Yine uykusuz bir şekilde ayakta durmaya çalışıyordum. Akşamdan sabaha kadar ailemin kasetlerini, fotoğraflarını ve videolarını izledim küçük bir ipucu için. Onlar öleli tam 2 yıl oldu. Mafya tarafından öldürüldüklerini düşünüyorum fakat hiçbir şey belli değil.
Sabah ayakta zor durduğum için kendime hemen bir kahve yaptım. Bugün Aydın abinin yanına gidecektim. Aydın abi babamın en yakın arkadaşıydı. Annem ve babamın ölümü hakkında hiçbir fikri yok çünkü ansızın gelen bir şeydi ölümleri. Annem ve babam öldüğü zaman 19 yaşındaydım. Benim için çok zorlu bir dönemdi fakat yine de atlatabilmiştim.
Bu düşünceleri kenara bırakıp kahvemi içtim ve hemen hazırlanmaya başladım. Düz kumral saçlarımı taradım ve rastgele bir topuz yaptım. Topuzumu yaptıktan sonra aynaya baktım ve gözlerimin altındaki mor çizgiler çok kötü duruyordu. Annemin göz rengi ile aynı olan ela göz rengimi hüsrana uğratmamak için hemen bir kapatıcı aldım ve göz altlarıma sürüp morluklardan kurtuldum. Vakit kaybetmeden üstüme siyah bir tişört altıma da siyah bir pantolon giydim. Evden çıkmadan önce hemen anahtarımı alıp kapının önünde ki siyah çantamın içine attım. Deri ceketimi de giyip yola koyuldum.
Yarım saat sonra
Aydın abinin mekanın önündeydim. Mekan fazla büyük değildi aynı bir ev gibiydi fakat gizli bir ev. Hemen merdivenlerden çıktım ve ayakkabılarımı çıkarıp içeri girdim. Aydın abi her zaman ki gibi çalışma masasına oturmuş önünde ki belgelere bakıyordu. Beni görünce yanına gelmem için eliyle çalışma masasının önünde ki koltuğu işaret etti.
Koltuğa çantamı koyup oturacaktım ki diğer köşedeki koltuğa bir erkek oturmuş halinden de gayet memnundu. Bu kimdi acaba? Dağınık kumral saçları ve bal rengini anımsatan açık kahverengi gözleri ile acayip çekici gözüküyordu. Aydın abi birden konuşmaya başlayınca önümde ki çocuktan başımı çevirip Aydın abiye baktım.
"Seninle aynı iş için uğraşan biri bu genç adam. İsmi Çınar, Senin annen ve babanın ölümünün ardından yaklaşık yarım saat sonra Çınar'ın ablası ve babası ölmüş. Ailenizi aynı kişinin öldürdüğünü düşünüyorum fakat büyük bir ihtimal öyle bu yüzden sizi tanıştırmak istedim."
Demek bu yüzden çağırmıştı Aydın abi beni. Hemen arkamdaki Çınar'a döndüm. "Memnun oldum bende Öykü." Bende der gibi başını sallamakla yetindi. Hödük herif ne yani ağzını açıp konuşsan, ölürsün sanki! Bu sinir ile birlikte hemen Aydın abiye döndüm. "Peki bu konuda ne yapmamızı bekliyorsun?" Dedim. Aydın abi önce bana sonra Çınar denen hödüğe baktı ve söze girdi.
"Birlikte çalışmanızı istiyorum belki boşa yol alabilirsiniz fakat her ihtimale karşı birlikte çalışın ve birbirinizi koruyun." Dedi fakat sanki emir de veriyor gibiydi.
Hemen ardından Çınar söze girdi. "Benim için kabul fakat nasıl çalışıcaz çalışmayı bıraktık nerede çalışacağız?" Diye sordu.
Aydın abi bana döndü ve senin için kabul mü diye bana baktı, bende evet der gibi gözlerimi kırpıştırdım. Bunun üzerine Aydın abi Çınar'a döndü.
"Burada buluşup çalışmanız daha iyi olacaktır. İletişimimiz daha kolay ve kimse tehlikeye girmez."
Bunun ardından konuştum. "Ama burası çalışmak için çok küçük hem buraya malzeme de alınması gerekiyor."
Aydın abi "sen ciddi misin?" der gibi bana bakıyordu. Sanırım buranın gizli odalarından birini verecekti.
"Onu da düşündüm buranın gizli odalarından vereceğim oldukça geniş de olucak. Eşya konusu size kaldı artık onu birlikte belirleyin," Dedi ve hemen ardından ekledi.
