Zamanın Dışındakiler

Kılıcım Konuşuyor

-Soe, sen geri çekil, seni koruyacağım.

Soe geriye doğru kaçarken diğer kız onun önünü kesti.

-Soe, hayır...

O sırada karnıma yumruk yedim ve kılıcımı yere düşürüp yüz üstü yere yığıldım.

-Hıh aptal.

Kalkmaya çalıştıysam da sırtıma  basarak beni engelledi.

-Boşuna uğraşma, onu gözlerinin önünde öldürürken yüzünü izleyeceğim.

Kılıcıma tekme atıp uzağa fırlattı.

-Hayır, lütfen öldürmeyin beni.

Soe ağlamaya başladı.

-Soe, ağlama, unutma seni koruyacağıma söz verdim, ben sözlerimi tutarım, şimdi gözlerini sıkıca kapat.

-Ta.tamam.

O sırada Eva kafamdan tutup zorla izlememi sağladı, ne yapmalıydım onu tüm gücümle korumak istiyordum, o sırada kafamın içinde bir ses.

-Hey ortak, daha ne kadar yerde yatacaksın?

Etrafıma baktım o sırada kılıcımın hafif parladığını fark ettim.

-Merak etme, beni sadece sen duyabilirsin.

İçimden:

-Sen kılıcım mısın?

-Evet, ama oyalanmanın sırası mı kız gidici?

-Ah evet, ama nasıl yapabilirim ki?

-İçindeki güce ve kılıca odaklan sonrası kendiliğinden gelir.

İlk önce içimde bir gücü hissetmeye çalıştım ve bunu rahatça kontrol edebildiğimi hayal ettim, sonra kılıcımı elimdeymiş gibi hayal ettim ve bu kılıçla ne yapmak istediğimi düşündüm.

-Ben korumak istediklerimi korumak ve düşmanım olarak gördüklerimi yok etmek istiyorum.

Kılıç parlayarak bana doğru uçtu, kılıcın üstüne geldiğini fark eden Eva geriye doğru kaçtı.

-Bu imkansız, ustalaşmadan bu şekilde kontrol edemezsin, nasıl yaptın?

-Neden söyleyeceğim ki?

-Hıh ne istiyorsun?

-Düşmanlarımı yok etmek istiyorum.

İçimdeki gücün dışarı aktığını hissedebiliyordum, o sırada diğer kız saldırıya geçti, hızlıca dönüp kılıcına vurarak onu engelledim geri kaçmak istedi.

-Yavaşsın.

Kılıcımla kolunu yaraladım.

-Ena!

-Ben iyiyim onu öldüremeyiz, kaçalım.

Yan yana gelip ışınlanmayı kullanacaktı.

-Işın...

-Bu sefer kaçamayacaksınız.

Kılıcımı kılıcıyla engellese de sırtına tekme geçirdim, acı ile inlerken yere kapaklandı.

-Ena! olamaz.

-Sıra sende.

Kılıcımı havadan indirirken öfkeyle kılıcıma yumruk attı, kılıç elimden havaya doğru fırladı.

-İşte şansım.

O sırada hızlıca yana kayarak arkasına geçtim ve havadan yere düşen kılıcımı yakalayıp sırtına uzun bir yara açtım ve acı ile inledi.

-Seni canavar, seni biz yenemesek de başkana varlığını bildirdik eninde sonunda seni öldürecekler.

-Merak etme, düşmanım kim olursa olsun onu yok edeceğim ve içiniz rahat olsun ne yapmam gerekirse yapacak, bu oyunu bozacağım.

Kılıcımla onları acısız bir biçimde ve hızlıca öldürdüm.