Απολεσθείσα Ψυχή

⚋

Δεν μπήκε στο κόπο να φωνάξει για βοήθεια. Ήταν ολομόναχος, με την μόνη συντροφιά του να είναι το απέραντο πράσινο, το γαλανό ρυάκι και ο συννεφιασμένος ουρανός. Υπέφερε! Όμως αυτό ήταν που τον έκανε να νιώσει κάτι, να νιώσει πως είναι ζωντανός. Αναστέναξε, υπομένοντας το μαρτύριο.

«Τι είναι αυτό μπροστά στον ψυχικό μου πόνο;» πάλεψε να ορθώσει τις λέξεις και ίσα-ίσα που μπόρεσε να τις ακούσει.

Μια αίσθηση ανακούφισης κατέλαβε όλο του το 'είναι' όταν κατάλαβε πως ο πόνος άρχισε να εξασθενεί και ευχαρίστησε από μέσα του τον Θεό. Κράτησε κλειστά τα βλέφαρά του κάποια δεύτερα με σκοπό να συνέλθει από το σοκ που υπέστη.

«Ήταν να γίνει και αυτό σήμερα» μονολόγησε, στην προσπάθεια να αποχωριστεί το άβολο έδαφος.

Το βλέμμα του έπεσε στο καντράν του ακριβού του ρολογιού και τα μάτια του σχεδόν πετάχτηκαν έξω! Έσκυψε στο ύψος του νερού και έβρεξε λίγο την μούρη του. Στάθηκε γρήγορα στα πέλματα των ποδιών του και σκούπισε το παντελόνι του από κάθε ίχνος βρωμιάς.

«Τι γκαντεμιά... Άργησα πολύ!» αναφώνησε και πήρε τον δρόμο για το πατρικό του, όσο και αν δεν του άρεσε αυτή η ιδέα.

𖧀 ․ ․ ․

«Λίγο ακόμα έμεινε, σχεδόν έφτασα!» η ανάσα του γινόταν όλο και πιο βαριά με κάθε του βήμα.

'Η φυσική σου κατάσταση είναι άριστη! Προπονείς καθημερινά τα δάχτυλα των χεριών σου επάνω στα πλήκτρα του πιάνου!', τον καθησύχασε (ή μάλλον κορόιδεψε) η εσωτερική του φωνούλα.

Πήγε να στρίψει αριστερά του στενού αλλά ένα βάρος τον απέτρεψε. Πριν καν συνειδητοποιήσει τι συνέβη, ένα καυτό υγρό κύλησε στο ύφασμα που φορούσε και 'έσφιξε' τα δόντια του.

«Τι στο-» έκοψε την πρότασή του και έμεινε με τα μάτια γουρλωμένα, λες και είδε φάντασμα.

«Ωχ, με συγχωρείς! Κάηκες πολύ;» τον ρώτησε ανήσυχη η κοπέλα που στεκόταν δύο βήματα μακριά.

Τα μάγουλά της είχαν πάρει μία ρόδινη απόχρωση, όπως αυτή των χειλιών της. Ερχόντουσαν σε αντίθεση με την γαλακτερή της επιδερμίδα και τα χρυσά, πλούσια μαλλιά της.

Το μελαχρινό αγόρι είχε αποχαυνωθεί και η αναπνοή του δεν ήτανε πλέον βαριά. Του κόπηκε εντελώς. Ύψωσε το ανάστημά του και κατάπιε το σάλιο που λίγο ήθελε να ξεχειλίσει από το στόμα του.