Neriman:Ablaa ablaa
Safiye:Neriman odamdayım canım
Neriman:Abla ben gidicem ama aklım sende kalıcak. Gitmiyim ben yanında-
Safiye:Hayır güzelim siz gidin hadi beni merak etme. Zaten dinlenicem ben
Neriman:Ama çok kötü görünüyorsun
Safiye:Hadi bak zaten Naci de gelicek birazdan
Neriman:Ama...
Safiye:Hadi...hadii bekletme çocuğu
O sırada egede kapıyı gelir;
Neriman:Geliyorum ege
Safiye:Hadi bekletmesene
Neriman:Tamam hadi uzan şuraya
Safiye:Ya Neriman iyiyim ben
Neriman:Ablaa itiraz istemiyorum uyu. Ege sende içeri gel ablamın odasındayız
Ege:Geliyorum
Safiye:Hoşgeldin Ege
Ege:Hoşbulduk Safiye hanım
Safiye:Hanım falan yok artık safiye Abla
Ege:Peki Safiye hanı- Abla
Safiye:Hıh şöyle hadi siz gidin
Neriman:Sen önce şöyle uzan
Ege:Neriman haklı hiç iyi gözükmüyorsunuz ?
Safiye:İyiyim ben yoruldum sadece
Neriman:Tamam biraz dinlen ama olur mu
Safiye:Tamam bak uzandım dinleniyorum Tamam mı?
Neriman:Tamam (Alnına bir öpücük kondurur) Ben saat 10:00 gibi gelirim.
Safiye:Tamam git sen eğlenmene bak
Ege:Teşekkür ederim Safiye abla
Safiye:Ne demek hadi eğlenmenize bakın
Ege ve nerimanda gittikten sonra safiye evde tek başına kalır. Doktor hanımın arar konuşmak istediğini söyler. Görüntülü konuşmaya başlarlar
Manolya:Merhaba Safiye uzun zamandır görüşmûyoruz. Nasılsın?
Safiye:İyiyim ama bir şey sormam lazım size
Manolya:Tabi sor bakalım
Safiye:Bu gün tomris gelicek size anlatmıştım
Manolya:Evet nacinin kızı demi
Safiye:Evet, o bu gün gelicek ve ben ne yapıcağımı bilmiyorum. Zaten bir aydır bir baş ağrısı hir halsizlik
Manolya:Baş ağrısı mı?. Bu aralar kafayı taktığın üstüne çok düşündüğü bir şey oldu mu ?
Safiye:Evet şey gülben doğum yaptı biliyorsunuz
Manolya:Evet çok tatlı gerçekten
Safiye:Ona biraz kafa yordum. Ama bir şey daha var
Manolya:Neymiş o
Safiye:B-ben(bir süre söylememeyi düşündü ama) ben anne olmayı düşünüyorum.
Manolya:Ne güzel bir his bu peki ne bu yüzündeki korku
Safiye:Ben onu üzerim diye...yani annem gibi-
Manolya safiyenin sözünü bölmezse daha kötü hissedeceğini anlar ve hemen söze girer.
Manolya:Hayır olmicak sen harika bir anne olucaksın. Gülben, neriman ,han hepsine sen annelik yaptın. Onlara o kadar iyi baktın ki annen gittikten sonra bile senden kopamadılar.
Safiye:Evet ben onun gibi olamam kimse olamaz. O sevgisizdi ben öyle değilim. Naci beni çok seviyor
Manolya:Hah şöyle ya biraz kendine güven. Ama haftaya bekliyorum tomris gittikten sonra yanıma geliyorsun ve birlikte doktora bu ağrıları için konuşmaya gidiyoruz.
Safiye:Peki gelicem. Teşekkür ederim, herşey için görüşürüz
Manolya:Görüşürüz
Kapı çalar;(Safiye kapıyı açar ve tomris birden safiyeye sarılır)
Safiye:Tomris hoş geldin güzelim benimm
Tomris:Hoşbuldum Safiye teyze
Safiye:Hadi gelin içeri bakalım.
Tomris hemen içeri koşar ve nacide o sırada safiyeyi kendine çeker ve dudağını öper;
Safiye:Naci napıyorsun tomi görücekti
Naci:Ama ben papatyamı çok özledim
Safiye:Bende seni çok özledim ama burda olmaz. Akşam konuşuruz
Naci:Öyle diyorsan
Safiye:Öyle hadi yemek hazır geç içeri
Tomris:Safiye teyze
Safiye:Geldim canım
Tomris:Bu yemekleri sen mi yaptın
Safiye:Evet ben yaptım beğenmedin mi?
Tomris:Bayıldımm. En sevdiğim yemekler
Safiye:biliyorum
