ဘိုဂန်ဆီက စကားကြားပြီးဂျောင်းကု
ဘာလုပ်လို့ဘာကိုင်ရမှန်းမသိဖြစ်သွားရသည်
ထယ်ယောင်းက
သူနဲ့အမေရီကန်ကိုထွက်သွားဖို့လုပ်ခဲ့ပေမယ့်
သူကားaccidentဖြစ်တဲ့သတင်းကိုကြည့်ပြီး
လေယာဉ်ထွက်ခါနီးမှလေးဆိပ်ထဲကနေပြေးထွက်သွား
တယ်တဲ့လား
ဘာတွေဖြစ်ခဲ့လဲဆိုတာ ဂျောင်းကုနားမလည်တော့ ထယ်ယောင်းသူဆီပြန်လာခဲ့တယ်ပေါ့
အဲ့ဒါဆိုထယ်ယောင်းကရောခုဘယ်မှာလဲ
ဘယ်တွေရောက်နေခဲ့တာလဲဆိုတာဂျောင်းကု
နားမလည်တော့
ဂျောင်းကုကားကိုလမ်းဘေးထိုးရပ်လိုက်ပြီး
ကားစီယာတိုင်ပေါ်ခေါင်းမှောက်ချလိုက်သည်
ရုတ်တရက်သူအတွေးတခုဝင်လာခဲ့သည်
ဖုန်းထုတ်ပြီးသူ့မန်နေဂျာကိုဖုန်းခေါ်လိုက်သည်"ဟယ်လို အတွင်းရေးမှူးဂို
ကျွန်တော်accidentဖြစ်တဲ့ချိန်တုန်းကဆေးရုံရဲ့cctvမှတ်တမ်းတွေအားလုံးရအောင်ယူခဲ့ပါ"ဂျောင်းကု ဖုန်းချလိုက်ပြီးကားမောင်းထွက်လာခဲ့သည်
"ယောင်း မင်းဘယ်မှာလဲကွာ"
ဂျောင်းကု ပါးစပ်ကနေရေရွတ်လိုက်သည်
ဂျောင်းကု သူ့အတွင်းရေးမှူးယူလာတဲ့
သူ့ကားaccidentတဲ့နေ့ကမှတ်တမ်းတွေ
အားလုံးကိုတခုချင်းသေချာကြည့်လ်ုက်သည်
တခုမှာတော့သူ့မျက်လုံးတွေပြူးကျယ်သွားရသည် videoဖိုင်ထဲကကောင်လေးကထယ်ယောင်းမလား
စောင့်ကြည့်ခန့်ရှေ့မှာဒူးထောက်ချပြီးအသဲအသန်ငိုနေတဲ့ထယ်ယောင်း ဂျောင်းကုကြည့်နေပြီးသိပ်မကြာခင်မှာပဲ videoထဲကအရာတခုကြောင့်သူတခုခုကို
နားလည်လိုက်ပြီးထထွက်သွားသည်ဂျောင်းကုတို့အိမ်ရဲ့ စာဖတ်ခန်းထဲမှာထိုင်နေတဲ့သူ့အဖေ ဂျောင်းကုအခန်းတံခါးကိုအကြမ်းပတမ်းဆွဲဖွင့်
ပြစ်လိုက်ပြီး သူ့အဖေ့ရှေ့မှာမတ်တပ်သွားရပ်လိုက်သည်
သူ့သားပုံစံကဒေါသထွက်နေသည်
သူ့ကိုပင်သတ်တော့မလိုစူးစူးဝါးဝါးကြည့်နေသည်"ကျွန်တော့်ကိုဖြေပေးပါ
ယောင်းဘယ်မှာလဲအဖေသိတယ်မလား"ဂျောင်းကု အဖေနားလည်သွားပြီဖြစ်သည်
တသက်လုံးမသိပဲနေသွားရင်ကောင်းမယ်လို့
တွေးမိပေမယ့် တခါတလေမှာသူအားနာစိတ်ဖြစ်မိသည်
YOU ARE READING
BECAUSE of you Jeon[Completed]
Fanfiction"ကိုယ်တို့ဆောင်းဦးရောက်တိုင်း ဒီလိုအတူလမ်းလျှောက်ကြမယ်နော်" "ကျွန်တော် ဂျွန်ဂျောင်းကုသည် ကင်မ်ထယ်ယောင်းအား ပျော်ရွှင်သည်ဖြစ်စေ ဝမ်းနည်းသည်ဖြစ်စေ ချမ်းသာသည်ဖြစ်စေ ဆင်းရဲသည်ဖြစ်စေ ကျန်းမာသည်ဖြစ်စေ မကျန်းမာသည်ဖြစ်စေ နောက်ဆုံးအချိန်တွေအထိသက်ဆုံးတိုင်ချစ...