Başka (bxb)

3

Bulut'tan

Adam'ın gözleri birden büyüdü ve hemen eşyalarını toplayıp uzaklaştı.

İnsanların bağırışlarını duymamla arkama baktığımda bir yığın insan adamın fotoğrafını çekmeye çalışıyordu.

Sanırım baktığı kişi ben değildim.

Yine de merakıma engel olamayıp adamın bindiği arabayı takip ettim. Muhtemelen ünlüydü.

Arabasını park edip müthiş bir eve giriş yaptı. Ben de peşinden ilerliyordum.

Bu sarışın adamı hatırlamıştım. Dev bir reklam panosundaydı.

Arkasını döndüğünde hâlâ ona bakıyordum.

"Sen kimsin? Evime nasıl girdin?"

"Beni görüyorsun?"

"Elbette, kör değilim sonuçta."

"Oha!"

Adama yaklaşıp eline dokundum.

"Hissedebiliyor musun?"

"Evet sinirlerimi aldırmadım."

"Sen ilksin."

"Nasıl yani?"

"Beni şu ana kadar gören olmamıştı."

"Ama ben görüyorum bulutumsu bir şeysin bu nasıl oluyor?"

Kaşlarını havaya kaldırmış ciddi bir şekilde cevap bekliyordu. Kabul aşırı yakışıklı ve çekiciydi. Ünlü olması normaldi.

"Ben dönüşebiliyorum." diye açıkladım.

Bunu söylemem ne kadar doğru bilmiyordum ama.

"Nasıl yani?"

"Mesela..." deyip onun içine girmeye çalışsam da olmadı.

"Size işlemiyor."

Nedenini düşününce anlamıştım.

"Çünkü şu an yapacağım şeyi bilip zihninizi zorluyorsunuz ama canlı veya cansız şeylerin içine girebiliyorum zihinlerini sizin gibi kontrol etmiyorlarsa. Zihninizi serbest bırakırsanız sizi de kontrol edebilirim."

"Girince ne oluyor?"

"İstediğim her şey."

"Şu tabloyu yerinden düşürebilir misin?"

"Çocuk oyuncağı."

Tabloyu düşürüp geri toz halime döndüm.

"Aman Tanrı'm!"

Korkmuşa benziyordu.

Okullar açılıyor ağlayacağım 🤧.