Υστερα απο εκεινο το βραδυ εχουν περασει 3 μηνες. Τους 2 πρωτους μηνες εκλαιγα συνεχομενα, καθε μερα και εριχνα ξανα και ξανα το φταιξιμο σε μενα. Τωρα τον τελευταιο μηνα, χωρις αυτον συνηθισα. Τοσο καιρο δεν εβγαινα συχνα εξω για να μην γινομαι βαρετη παρεα κτλπ, αλλα σημερα το ειχα παρει αποφαση πως θα εβγαινα και θα περνουσα καλα. Απο την Κατερινα ειχα μαθει πως ο Χρηστος εφυγε απο την Ελλαδα και πηγε στο εξωτερικο, για να ξεφυγει λιγο απο ολα αυτα, ειπε στα παιδια και εξαφανιστηκε. Εχουμε να μιλησουμε τοσο καιρο και για αυτο φταινε ο Μαριος και ο Βασιλης οι οποιοι απο οτι φαινεται συνεχιζουν να διασκεδαζουν την ζωουλα τους ικανοποιημενοι, ενω συνεχιζουν να καταστρεφουν τις ζωες κοριτσιων οπως ακριβως κατεστρεψαν και την δικη μου αλλωστε.
"Σημερα θα ερθεις ομως ετσι;" με ρωτησε η Κατερινα η οποια τον τελευταιο καιρο δεν με αφηνει καθολου μονη και εχει εγκατασταθει στο σπιτι για να μην νιωθω μονη λεει.
"Ναι ρε. Θα περασουμε υπεροχα. Στο ορκιζομαι." της απαντησα γεματη ικανοποιηση στην ερωτηση της.
"ΑΜΗΝ ΘΕΕ ΜΟΥ" εκανε και σηκωσε ψηλά τα χερια της "μιλωντας" στο ταβανι.
Γελασα με τις κινησεις και τα λογια της και ηπια μια γουλια απο τον καφε μου.
"Εσυ με τον Νικο; Ολα καλα;"
"Ναι. Το μωρο μου, ειναι τοσο υπεροχος πραγματικα, βεβαια το οτι εχει κοψει παρεες με το Βασιλη ειναι οτι καλυτερο μπορουσε να συμβει."
"Τουλαχιστον εβαλε μυαλο" της ειπα σχεδον αδιαφορα.
"Εμμ..Ναι" μου ειπε ενω με καρφωνε με το βλεμμα της.
"Τι;" την κοιταξα γεματη απορια.
"Τι θα κανεις με τον Μαριο και τον Βασιλη; Αν βγεις σημερα και το μαθουν, βασικη ειμαι σιγουρη πως ηδη το ξερουν, θα σε ακολουθησουν και θα στην βγαλουν ξινη."
"Οχι αγαπη μου, δεν καταλαβες. Θα τους καταστρεψω, βεβαια με νοιαζει πιο πολυ ο Μαριος αυτη την στιγμη. Ο Βασιλης θα το βουλωσει απο μονος του καποια στιγμη."
"Δεν μπορω να καταλαβω γιατι θελει να ξανανακατευτει μαζι σου."
"Αφου πρωτα μου φερθηκε σαν σκουπιδι, πηγε στην αλλη και αφου τον παρατησε και αυτη ειπε να ξανα γυρισει σε μενα και να μου κανει ξανα την ζωη κολαση."
Flashback
"ελα ρε μωρο μου"
