Bodrum Cinayeti

Bölüm 7 "Seni Unutmak Mümkün Mü Ki?"

Burak'ın ağzından:
Gözüme çarpan ışıkla uyandım. Gözlerimi çok kısık bir şekilde açtığımda yanımda biri olduğunu anladım.

Onu hemen tanıdım,Mert. Başım çok ağrıyordu. Gözlerimi tamamen açıp yatakta doğruldum.

İkimizde çıplaktık, yoksa dün gece tahmin ettiğim şeyi mi yapmıştık? Hemen saate baktım ve kıyafetlerimi giydim.

Bir kaç dakika Mert'i izledikten sonra hemen çıktım. Bir taksiye binip okula döndüm. Odama girdim ve dün gece ne yapmış olduğumuzu düşündüm.

Mert'e karşı bir şeyler hissediyordum,  Tanrım! Bir süre ondan uzak dursam iyi olabilir belki... Neyse Burak boşver bunları. Üstümü değiştirip yemekhaneye indim.

Bir şeyler aldım ve her zaman oturduğumuz masaya oturdum. Yemekhanenin kapısına baktığımda Mert içeri giriyordu hemen kafamı çevirdim. Kendine yiyecek alıp geldi ve masaya oturdu. Günaydın dedi ve başka bir sey demedi. Öylece oturduk.

O sırada Ada ve Nazlı;
Ada'nın ağzından:

Gözlerimi açtığımda kafasını göğüsüme koymuş birini gördüm, Nazlı'yı yani! Dün gece güzel şeyler olmuştu. Nazlı'nın saçları ile biraz oynadım. Sonra yavaşça onu uyandırmadan yataktan kalkıp üstümü giyindim. Nazlı'nın yanına gittim ve yanağından öptüm.

Ada:Nazlı, hadi kalk artık.

Nazlı gözlerini araladı. İşte benim için şuan güneş doğmuştu. Gülümsedi.

Ada:Ben kapıda bekleyeceğim seni, eşyalarını al gel. Okula gidelim, tamam mı?

Nazlı:Tamamm

Kapıya çıktım ve bir kaç dakika sonra Nazlı da geldi. Elimi tuttu ve beraber dışarı çıkıp okula geldik.

Direkt yemekhaneye daldık ve yemeklerimizi alıp Mert'lerin olduğu masaya geçtik.

Nazlı: Günaydıın!

Mert: Günaydın

Burak: aynısından

Ada: Neyiniz var sizin amk

Nazlı: Harbi noldu size?

Mert: hiç öyle

Nazlı'ya fısıldadım. "Bunlara bir şey olmuş ama öğreniriz bakalım."

Ada: Ezgi ve Sude nerde?

Burak: Gelmediler galiba.

Ada: Tamam, birazdan gelirler

Sude ve Ezgi;
Ezgi' nin ağzından:

Üzerimde kollar olduğunu hissettim gözlerimi yavaşça araladım ve Sude'yi gördüm.

Başım çatlayacaktı resmen! Galiba dün gece içtikten sonra yorulup yatmışız.. Kalkıp üstümü başımı düzelttim. Çantamı aldım ve Sude'yi uyandırdım.

Ezgi: Sude!!! Kalk artık! Kafana su yemek istemezsin herhalde?

Sude: Ya şimdi geldin Sude diyorsun ne suyu Ezgi?

Ezgi:Neyse ne kalk işte

Sude: Tamam kalktım

Sude de eşyalarını aldıktan sonra okula gittik. Odalara çıkıp üstümüzü değiştirdik ve yemekhaneye gittik.

Yemeklerimizi alıp masaya oturduk, biz oturduğumuz anda Burak kalkmıştı. Mert'te ondan bir kaç dakika sonra kalktı.

Ezgi: Neyi var bunların?