BAMPIRA KA? PWES, GANGSTER AKO!

The Memories

Nakaka inis ang Wattpad nagyon ah.... ayaw niyang mag save kaya naisip kong i publish na lang kaya short lang siya...... So this is the latest chapter, The Memories....... Sana magustuhan niyo ulit...... Continue reading lang po....

V---O---T---E--------- C---O---M---M---E---N---T----------B--E----A----F--A--N

<3 Colleen

_____________________________________________ 

Mula ng umalis si Orestel ay naghahanda at ina-ayos na ang mga nasira sa Vhores.  Nagpadala si Abdiel ng ilang mensahero sa iba't ibang clans ng vampire society upang ipaalam na ang pagkabuhay ulit ni Queen Cassandra. Ngunit hangang ngayon ay hindi pa rin nagbabalik ang mga alaala ni Leanne. For her, she will and always be Leanne.

Patuloy pa rin ang komunikasyon niya kina Michael at iba pang gang members. Si Michael ngayon ang tumutayong gang leader. Hindi nila alam ang nangyari kay Leanne at wala plano si Leanne na sabihin sa mga ito ang pagbabagong nangyari sa kanya. Sinabi niya na kailangan niyang asikasuhin ang isang business ng daddy niya dito sa Rome para walang isipin sina Michael.

Nagsimula na rin ang training ni Leanne upang matutuhan niyang gamitin ang mga kapangyarihan niya. Si Abdiel ang mismong tumutulong sa kanya.

"Leanne, my angel, what is wrong?" tanong ni ABdiel bago niyakap si Leanne mula sa likod. Nandito sila ngayon sa balcony ng kwarto nila habang tinitignan ni Leanne ang mga paghahandang ginagawa sa Vhores. 

Ngumiti siya at hinawakan ang kamay nito. "Naisip ko lang ang sinabi ni Orestel. That if my memories will come back, I will go to him." Sa katotohanan ay iyon ang palagi niyang iniisip. Anung bang nangyari sa nakaraan na magbabago sa lahat.

Narinig niyang bumuntunghininga si Abdiel. Umikot si Leanne upang magkaharap sila ni Abdiel.  "Tell me the truth. Please" anas niya at tinitigan ang mga mata nito.

"You and Orestel are once mate. You have promised your heart to him. You chose him over me." 

Nabigla si Leanne. Me and Orestel. It is like a mismatch underwears. That can't be pero nang tinitigan ulit niya si Abdiel ay nakita niya sa mata nito na nagsasabi ito ng totoo. "What happened?" anas na tanung ni Leanne.

"I came late. Though we can feel the connection, we can no longer mate. You love Orestel so much that even you knew that he is not your mate, hinayaan mo siyang markahan ka niya. You bore his mark and therefore you need to follow him in his every command." mahinang saad nito.

Hinila ko ang katawan niya at niyakap ito. 

"Then, you killed my brother, Joseph. And when you drank his blood, you gained his powers like no one had done. No one can steal a power of another. When Orestel and the kings found out about this, they decided  to kill you. I want to hate and kill you but I can't. I've asked you to leave with me but you don't want to." 

Hinigpitan ko ang yakap ko sa kanya ng naging blurred ang nakikita ko. Ramdam ko ang sakit at paghihimagsik sa dibdib ko. Hindi ko kayang saktan si Abdiel. Hindi ko kayang iwan siya.

"Iniwan mo ako at bumalik ka kay Orestel. Orestel on the other hand used his power and a witch to kill me but you came and protected me. Instead of dying I went to a deep slumber." hinaplos nito ang buhok niya.

Parang humihigpit and dibdib ko at parang nag shi-shrink rin ang ulo ko kasabay ng mahirap na paghinga. Ramdam kong malapit na akong himatayin.

"I learned when I wake up that after saving me, you went back to Orestel. With your powers so low Orestel killed you but before dying you have promised to come back to revenge.  Palagi mo siyang pinipili kaysa sa akin Leanne." saad nito sa mahinang tinig.

"No, Abdiel. Sayo lamang ako." saad ko ng maramdamang nawawala na ang conciousness ko. Pinikit ko ang mata ko.

ABDIEL

Nawalan si Leanne ng malay sa kamay ni Abdiel. Alam niyang babalik na ang mga alaala ni Leanne. Ang totoo niyan ay natatakot siya dahil hindi siya sigarado kung pipiliin pa siya ni Leanne pag naalala nito ang lahat. Oo sila ang soulmate pero mahal na mahal ni Leanne si Orestel. 

Binuhat niya si Leanne at inilapag ito sa higaan. Hinahaplos haplos niya ang buhok ang mukha nito.

Hindi sigarado si Abdiel kung mahal siya ni Leanne. Maaring sa pagbalik ng alaala nito ay mawawala na ang nararamdaman nito para sa kanya. 

Tumigas ang mukha ni Abdiel nang maisip na iiwan ulit siya ni Leanne. I will not let you go Leanne. You are mine. Only mine.. 

Hinila niya ng marahas ang robe nito at nakita niya ang mark niya. Mark na nagpapakita na kay Abdiel lamang si Leanne at wala ng iba. Na walang maaring piliin si Leanne kundi siya lang.

"You are mine Leanne. You are mine." Anas niya at yumuko upang kagatin muli ang marka niya. Dumaloy ang dugo ni Leanne sa bibig niya. Iba ang lasa ng dugo ni Leanne ngayon. Mas sumarap at bumango. You are mine Leanne. Mine.

Tumayo siya at dumeretso siya sa library upang makipag meeting sa officials niya. Nasabihan niya na ang ibang bampira sa pagkabuhay ni Leanne at ilang araw na lang ay magkakaroon na ng labanan sa pagitan nila. Ilan na lamang ang nananatiling tapat sa Reyna noon. Marami sa kanila ang gustong makita si Leanne ng harapan upang makita nila kungkarapatdapat pa rin itong paglingkuran.

Dahil babalik na ang ala ala ni Leanne ay nasisigurado niyang makakaya nitong harapin ang mga kanang kamay nito noon. 

Nang pumasok siya ay nandoon na ang 2 vampire leaders, isang cyclop general at ang Minotaur general . Sila ang namumuno sa mga kawal dito sa Vhores. Sa tagal ng panahon na nawala si Abdiel ay pinagpatuloy ng mga ito ang pamamalakad sa Vhores.

Umupo siya at isa isang tinignan ang mga ito. Nagsimulang mag-ulat ang mga ito tungkol sa mga nasira at nasaktan sa kani kanilang pwersa.

LEANNE

Asan ako? Puro kadiliman lamang ang nakikita niya. "Hello?" sigaw ni Leanne. "Abdiel?"

Sa kalalakad niya ay nakita niya ang isang pintuan na puti. Nang pasukin niya ang pinto ay bigla siyang nasilaw sa liwanag.

Nang imulat na nya ang mata ay nakita niya ang isang mukhang altar. Iniikot niya ang paningin. Nananaginip ba ako? Kinusot niya ang mga mata at pagmulat niya muli ay napakadami na ng tao sa harap niyang mga upuan na kanina lamang ay wala pang nakaupo..

"Kill that woman! Kill her. Kill. Kill.Kill!" yan ang paulit ulit na sigaw ng mga tao. Hinanap niya ang babaeng sinasabi ng mga ito ng mabigla siya dahil sa kanya nakatingin ang mga tao. Unti unting umakyat sa buto niya ang takot. 

Nang tatakbo na siya ay naramdaman niya na nakatali na ang kamay at paa niya.

"No!" sigaw ni Leanne. Takot na takot siya. Anung nangyayari? Lumapit ang isang napakapangit na halimaw kay Leanne. "Wag!" sigaw niya at pumikit ng mariin. Unti unting nawala ang mga boses.

Nang imulat niya ulit ang mata ay nasa isa siyang kama. Nanghihina ang mga buto niya sa kaba. Anong nangyayari? Asan na yung mga tao kanina?

"Come!" Mabilis na bumaling ang ulo ni Leanne upang tignan ang nagsalita. Si Orestel. Gusto niyang tumayo at tumakbo o kahit man lang sumigaw pero hindi sumusunod ang kanyang katawan.

Nakatitig lang siya kay Orestel nang lumapit ito. "You are so beautiful, you are mine, and I am yours." Unti unti ay parang lumayo ang kaluluwa niya.  Narating niya ang isang upuan habang nakatitig siya kay Orestel at sa katawan niya. 

Anung nangyayari? Kitang kita niya kung paano bumakas ang saya sa mukha ng katawan niya at hinaplos  nito ang mukha ni Orestel. 

"Yes, I am yours, Orestel." narinig niya ang sariling boses.

"You are mine, Queen Cassandra." Umikot ang paningin ni Leanne at sumakit ang ulo niya. Queen Cassandra? Me? That's my past." Niyakap niya ang sarili at umiyak habang unti unting bumabalik ang mga ala ala niya habang binabalot siya ng kadiliman.

Binuksan ni Leanne ang mata niya at nakita niyang nasa kwarto na siya. Bumalik na ang mga ala ala niya. Ang mga ginawa niya, ni Orestel at ni Abdiel. Bumakas ang inis sa mukha ni Leanne nang maalala ang mga sinabi ni Abdiel. 

Abdiel. Where are you?