رواية ظلم بلا حدود
البارت السابع عشر 17
مريم صاحيه الصبح كلها حيويه ونشاط ومبتديه يومه بفرحه شديده وحماس
حضرت الفطار فتحت باب الشقه
ابراهيم دخل قعد على السفره علطول
مريم :صباحو احلى هيمااا
ابراهيم :صباح الورد ياوردتى الحلوه
مريم :مش تفطر عند مراتك يارخم
ابراهيم :مش هفطر غير معاكى علطول عاجبها تيجى تفطر
معانا اهلا وسهلا مش عاجبها تفطر لوحدها
ساره :عاجبنى ياسيدى وجيت اهو صباح الخير
مريم :صباح الفل فين الولاد
ساره : اهم جايين ورايا
مريم :يلا ياعلي هتتأخر على مدرستك يلا ياولاد
حاضر جايين اهو
ابراهيم مسك ايدها ربنا يخليكى ليا يامريم وميحرمنيش منك ابدا ..
-
ولا يحرمنى منك ياهيمااا
ابراهيم :صاحيه مزقططه النهارده والفرحه باينه فى عنيكى
خيير فرحينى معاكى
مريم :لا ابدا ولا حاجه
ساره :ايييي طب على العموم ياخبر النهارده بفلوس
مريم وصلت الاولاد لباص المدرسه ورجعت لبست حاجه شيك جدا وسمبل وعملت ميكب وخرجت بخطوات سريعه متفائله وركبت تاكسى وشويه ووصلت عند بيت آدم طلعت خبطت اتأخرو فى فتح
الباب واول مااتفتح مريم لقت مامت آدم هى اللى فتحت
مريم :
ماما الحجه وحشتينى اوى اخبارك عامله ايه هى يارا مش هنا ولا ايه ؟
مامت آدم :لا ياحبيبتى راحت كليتها آخر سنه بقا ربنا معاها
مريم :يارب ياماما
مامت آدم :تعالى يامريم ادخلى اتفضلى يابنتى
دخلت مريم وقعدت شويه مع مامت آدم
مريم :اخبار يارا ايه واخبار آدم
مامت آدم :ألاتنين بخير والحمد لله اخبارك انتى بئا اييه
مريم حكتلها على كل اللى حصل معاها وكانت فرحانه وهى
بتتكلم والدنيا مش سايعاها
مامت آدم :ياحبيبتى اخيرا ربنا نصفك وفرح قلبك عقبال
ميرزقك بابن الحلال اللى يعوضك سنين الشقا والعذاب اللى شوفتيها دى ..
مريم اتكسفت وبصت للارض
مامت آدم :اه صحيح نسيت افرحك مش آدم ابنى خطب
وحده دكتوره زميلته وهيتجوزو قريب ..
مريم بصوت مخنوق والدموع رغرغت فعنيها
بجد ياماما الحجه !!!طب الف مبروك ربنا يسعده يارب... دكتور آدم ابن حلال ويستاهل كل خير
بعد اذنك ياماما عشان انا اتأخرت ولازم اروح
مامت آدم. لا خليكى معانا النهارده
مريم :معلش مره تانيه عشان اتأخرت
مريم خرجت وقفلت الباب وراها ونازله بسرعه لدرجه انها خبطت فى يارا ومشفتهاش من كتر الدموع والعياط
