Ölümcül hastalığa yakalandığını duyunca ayrılmak ister:
Yn'den
1 hafta önce doktor'a gitmiştim.. Ölümcül bir hastalığım olduğunu ve çaresi'nin olmadığını söyledi.. Yıkılsam da güçlü durmaya çalıştım.. Son zamanlarımmış.. İyi geçirmeliymişim.. Mutlu bir şekilde ölmek istiyorum.. Arkamda bırakacağım bir nefesim var.. Seungmin.. Sevgilim.. Ben onu burada tek bırakacağım.. Bu benim için çok zor.. Bu hastalığımı henüz ona söylemedim.. Kim hemen söyleyebilirdi ki? Ben de bu cesareti gösteremedim.. Sevdiğim adama seni yanlız bırakacağım diyemedim.. Ona olan sevgim bu hastalıkla beraber daha da güçlendi..
Birbirimizi bu kadar çok severken, bu hastalık yüzünden ilk bırakan ben olacaktım.. Ona belli etmeden her gün ağlıyordum.. Onu tek bırakacağımı düşündükçe, gözyaşlarım yuvasını dolduruyordu.. Onu her şeyden çok seviyorum.. Sevmeye de devam edeceğim.. Ama artık bir yerden başlayıp, bunu ona anlatmalıydım.. Nasıl bir tepki verecek bilmiyorum ama mecbur ona anlatmalıydım.. Belki bırakmak ister, karşı gelmem çünkü öleceğim.. Bana bağlanmaması
gerekiyor.. Ama.. Yine de parçalara ayrılır kalbim.. Yıllarımızı verdiğimiz aşkımız.. Bir hastalık uğruna benimle toprağa girecek.. Yine de onu hep seveceğim.. Onu hep seveceğim..~~
Seungmin ile oturmuş televizyon izliyorduk.. Söyleyip, söylemek arasında gelip gidiyordum..
Birden gelen cesaret ile yönümü ona çevirdim..
Y/N:
S-seungmin..
Seungmin:
Efendim güzelim?
Y/N:
Beni s-seviyor musun?
Seungmin:
O nereden çıktı şimdi aşkım? Tabiki de seviyorum ama durduk yere sormazsın.
Y/N:
Evet sormam.. seungmin.. Ahh i-inan bana nasıl desem.. Nasıl anlatmaya başlasam bilemiyorum.. Ama bilmen gerekiyor..
Seungmin dikkatini iyice bana vermişti..
Seungmin
Korkmaya başladım güzelim hadi anlat artık.
Gözlerim dolarken kendimi toplayıp konuşmaya başlamıştım..
Y/N:
Seungmin b-ben.. Ölümcül bir hastalığa y-yakalanmışım ç-çaresi yokmuş..
Seungmin inanmak istemeyen gözlerini üzerimde gezdirmeye başlamıştı..
Seungmin: Bu nasıl şaka!?
Y/N:
Ş-Şaka değil seungmin.. 1 hafta önce önce öğrendim... İnan bana bu anı kurgulayıp, duruyordum kafamda.. Tepkin.. Hareketlerin.. Sürekli bağdaştırmaya çalışıyordum..
Seungmin'in gözleri dolmuştu.. Yanıma oturup, gözlerime bakmıştı..
Seungmin
Y-y/n.. Sen ö-ölecek misin?
Başımı önüme eğmiş, çaresizce onaylarcasına başımı sallamıştım..
Seungmin'den
Y/N bana öleceğini söylüyordu.. Nasıl inanayım? nasıl gider? İnanmak istemiyordum bir türlü.. Gidemez diyordum.. Ama ben ne yapacağım.. Şimdi? Ona daha fazla ilgi göstermem gerekecek.. Ve s-son nefesinde yanında olmam gerekecek.. Buna asla dayanamam... Onu o şekilde göremem.. Yapamam...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Stray kids Reaction
Short Storyilk kitabım daha acemiyim aslında ve umarım güzel yazarım (istek alıyorum)