Naci safiyeyi omuzunda yatırır ve konuşmaya devam etti.
Naci:Safiye'm sen o kazadan sonra hep böyle korktun mu ?
Safiye:Evet ama o zaman kimse yoktu yanımda ikimizin fotoğrafına bakıyordum biliyor musun?
Naci:Bende o zaman seni görememekten korkuyordum. Ölmeden son defa görememekten ama baksana şimdi ikimizde birbirimizin korkularını bastırıyoruz.
Safiye:Evet artık biliyorum korksamda yanımda sen varsın
Naci:Güzel karım benim
Safiyenin saçlarını koklar ve öper. Safiye nacinin omuzunda uyuya kalır.
1 ay sonra han ve ceylanın nişanı yapılır
Baba:Ee çocuklar birbirini sevmişler beğenmişler bizede hayırlı olsun demek düşer diyorum
Ceylanın babası: Öyle zaten birbirlerine uzun süredir tanıyorlar. Seviyorlarda hayırlı olsun demekten başka bir şey söylenmez zaten
Ceylan:Hancım kahveyi içmedin bak soğuyacak
Han:İçiyorum canım benim içiyorum
Barkın:Ee damat bir dikişde bitirsene yoksa beğenmedin mi ?
Han kahveyi bir seferde içer
Ceylan:Nasıl canım beğendin mi ?
Han:Bayıldımm biraz baharatı az olmuş
Ceylan:Ay az mi koymuşum
Han:Biraz az olmuş
2 ay sonra#
Safiye ve naci düğün için alışverişe giderler
Safiye bir kaç elbise dener hemen seçer alır
Naci nerdeyse 2 saat boyunca karar veremez en son safiyenin seçtiğini beğenir ve alır. Eve dönerken Safiye yürüyerek gitmek ister nacide onu kıramaz eve arabasız dönerler. Arabayı hanın işçilerinden biri eve götürmüştür. Safiye ve naci el ele istanbul sokaklarında gezerken bir bebek giyim dükkanı görürler. Naci durup öylece dükkana bakar hayal kurmaya başlar
***
Naci:Safiyem bak bu kızımıza çok yakıştı
Safiye:Evet çok güzel oldu
Naci:Meleğim benim...
Bebek bir şey söyleme çalışıyor gibi şeyler çıkarır
Safiye:Naci baksana sanki konuşucak
Naci:Öyle
Bebek anne der ve safiyeyle naci sevinçten havalara uçar
***
Naci:Hayali bile güzel
Safiye:Neyin
Naci:Kızımızın anne diyişinin
Safiyenin gözleri dolar ama belli etmek istemez. Ortamı dağıtmak istercesine gülümser
Safiye:Ama sen hep kız diyorsun erkek olsa istemicek misin?
Naci:Hayır tabi ki onuda çok istiyorum hatta bir kız bir erkek olsa harika olur ama işte öyle hayallerimizi hep öyle kurmuştum.
Safiye:Biliyorum canım benim hem bir turgutcan hiç fena olmazdı demi
Naci:Fena mi harika olurdu böyle senin gibi gülse... ya da kızımız olsa senin gibi papatya kokan saçları olsa ben ikisindende razıyım
Safiye:Korkuyorum Naci kızımızın adını papatya koyucaksın diye
Naci:Hele bir olsunda adı hazır
Safiye:Papatya mı?
Naci:Hayır tabiki başka ama şuan söylemicem
Safiye:Ama ben merak ederim
Naci:Biraz daha merak etmen gerek
Safiye:Öyle olsun Naci bey
Safiye ve naci eve giderler. Eve geldiklerinde herkeste bir telaş vardır. Safiye çok korkar ve hemen salona koşar.
Safiye:Ne oluyor burda
Ceylan:Babam
Safiye:Ne oldu babana
Ceylan:Babam kaza geçirmiş
Safiye:Siz niye burda bekliyorsunuz
Ceylan:Han hangi hastanede olduğunu öğrensin gidicez
Safiye:Tamam hadi bende geliyorum gidelim
Naci:Safiyem benimde gelmemi ister misin?
Safiye:Yok canım sen kal hem Neriman gelince merak eder
Naci:Tamam ama banada haber verin
Safiye:Tamam ben seni aricam
Hastaneye öğrenip hemen hastaneye giderler. Babasının durumu o kadarda ağır değildir. Müşade altında kalması gerektiğini ve ayağında kırık olduğunu söylerler.
Ceylan:Peki bu kırıklar Ne zaman iyileşir
Doktor:İki ay alçıda kalırsa iyileşecektir.
Ceylan:Tamam teşekkür ederiz
Safiye gelir ve Ceylan herşeyi anlatır. Düğünü ertelemek zorunda kalırlar. Ceylanın babası alçı yapıldıktan sonra taburcu olucaktır. Hemşire ceylanın babasını arabaya götürür. Ama safiyenin başı döner ve yerinden kalkamaz. Ceylanda hana söyler ve safiyeyle hastanede kalır. Safiyeyi doktoru yanına götürür.
Doktor:Buyrun gelin
Ceylan:Doktor bey başı döndü zaten bu aralardq biraz halsiz
Safiye:Düğün telaşından oldu bir şeyim yok
Ceylan:Safiye itiraz istemiyorum Doktor baksın gidelim
Doktor:Ceylan hanım siz çıkarsanız hastamla başbaşa kalmam gerekiyorda.
Ceylan:Tamam. Safiye ben dışardayım
Safiye:Tamam
Doktor:Evet Safiye hanım şimdi anlatabilirsiniz
Safiye:Önemli bir şey değil aslında sadece başım dönüyor.Birde mide bulantısı o kadar
*Sahne geçişi*
Naci:Han Safiye nerde
Han:Onlar hastanede kaldı. Ceylanın babasınıda eve bıraktım
Naci:Niye hastanede kaldılar sormadın mı?
Han:Sordum tabiki Ceylan biraz halsizdi serum yapmaya gittiler
Naci:Safiye bana haber vermedi. Halbu ki konuşmuştuk
Han:Herşeyi sana söylemek zorunda mı?
Naci:Seninle tartışamicam
Han:Tartışma zaten
*Sahne geçişi*
Ceylan:Safiye doktor ne dedi
Safiye:Uykusuzluktanmış birşey yok yani
Ceylan:Öyle mi? Ama sende kendine hiç dikkat etmiyorsun ki
Safiye:Artık dikkat ederim
Ceylan önce safiyeyi eve bırakır. Sonrada kendisi eve gider. Evde Barkın ve babası vardır. Safiyede eve geçer yukarı geldiğinde nacinin kapının önünde safiyeyi beklediğini görür. Naci safiyeyi görünce hemen sarılır.
