"မောင်ကဒီတိုင်းစလိုက်တာပါစိတ်မဆိုးပါနဲ့နော်"
"နောက်ခါအယ်လိုမစနဲ့မကြိုက်ဘူး ကိုအကြောင်းမောင်အသိဆုံးနော် "
"ဟုတ်ကဲ့ပါ နောက်ခါအယ်လိုမပြောတော့ဘူးလေနော် ထတော့သူငယ်ချင်းတွေလာခေါ်တော့မယ်"
"အင်း"
" လင်းလက်ရေ လင်းလက်"
"အေး ငါလာပြီး"
လင်းလက်သူငယ်ချင်းသာရောက်လာတာ သောမြတ်ကဒေါသမပြေသေးပေ။
" ကိုပြီးပြီးလားပြင်လို့"
"အင်းပြီးပြီးသွားရအောင်လေ "
"အာဘွား နော်စိတ်မဆိုးနဲ့တော့ နောက်ခါမောင်မစတော့ဘူး"
"ဟုတ်ပါပြီး"
"လင်းလက်ရေ သွားရအောင် အချိန်နောက်ကျနေပြီ"
"လာပါပြီဆိုနေမှ အတင်းအော်ခေါ်နေတော့တာပဲ"
"အေးပေါ့လေ ငါတို့ကိုအခုတော့အယ်လိုပြောပြီပေါ့"
"မဟုတ်ရပါဘူးကွာ စကားများမနေနဲ့တော့ လာသွားရအောင်"
လင်းလက်နဲ့ သောမြတ် သက်ြန်တွင် သူငယ်ချငိးတွေနဲ့လျှောက်လည်ရင်းသက်ြန်လေးရက်က အမြန်ပြီးသွားလေသည်။
နှစ်ဆန်းတစ်ရက်နေ့
"ယောကျာ်းရေ ဘုရားသွားမလို့ဆိုပြင်ဆင်ပြီးပြီးလား"
"ပြီးပါပြီးမိန်းမရယ်"
"သားက ဒီနေ့ သူငယ်ချင်းနဲ့ဘုရားသွားမလို့တဲ့ခုနကဖုန်းဆက်တယ် မနက်ဖြန်မှအိမ်ပြန်လာလိမ့်မယ်"
"လာသွားရအောင် တော်ကြာကားလမ်းပိတ်နေမယ်"
တစ်ဖက်တွင်လည်း
"မောင် မဆင်းလာသေးဘူးလား"
လှေကားပေါ်ကဆင်းလာသော လင်းလက်ကိုသောမြတ်က ေြခစခေါင်းဆုံး သေချာကြည့်နေလေသည်။
မြန်မာဆန်ဆန် ရိုးရိုးအေးအေးလေးနဲ့မြင်သူတိုင်းအေးချမ်းသွားစေရလောက်အောင် ငေးမောလောက်တဲ့အလှတရားရှိတဲ့သူဖြစ်ပါတယ်။လင်းလက်က ဘောင်ဘီဝတ်တာထက်စာရင် အခုလိုမြန်မာဆန်ဆန်လေးနဲ့ကပို၍ချစ်စရာကောင်းလှပါသည်။
BẠN ĐANG ĐỌC
ရန်ပွဲမှ အစပြု၍(Ongoing)
Truyện Ngắnထိန်လင်းလက်ရောင် အနေအေးပြီးစာတော်တဲ့သူတစ်ယောက်ပါ။ လင်းလက်က ပုံမှန်ဆို သူတစ်ယောက်ထဲနေပေမယ့် သူငယ်ချင်းတွေကိုဆိုရင် ဖော်ဖော်ရွေရွေ ပေါင်းသင်းဆက်ဆံတတ်တယ်။ သောမြတ်ရောင်ဝါ သောမြတ်ကတော့ လင်းလက်နဲ့တစ်ခြားစီပါပဲ လင်းလက်ကအနေအေးသလောက် သောမြတ်ကတော့ ကျောင်းမ...
