ေက်ာင္းဆင္း ခ်ိန္ေရာက္ေသာအခါလင္းလက္ကေသာျမတ္ေျပာထားသည့္အတိုင္းေက်ာင္းအေနာက္ကိုေသာျမတ္နက္ေတြဖို႔သြားေလသည္။
ထိုစဥ္ ေသာျမတ္က လင္းလက္ေရာက္လာသည္နက္တစ္ၿပိဳင္နက္ ဘာမွမေျပာမဆိုပဲ လင္းလက္ကိုထိုးလိုက္သည္။
"ခြပ္ "
"ဟာ ေဟ့ေကာင္ ေသာျမတ္ ငါကိုဘာလို႔ထိုးတာလဲကြ"
"ေအးမင္းအယ္ေလာက္သိခ်င္ေနရင္ငါေျပာျပမယ္"
"မင္းကိုၾကည့္မရလို႔ထိုးတာ"
လင္းလက္ကလည္း ေသာျမတ္ကိုဘာမွျပန္မေျပာပဲ ဒီတိုင္းမ်က္ႏွာငယ္ေလးနက္ျပန္လွည့္ထြက္လာေလသည္။
ေသာျမတ္စိတ္ထဲတြင္ 'ဟာ ဒီေကာင္ကဘာတုန္း သူကိုထိုးတာေတာင္ ဘာလို႔ထိုးလဲ ေမးပီးျပန္လွည့္ထြက္သြားရတယ္လို႔ ငါအရင္တုန္ရန္ဖစ္ခဲ့ဖူးတဲ့ေကာင္ေတြနက္မ်ားကြာပါ့'
အိမ္ျပန္ေရာက္ေသာအခါလင္းလက္ကို မိသာစုမ်ားက စိတ္ပူေနသည္
ဘာလို႔စိတ္ပူတာလဲဆိုေတာ့ လင္းလက္ကအရမ္းလိမ္မာတဲ့သူတစ္ေယာက္မိဘစကားကိုေရာေျမဝယ္မက်နားေထာင္တတ္တဲ့သူပါ မိဘေတြကသူမ်က္ႏွာမာဒဏ္ရာေတြ႕ခဲ့တာေတြေၾကာင့္မို႔လို႔ပါ
လင္းလက္ကလည္း
"အေမနက္အေဖ သားကိုစိတ္ပူမေနနဲ႕ သားဒဏ္ရာကေသးေသးေလးပါ ေဆးလိမ္းလိုက္ရင္ေပ်ာက္သြားလိမ့္မယ္ "
"ဪအင္းပါ အယ္ဆိုလဲေရခ်ိဳးအဝတ္အစားလွဲပီးထမင္းလာစားေတာ့"
"ဟုတ္ကဲ့အေမ"
တစ္ဖက္တြင္လဲေသာျမတ္တစ္ေယာက္ လင္းလက္အေၾကာင္းေတြးရင္ၿပဳံးမိေနေလသည္။ ဒီေကာင္ေလးက အသားေလးညိုပီးမ်က္လုံးေလးကလဲဝိုင္း မိန္းကေလးေတာင္အရႈံးေပးရတဲ့အလွပါလား
ဟာ ငါဘာေတြ ေတြးမိေနတာလဲေသာျမတ္စိတ္ထိန္းစမ္း သူကေယာက်ာ္းေလးတစ္ေယာက္ေလ ၿပီးေတာ့ငါကလဲေယာက်ာ္းေလးတစ္ေယာက္ မျဖစ္ဘူးမျဖစ္ဘူးစိတ္ကူးယဥ္ေနတာေတြအခုရပ္ၿပီးစာလုပ္မွျဖစ္ေတာ့မယ္
ေနာက္ေန႕မနက္ေက်ာင္းတြင္
လင္းလက္တစ္ေယာက္ထဲထိုင္ေနစဥ္
"လင္းလက္ ငါမေန႕က ကိစြအတြက္ ေတာင္းပန္ခ်င္လို႔ပါ"
"ရပါတယ္ ငါဘာမွမျဖစ္ဘူးေနာ္စိတ္ထဲမထားနက္ငါလဲခြင့္လႊတ္တယ္"
BẠN ĐANG ĐỌC
ရန်ပွဲမှ အစပြု၍(Ongoing)
Truyện Ngắnထိန်လင်းလက်ရောင် အနေအေးပြီးစာတော်တဲ့သူတစ်ယောက်ပါ။ လင်းလက်က ပုံမှန်ဆို သူတစ်ယောက်ထဲနေပေမယ့် သူငယ်ချင်းတွေကိုဆိုရင် ဖော်ဖော်ရွေရွေ ပေါင်းသင်းဆက်ဆံတတ်တယ်။ သောမြတ်ရောင်ဝါ သောမြတ်ကတော့ လင်းလက်နဲ့တစ်ခြားစီပါပဲ လင်းလက်ကအနေအေးသလောက် သောမြတ်ကတော့ ကျောင်းမ...
