SİYAH KUŞLAR: BELALIYIZ

1 Kendi Kaşındı!

Multi medya: Gece Barkın

Bu benim ilk hikayem. Ben yeni bir yazarım bana destek olursanız sevinirin. Yanlışlarım için şimdiden özür dilerim.

***

Gözlerimi taciz eden güneş ışığı ile güne başladım. İlk önce nerede olduğumu idrak edemesem de uyku sersemliğini üzerimden atmamla birlikte doğrulup, hızla saate baktım. Bugün dedemin okuluna gidecektik. Okulun sahibi bendim, ama müdürü bizi öz kızları gibi seven eliz'in amcasıydı.

Arkadaşlarım ve ben aynı evde yaşıyorduk. Onlara kardeşlerimde diyebilirdim. Aslında. Hayat bizi beş yaşında aynı sokakta bir birimizi dövülmekten kurtardığımızda bir araya getirmiştik ve arkadaşlığımız bügüne kadar sürmüştü.

Herkesten çok güvendiğim, Yiğit vardı birde. Amcamın oğluydu ve yaşadığım herşeyde kızlar ile beraber en büyük destekçimdi. Banyoya girip elimi, yüzümü yıkayıp merdivenlerden aşağı inerek mutfağa girdim.

Çay suyunu demlemeye bırakıp, dolaptan salatalık ve domates çıkarıp doğradım. Kahvaltılıkları masaya yerleştirirken, kahvaltı hazırdı. Kahvaltı hazırlamayı bitirdiğimde yukarı çıktım.

Kızların hepsi uyuyordu ve ilk günden geç kalacaktık. Hemen odama gidip siyah megafonumu aldım. Koridorun ortasına geldiğimde megafonu ağzıma yaklaştırarak "koğuş kalk" diye bağırdım.

Hepsi kalkıp hazırlanırken aynı anda bana küfür ediyorlardı. Gülümseyip aşağı indiğimde kızlar'da geldi. Onlar kahvaltılarını yaparken, ben kendimi kahve yaptım.

Odalara gidip giyindikten sonra aşağı inip araçlara bindik. Arya ve kumsal bir arabaya, eliz ve çağıl bir arabaya binerken bende motorsikletime bindim. Araçları çalıştırıp yan yana geldiğimizde, kızlara dönerek;

Gece: Yarışa varmısınız.

Arya,kumsal: Varız.

Eliz,Çağıl: Varız.

Onayladıklarında müziği sona verip bende işaret beklediler. İşareti verdiğimizde hızla sürmeye başladık. Önde ben, arkada kızların arabası okul bahçesine girdik. Herkes bize bakarken motorsikletimden inip kızların yanına gittim. Hepimiz kapşonlarımızı takıp okula doğru yürüdüğümüzde kolumdan tutulmam ile arkamı döndüm.

Karşımda beş tane çocuk vardı. Kolumu çekerek yoluma devam edeceğim sırada, önüme geçtiler ve durmak zorunda kaldım. Tek kaşımı kaldırıp onlara baktım.

Gece: Ne istiyorsunuz!

Sinirlerim zaman geçtikçe gerilirken baştaki çocuk bize doğru dönerek konuştu "ne o böyle yaparak herkesin sizden korkacağını'mı düşünüyorsunuz" dedi.

Bakışlarımı yüzüne dikerek "korkup, korkmamaları bizi ilgilendirmiyor, canımız nasıl istiyorsa öyle davrandık" dedim. Gür bir kahkaha atarak "vay atarlı kız, çok korktum" diyerek benimle dalga geçti.

Sinir bozucu gülümsememi takınarak "korkmaya devam et" diyerek tekrar hareketlendim. Yanından geçeceğim sırada kolumu tekrar tutarak karşıma geçti.

Gözleri kırmızı gören boğa gibi parlarken "efendilerinle düzgün konuş" dedi. Kızlara baktığımda hepsi elini yumruk yapmıştı. Boynumu kütlettip kızlara dönerken "günah benden gitti" dedim.

Karşımdaki çocuk hala sırıtırken ona kafa attım. Yere düşerken arkadaşları "bartu" diyerek yanına koştular. Yanlarından geçerken "efendilerinle düzgün konuş" dedim onu taklit ederek.

Arya: Kızım nasıl'da gömdün kafayı,oh be içim rahatladı!

Gece: Teşekkürler iltifatın için.