Hep beni sev....Olur mu? BKDK story

Bölüm 7 (～￣▽￣)～

HELLOWWĞĞĞĞ🥡

Eminim herhalde herkes iyidir. İyi olmayanları iyileştirmeye geldim.

Şimdi artık U.A anılarına geçtik yani şuan animedeki gibi. 💥 Ve birazcık yazarın dilinden yazacağım. Artık yazma hevesi yok çünkü en fazla 2 3 oy geliyor. Azıcık  oy atarmısınız? En fazla 4 olmasını istiyorum. (İnşallah). Kapak fotoğrafını değiştirebilirim. Artık MHA yı full bitirdim bitek 3. filmi kaldı... 6. sezon Ekimde gelecek diyolar. 🤍🤍

Hadi başlayalım!!

Saatinin alarmı ile uyandı yeşil kafa. Çok yorgundu çünkü dünden beridir gücünün en iyisini kullanabilmek için alıştırma yapmıştı. Ayrıca dersler de çok zorluyordu. O yüzden okuldan sonra  yurtta kimseyle konuşmadan yatağına atmıştı kendini. Kafasını yastığa attığı anda uyumuştu. Bu aralar gücünü çok kontrol edemiyor ve bu yüzden de sinirlendiği an gücünü fazlasından zorluyor, yaralanabiliyordu. Ve bunu istemeden yapıyordu. Homurdanarak yataktan çıktı ve banyoya doğru ilerledi. Dişlerini fırçalarken düşünmeye başladı. 

'' Gücümü niye zorlamasamda kendi kendine artıyormuş gibi oluyor?? All Might bunun duygularım ve hislerimle alakalı olabileceğini söyledi. Ama ben...''

Bunu düşünmeye devam ettiği zamanlar çıldırıyordu.'' Belki Kacchanla ilgilidir. Çünkü ortaokuldan sonra bana yine aynı davranmaya başladı. Yine ne yaptım ben ya??''  Bunu çok kafasına takıyordu. '' Kacchan anılarımızı çöpe atamaz...'' Evet, unutamazdı onu, yada Izuku öyle sanıyordu. Çünkü o unutmazdı, unutamazdı. Tramvalarının sebeplerindendi ama  hepsinin değil. Ve onda tuhaf onu gördüğünde çok tuhaf hissediyordu. Kalbi yerinden çıkacakmış gibi oluyor, kekeliyordu. Ama kekelemesi normaldi ona göre herkesle konuşurken bazenleri kekelerdi. Ama onunlayken.... bir başka oluyordu. Ama ne zaman Izuku ona baksa Katsuki hemen ona sövmeye başlıyordu. Bu da ona kendini onun için değersizmiş için hissettiriyordu ve bu histen nefret ediyordu. 

'' Eminim benden nefret ediyor'' diye düşündü Izuku üstünü giyerken.

Deku= *iç çekiyor* Benim onu sevmeme rağmen....

Odasından çıktı ve mutfağa doğru yöneldi, herkes salonda ellerinde kahvaltılık birşeyler hazırlamış, onları yiyorlardı. O anda hemen kendisine hazırlayabileceği en iyi şeyi yapmya karar verdi; cocopops. Evet, en sevdiği yiyecekler arasındaydı bu onun. Hemen hazırladı kahvaltısını ve yemeye başlamak için masaya oturdu. 

Uraraka= Deku-kun! Seni buralarda göremedim derken burdaymışsın! Sana birkaç soru sormam gerekiyor. 

Deku yanında oturana baktı ve hemen gözleri faltaşı gibi açıldı. Uraraka, yanında hemen bitivermişti. Yada kendisi iyi değildi. Buna da ihtimal veriyordu.

Deku= Ah, Uraraka- san, şeyy.. daha yeni uyandımda. Ondan biraz geç indim aşağıya. Neyse, ne hakkında soru soracaksın??

Uraraka= Şu bana verdiğin ojeler hakkında! Renkleri o kadar güzel kii! Sana nerden alacağını soracaktım. 

Deku= AH! URARAKA-SAN! AZCIK DAHA SESLİ SÖYLE DE ÖĞRETMENLERDE DUYSUN!

O an herkes Dekuya tuhaf bir şekilde bakmaya başladı. Rahatsız olmuştu brokoli. Hatta sinirden elinde bir yumru yapıp kendini kontrol etmeye çalıştı. Derin bir nefes aldı ve etrafına bakındı, herkes ona bakıyordu, Bakugou bile. Bir dakika... Bakugou mu!! 

Şoka girmişti çünkü Bakugou bile şaşırmış ve sonrada hafif bir ''tchk'' sesi çıkarıp orayla ilgilenmiyormuş gibi davranmıştı. 

Deku= Ummm.... Şeyy.. Onları geçen AVM ye sınıfça gittiğimizde almıştım, galiba 'Frame' diye bir markaydı. Kendim için almadım ama renkleri siz kızlara çok uyar diye almıştım... Kendime süremiyorum da...