5.

1K 34 2
                                    

Pov Milo

Matthy ligt naast mij te slapen, zachtjes te snurken zoals hij altijd doet. Ik kijk hem aan en glimlach zachtjes. Precies anderhalf jaar geleden kreeg ik de titel vriendje van hem. Precies anderhalf jaar geleden vertelden wij elkaar dat we gay zijn, gay voor elkaar.

Koen, Robbie en Raoul zijn met z'n drieën te stappen. Het is intens koud buiten en ik zit samen met een zieke Matthy tegen de kachel aan in het kleine blokhutje in Noorwegen. Zijn hoofd op mijn schouder, een dekentje om ons heen geslagen, een extra deken alleen om hem heen, een kop chocomel in onze handen. Hij rilt zachtjes. 'Gaat het maatje?' Ik kijk hem bezorgd aan. Matthy knikt en kruipt dichter tegen mij aan. Ik sla mijn arm om hem heen en hou hem stevig tegen mij aan, in de hoop dat mijn lichaamswarmte hem wat opwarmt. 'Dankjewel Milo...' fluistert Matthy zachtjes, alsof het al zijn energie kost. 'Geen probleem, ik kon jou toch niet alleen laten?' Hij haalt zijn schouders op en kijkt mij aan met een lichte glinstering in zijn ogen. Ik kijk terug en voel mijn wangen warmer worden. Hij is zo schattig, zo prachtig. Langzaam leun ik naar voren, onze lippen komen samen voor een paar seconden voordat Matthy terug trekt. Een stilte valt, maar het is een kalmerende stilte. Alsof het allemaal oké is, alsof dit allemaal normaal is.

'Milo?' Matthy verbreekt de stilte na een paar minuten. 'Ja?' Ik kijk hem aan, maar hij schud zijn hoofd. 'Niks, laat maar.' Hij neemt een slok van zijn chocomel en sluit even zijn ogen. 'Wil je praten over wat er net gebeurde? Of liever niet?' Ik leg mijn hand op zijn been en kijk hem met een bezorgde blik aan. Wat als hij het allemaal niet wil en mij nu raar gaat vinden? 'Ik zou graag willen praten. Praten is altijd goed.' Hij kijkt mij aan, maar ik ontwijk zijn ogen en kijk naar de grond. 'Hey, kijk mij eens aan.' Ik kijk hem aarzelend aan. Hij komt een beetje omhoog en legt zijn lippen weer op die van mij. Een warm gevoel omringd mij. Ik sluit mijn ogen en geniet van het kleine, tedere momentje. 

Matthy trekt weer weg en kijkt mij recht in mijn ogen aan. 'Ik hou van jou Milo, als maatje, maar ook als vriendje.' Ik glimlach zachtjes. 'Ik ook van jou Matthy.' Ik pak zijn hand vast en streel er met mijn duim overheen. 'Matthy?' Hij kijkt mij aan en knikt. 'Wil jij... wil jij mijn vriendje zijn?' Hij lacht en geeft mij een kus op mijn wang. 'Neem dat maar als een ja en nu ga ik even heel snel kotsen.' Ik lach zachtjes terwijl Matthy opstaat en naar de badkamer rent.

Na een paar minuten komt hij terug, nog moeier en zieker dan voorheen. 'Wil je niet liever naar bed?' Hij schud zijn hoofd lichtjes en gaat weer tegen de kachel aan zitten. 'Dan ben ik alleen, en jij ook. En, en het is koud daar, en ik wil jou gezelschap houden, want je had ook kunnen gaan stappen vanavond en door mij ben jij hier en-' Ik kap hem af. 'Lieverd, ik ben blij om met jou te zijn op dit moment. Kom, dan gaan we samen naar bed. Kan je tegen mij aanliggen voor warmte.' Ik sta op en til Matthy dan op. Hij klemt zijn armen om mij heen en zo verplaatsen wij ons samen naar zijn slaapkamer. Ik leg hem neer op bed en trek de dekens over hem heen. 'Ik ga even een kruikje voor je klaar maken, heb je nog iets anders nodig?' 'Een kusje?' Ik lach zachtjes en geef hem een kus op zijn lippen. 'Alles voor jou, snoes.' Hij lacht, glinsteringen in zijn ogen. Een momentje van geluk.

Terugdenkend aan dat moment ben ik stevig tegen Matthy aan gaan liggen. Mijn arm om zijn middel geslagen, dekens stevig om ons heen. 'Welterusten lieverd.' Hij antwoord met gesnurk.

-660 woorden- 

Met Elkaar Voor Elkaar // bankzittersWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu