Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Y/N den :
Yine kavga etmiştik. Yere oturmuş ağlıyordum. Hissediyordum artık eskisi gibi sevmiyordu veya da eskisi gibi önemsemiyordu. Saçımın tek bir teline zarar gelse dünyayı yakan adam şimdi bana bağırıyordu. Kendisi zarar veriyordu. Zaten bana gelen fotoğraflar da bu söylediklerimi kanıtlıyordu.
Başka bir kadını seviyordu. Onu önemsiyordu. Beni görmezden geliyordu. Ben Lee Y/N Lee Minho ile evliydik. Minho ile lisede tanışmıştık. Mezun olunca evlenme kararı almıştık. Daha evleneli 1 yıl bile olmamışken beni aldatması beni üzüyordu.... Hemde fazlasıyla...
Tan 3 aydır kanserdim ve hastalığımın son evresindeydim. Ondan ayrılmak yerine son günlerimi sevdiğimin yanında geçirmek istiyordum ama.... Sevdiğim insan bana 1 metre bile yaklaşmıyordu. Bedeni bana ne kadar yakın olsa da kalbi... Kalbi bana aynı güneş ve dünya arasındaki mesafe kadar uzaktı. Kesin yine o kadının yanına gitmişti.
Biliyordum çünkü ne zaman kavga etsek evden çıkıyordu bir kaç saat sonra ise o kadın ile olan fotoğrafları. Bana sinirli, kızgın, mutsuz yüzünü gösterirken o kadına hep mutlu yüzünü gösteriyordu. Bana o fotoğrafların geldiğini bilmiyordu. Çünkü söylemiyordum, söyleyemiyordum. Eder söylersem "öğrenmişsin o zaman ayrılalım diyeceğini biliyordum. Ama ben bana ne kadar bağırsada, kızsada onun yanında geçirmek istiyordum son günlerimi. Yerden kalkıp kendimi toparladım. Lavaboya gidip elimi yüzümü yıkadım. Kendime aynadan bakınca berbat haldeydim.
Yarın minho'nun doğum günüydü her ne kadar önemsemesede beni. Ona sürpriz yapacaktım. Bir nebzede olsa bana yakın olması için. Hızla salona geri döndüm. Heryer heryerdeydi. Hızlıca evi topladım ve odamıza! çıktım. Yatağa girip gözlerimi yumdum. Onu beklemeyecektim. Çünkü muhtemelen gelmeyecekti. Sabah saate baktığımda 9'du. Yanıma baktım... gelmemişti... Alışmıştım artık. Yavaşça yataktan kalktım ve günlük rutinimi hallettim. Aşağı indiğimde hiçbir şey yiyesim yoktu. Zaten kanser olduğumdan dolayı hiçbir şey yiyemiyordum. Minho ile kavgalarımız ile de bedenim bitkin düşüyordu. Alışveriş yapmaya karar vermiştim. Yukarı çıkıp giyindim ve çantamı alıp dışarı çıktım.
Malzemeleri almış eve giderken Avm'de Minho ile o kadını görmüştüm. İstemsizce gözümden bir yaş akmıştı. Burukça gülümsedim ve
Y/N: Umarım mutlu olursun sevgilim.
Ağzımdan bir tek bu Kelime çıkabilmişti. Elimdekileri yere bırakıp gözyaşlarımı sildim ve poşetleri geri alıp ters yöne doğru ilerlemeye başladım. Beni görmesini istemiyordum. Madem yanımda mutlu değil en azından başkası ile mutlu olsun.
Eve gidince önce pastayı yapmaya başladım.
Pasta bitince dolaba koydum ve salona geçip etrafı süslemeye başladım. Etrafta bitince saate baktım. 11.30 vardı. Pastayı masanın ortasına koyup yanına küçük bir not yazdım. Tam yukarı çıkıp üstümü değiştireceğim sırada telefonum çalmıştı. Arayan kişi minhoydu. Bekletmeden açtım ve
