Anim na taon lamang ako noon pero natatandaan ko pa at nararamdaman ko pa hanggang ngayon sa aking katawan ang init at hangin ng bawat tanghali noon sa piling ni Roy.
Natatandaan ko pa rin kung ano ang amoy ng maruming t-shirt na suot niya na may kahalong langis ng kotse at lupa dahil sa paghiga niya sa ilalim ng sasakyan kapag may ginagawa siya o may hinihigpitan siyang turnilyo doon. Twenty years old pa lamang noon si Roy. Pero sa edad kong anim, ang tingin ko sa kanya ay isa ng mama. Kapitbahay naming siya, anak siya ng isang teacher sa aming public high school na si Mrs. Abad. Mabait siya sa akin.
Lagi siyang nakangiti saken at kinukuwentuhan minsan kahit abala siya sa paggawa ng sira sa kanilang sasakyan. Ako ang taga-abot niya ng ibat-ibang sukat ng mga wrenches at iba pang tools na gamit niya. Bawat abot ko sa kanya ay tumitingin siya sa mata ko at sinusuklian niya ako ng ngiti. Guwapo si Roy. Pinapanood ko ang mukha niya pati ang buo niyang katawan habang nagme-mekaniko siya. Kaya nakatala na sa isipan ko kung paano gumalaw ang kanyang kamay, kung paano niya isinasampa ang isa niyang paa sa bumper ng kotse habang ginagawa niya ang makina.
Kung paano niya pahiran ng langisan niyang kamay ang pawis niya sa noo. Minsan ay hindi ko napapansin na tinatawag na niya ako ng dalawang beses para iabot ang kailangan niyang wrench dahil nakatitig ako sa pantalon niya.
Kinukuwentuhan ko siya ng kung anu-anong kwento para bumagal ang gawa niya dahil gusto kong magkasama pa kami ng mas matagal ng mga tanghaling iyon.
Pinapangakuan naman niya ako ng ice cream kung mag-iistay ako at tutulungan siya sa pag-aabot ng mga kailangan niya tulad ng lumang diyaryo na hihigaan niya pag papailalim na siya sa kotse. Itinuturo niya sa akin ang kmalibog iba't-ibang tawag sa engine parts, pati nga mga pangalan ng mga gamit sa pagmemekaniko ay alam ko nang lahat. May dahilan kung kmkmkm bakit lagi akong nasa tabi niya pag nagmemekaniko siya. Dahil pagkatapos noon ay naliligo siya at isinasama niya ako sa banyo at nagpapatuloy kami ng kwentuhan habang pinapanood ko siya habang naliligo.
Dahil solo siyang anak at sa gabi ang pasok niya, sa araw, nagtuturo ang mommy niya sa eskuwelahan kaya mag-isa lang siya sa bahay maghapon. Puwera na lang kung iistambay sa kanila ang kanyang girlfriend at mga kaibigan nitong babae. Nagluluto sila doon ng meryenda at bumibili naman si Roy ng softdrinks para pagsaluhan naming lahat.
Pero malimit ay kami lamang dalawa. Nang tanghaling iyon ay pawis na pawis siya talaga at ang dumi-dumi niya. Itinanong niya sa akin kung hindi ba ako hinahanap ng Mommy ko dahil lagi akong nasa bahay nila. Sabi ko naman ay alam nila na dito ako pumupunta at natutuwa sila dahil mabait ka naman daw at maganda raw na idolohin kita keysa kung saan saan ako nakikipaglaro. Napangiti siya, sabay gulo sa buhok ko. Nang pumasok na kami ng bahay nila ay napansin ko agad ang fatigue na nakahanger, itinanong ko kung ano yon. Sabi niya, uniform niya yon. Binuksan niya ang ref at binigyan niya ako ng malamig na juice.
Naubos ko agad ang isang baso at tawa siya ng tawa dahil uhaw na uhaw daw pala ako ay hindi ako nagsasabi. Maya-maya ay hinubad na niya ang kanyang t-shirt at ipinunas sa kanyang katawan.
Nakiusap siya sa akin kung pwede ko raw bang punasan ang likod niya. Kinuha ko ang t-shirt at sabi ko sa kanya na bumaba siya dahil hindi ko abot kapag nakatayo siya. Ngumiti siya at lumuhod ng patalikod sa harapan ko habang nakalingon siya sa akin. Pinunasan ko ang likod niya. Matagal. Paulit ulit, dahil nasasarapan ako sa nararamdaman ko habang pinagsisilbahan ko siya ng ganoon. "Baka butas na ang likod ko," biro niya.
