رواية ظلم بلا حدود
البارت الثانى عشر ١٢
مس هناء اول لما شافت وش مريم الكبايه وقعت منها واتكسرت
مريم ابتسمت وجريت عليها
مريم :اوعى الازاز يعورك تعالى ومسكت ايدها وقعدتها
مس هناء :انتى انس ولا جن بسم الله الرحمن الرحيم
انتى مش مريم
مريم بتضحك :لا مريم بشحمها ولحمها تعالى هحكيلك
مس هناء بالتفصييييل الممل
مريم ابتدت تحكى لمس هناء كل حاجه من يوم مأخدت
اجازه من المستشفى لغايه اللحظه اللى هى قاعده معاها
فيها
مس هناء رافعه حواجبها ومبرقه عنيها وكأنها بتحلم
مريم وادى ياستى كل حكايتى
مس هناء مس هناء
هناء قامت جابتت كوبايه ميه ودوبت فيها ملح ومسكت
مصحف وقعدت تقرا جوا الكبايه وجات قربت من مريم
بخوف وفضلت ترش عليها ميه ومريم مستغربه
مس هناء :بصى انتى هتنصرفى بالزوق ولا احرقك انا
هقرا فى المصحف وهتتحرقى ادينى بقولك اهو
وهنا مريم ضحكت لغايه مابطنها وجعتها من الضحك.وبعدها سكتت وردت عليها
مس مريم انا مش عفريت انا بجد اهو حتى المسينى
ومسكت مريم المصحف وباسته
مس هناء :بتمسك فيها ايه ده دانتى بجد والكلام اللى قلتيه
شكله هيطلع بجد!!!
دى حكايه ولا فى الروايات سبحانك يارب معقوله انا مش
مصدقه عنيا ولا ودانى انا خايفه اكون من كتر التفكير
فيكى اكون بحلم واصحى من الحلم ده
مريم حضنتها :لا دى حقيقه بس اجمل من الحلم
مس هناء :هاه وناويه على ايه
مريم :مبدأيا تعينينى فى المدرسه مدرسه كيجى تو حتى
لو من غير مرتب
مس هناء :اشمعنا
مريم :عشان ابقا مع علي واعرف اوصل لحسن وادخل البيت بتاعهم تانى
مس هناء :طب دا اولا وثانيا
مريم :ثانيا هدورلى على شقه تكون حلوه على ادى انا وابنى
وهدورلى على شغلانه بعد كده
مس هناء :طب بصى انا عندى فكره ايه رأيك تشترى عماره
بما انك مليونيره منها تسكنى ومنها تأجرى باقى الشقق
وتجيبلك دخل شهرى ثابت
مريم :والله فكره جميله جدا بس مش عايزه اى حد يعرف
انى عندى الفلوس دى كلها الفلوس دى ممكن تخلى حسن
وعيلته يخلصو منى عشان ياخدو الفلوس
مس هناء لسه كنت هقولك كده
مريم :بس انا معاييش حد واخاف يتنصب عليا
مس هناء :متخافيش
انا جوزى عنده معارف كتير وهخليه هو اللى يقوم بالمهمه دى
مريم بفرحه :ربنا يخليكى ليا يارب يامس هناء وحضنتها وباستها
مريم :بقولك صحيح انا افضل بالنقاب عشان على يفضل فاكرنى ولا اقلعه
مس هناء :البسيه اول يوم واقلعيه قدامه عشان ميستغربكيش
مريم :تمام طيب اقوله انى ام احمد ولا عليا
