06

60 1 0
                                    

The same night when Yeji is preparing to meet Yeonjun...


RYUJIN'S POV

I'm now here at a cemetery to visit my girlfriend. I always make time to visit her even once a week.

"Hello there my princess?" I said while standing infront of her grave holding a bouquet of her favorite flower, daisies.

"Look oh bub, I finally get to buy you daisies last time kasi hindi daisies nabili ko sayo eh. Naubusan ako, but now I finally get to buy you one," nakangiting sabi ko dito sabay patong sa lapida niya.

"Now I know why you love daisies. Daisies are like your personalities, innocence and purity. It really fits on you,"

Kanina ko pa nararamdaman ang nagmumugto kong mata ngunit pinipigilan kong wag umiyak dahil nangako na ko sa sarili ko na I won't cry anymore tuwing haharap ako sakanya. But I can't help it, tuwing bibisitahin ko siya my tears will automatically fall.

Isang taon na ang nakalipas ngunit hanggang ngayun ay hindi ko parin matanggap. We've been dating since second year highschol, so I think it's now almost 6 years and counting.

My friends keep calling her as my ex girlfriend since the day she past away pero hindi ako pumapayag na yon ang tingin nila. I still want them to know that Sofie is still my girlfriend dahil never naman siyang nakipag hiwalay sakin.

I'm always the happiest whenever she's around, she picks me up when I'm down. Cheers me up whenever I'm losing confidence. She never leaves my side and support me on everything I do.

I used to play soccer, it's one of the reason's why we met. Sofie has a little sister who also plays soccer, nagkataon naman na nagkakateam kami every time na may leagues sa old school ko.

The first time I met her, I was really shock kasi napaka ganda niya nung una itsura niya yung hinahabol ko pero nung mas nagtagal, nakilala ko siya ng lubusan nakuha na niya ng tuluyan yung puso ko. Sofie is the softest person I've ever known.

Binigay ko lahat sakaniya, I been faithful throughout our relationship. The fact na siya pa yung first girlfriend kaya todo effort talaga ako.

Everything is perfect, kaso mapaglaro talaga ang tadhana. Binawi agad yung pinaka magandang biyayang dumating sa buhay ko.

My tears started to fall at eto nanaman ako nahagulgol sa harap ng taong pinaka mamahal ko. Sobrang sakit padin, sariwa pa yung sugat na iniwan niya sa puso ko at hindi na ako umaasa na maghihilom pato. Paano pa ako magiging okay kung yung taong dahilan ng pag gising ko sa araw araw ay wala na.

"Kelan ko ba ulit makikita ang maamo mong mukha? Kelan ba uli kita mahahawakan? I miss you so much bub. It still hurts, ang hirap gumising sa umaga kapag walang messages mo na bumubungad sakin. Hindi makumple-kumpleto ang araw ko pag hindi ko naririnig ang boses mo. It's been a year pero never na uli ako nakaramdam ng saya. What will I do now?"

No one is around, no one's gonna witness how weak I am, only Sofie. Sakaniya lang ako nagpapakitang umiiyak, I never show it to my friends and even to my parents.

While crying my eyes out may napansin akong maliit na bagay na lumilipad sa harap ko kaya napaangat ako ng tingin upang tingnan ito.

It's a beautiful butterfly. Paikot ikot lang tong lumilipad sa bouquet ng daisies na binili ko.

Unti unting tumigil ang pagtulo ng luha ko habang pinagmamasdan ito. I don't know what's the reason pero gumagaan ang loob ko habang pinapanood itong lumipad paikot sa mga bulaklak.

I wiped my tears ng makita ko itong dumapo sa isang daisy. Ilang minuto ko na itong tinititigan dito ngunit hindi parin ito umaalis kahit na lumapit pa ako.

Break Your Walls || Ryeji AUWhere stories live. Discover now