Ayas'ın Kızı

2.Bölüm "Bilinmeyenler"

Selamm,kitabı olursanız oy vermeyi unutmayın olur muu?
1.bölüme gidip başladığınızu tarihleri yazabilirsiniizz^^

🌑

Düşünsenize,çocukluğunuz boşa gidiyor ya da çocukluğu bir ömür gibi görenler için bir hayat...

Ne zaman ailem kavga etse benim hiç bir şeyden haberim olmazdı.Sadece bir köşeye geçer bi an önce bağırışların kesilmesini beklerdim,evet sonunda belki kesilirdi ama ilk kavgalarından sonra benim içimde bağırışları hiç kesilmedi.

Olanlardan sonra telefonumu alıp hemen evden çıkmıştım,o adam kimdi bilmiyordum ve bir an önce öğrenmek istiyordum.Kendi evime girip sadece arabamın anahtarını almıştım.

Arabama bindim,tam oradan uzaklaşacaktım ki camımı birisi tıklattı,camı açtım ki açtığım an karşımdaki konuşmaya başladı

"Akasya,babam şuan neden böyle davranıyor gerçekten bilmiyorum.Yaşananlardan dolayı çok özür dilerim" dedi Meriç hızlıca,pek konuşmak istemiyordum bir an önce babama bir kaç soru sormalıydım.

"Sorun değil,iyi geceler" dedim kısa kesip ve gaza bastım.Hızlı gitsem muhtemelen bir saat içinde babamların evinin önünde olurdum ve öyle de oldu.

Arabayı park etmem gerekiyordu fakat parti olduğu için boş yer yoktu,nasıl olsa en fazla 20 dakikaya çıkarım diye düşünerek arabayı evin önüne park ettim.Bahçe kapısından girdiğim an aslında etrafta iğrenç bir hava sezdim.

Egoistler,kendini bilmişler ve daha fazlası yani direkt olarak bence zenginler,belki de bütün zenginler böyle değil ama kendimizi kandırmayalım yüzde doksanı öyle.

Babam yanında olan bir arkadaşıyla konuşuyordu,yanına gidip

"Baba bir beş dakika yanlız konuşabilir miyiz çok acil" babam işin ciddiyetini anlamış olacak ki kaşlarını kaldırdı,yani umarım anlamıştır.

"Cengiz'ciğim birazdan yanına döneceğim,bir şeyler atıştır sen" merdivenlerden çıkarken ne söyleyeceğimi düşünüyordum normal de kafama ilk geleni yapan birisiyim ve bu bana hayatta çoğu zaman kötü sonuçlar kazandırdı.Babamın çalışma odasına girdik,babam tam konuşacaktı ki onu durdurup ben konuşmaya başladım.

"Tek soru tek cevap!Soyadı Boz olan birisiyle bir sorunun var mı?" Babam tedirginleşmişti ve bu her hâlinden belli oluyordu.

"Boz soyadı olan sadece Kerem Boz'u tanıyorum,onunla da bir tartışmamız yok" yok,pek aklıma yatmamıştı bu yalan

"Kusura bakma yanlış söylemişim,sınırsız soru sınırsız cevap! Bir daha düşün babacığım,bence bir sorununuz var" biraz sıkmalıydım onu

"Tamam anlatacağım,Kerem ve ben küçükken aynı kasaba da yaşıyorduk ve onun ailesi zengindi,ben ise fakirin tekiydim ve açıkçası onu çok kıskanırdım...Sonra büyüdük ve artık ben de zengindim yani eşittik,ben eşitliği bozmak istedim.Benim küçükken yaşadıklarımı o şimdi yaşasın istedim!Şirkette ortağımdı ve ben hisselerini bir başka şirkete devretmiştim,bir kaç ay çok kötü gözüküyordu maddi açıdan.Sonra oğlunun beyninde bir tümör olduğunu öğrendim,tedavisi yüksek miktarda paraydı.Ben hisseleri bir şekilde alıp geri devrettim.Çocuk kurtuldu fakat Kerem beni affetmemeye sanki yemin etmiş gibi davranıyor!Olay bu kızım" şok üstüne şok resmen Meriç'in beyninde tümör mü varmış?Ama kurtulmuş,babam kurtarmış.Bi saniye bi saniye babam hem kurtarmış hem de bir yandan ölüme sürüklemiş.

Benim evime gitmem gerekiyordu,kendimi toparlamam için gitmeliydim.

"Anlattığın için sağ ol ben evime gidiyorum,iyi geceler" cevap beklemeden hızlıca aşşağıya inmiştim ve zaten dışarıya çıkmam da çok uzun sürmemişti.