Biz şimdi seninle neyiz?

110 6 5
                                    

Evden çıkıp okula doğru yürümeye başladım. Açıkçası pek de keyfim yoktu. Okulun girişinde Burak'ı görmem moralimi biraz daha bozdu. Arkadaşlarıyla şakalaşarak okula doğru yürüyordu. Kendimi onunla konuşmaya hazır hissetmediğim için biraz daha hızla davrandım ve hemen sınıfa çıktım. Sınıfta bir iki kişi vardı. Onlarada selam verdikten sonra sırama geçtim. Çantamdan telefonumu çıkarıp bir şarkı seçtim . Tam telefonu kapatacakken bir mesaj geldi. Mesajın kimden olduğuna bakmak için mesajı açtım. Mesaj Ege'dendi. Mesajda;
"Naber güzellik:)"yazıyordu. İçimden bir süre Ege'ye sövdükten sonra bende ona bir mesaj attım.
"Sen hiç akıllanmaz mısın?" Sanki Burak yetmezmiş gibi birde başıma bu çıkmıştı. Birkaç dakika sonra telefondan bildirim sesi geldi. Ege'den mesaj gelmişti. Mesajda;
"Sen benim aklımı başımdan aldın güzel kız"yazıyordu. Keşke bu çocuğun bana gösterdiği ilgiyi Burak bana gösterse diye düşünürken sınıfa Burak girdi. Bir süre bana doğru yürüdü ben tam yanımdan geçip gidecek diye düşünürken tam yanımda durdu ve konuşmaya başladı.
"Dün neden Ege'nin arabasına bindin?Niye beni aramadın?" Sesinde kuşkulu bir ton vardı. Seni aradım salak ama biraz meşgul olduğun için telefonunu fahişen açtı! Burdanda anlıyoruz ki o fahişe Burak'a onu aradığımı söylememiş.Bunlar düşünmeyi bir kenara bıraktım ve ağzımdan bu kelimeler döküldü.
"Biz şimdi seninle neyiz Burak?" Ben bunu seslimi söylemiştim? Allah Kahretsin! Burak'a baktığımda yüzünde kocaman bir şaşkınlık vardı. Muhtemelen benden böyle bir soru beklemiyordu. Şaşkınlığı geçtiğinde bana cevap verdi.
"Biz takılıyoruz sadece "dedi.Bunu söylerken yüzünde anlamını çözemediğim bir duygu belirdi. Ama bu duygu hemen yüzünden silindi. Demek sadece takılıyoruz ha!Bense sadece ;
"Tamam" demekle yetindim. Zaten hemen ardından sınıfa hoca girdi. Bütün ders ne yapıcağımı düşündüm. Burak beni bu kadar kolay lokma görmemeli. Zil çalar çalmaz Ege'ye mesaj attım.
"Okul çıkışı müsaitsen bir şeyler yapalım mı?" Daha sonra bu yaptığımdan pişman olucağımı bilsemde kendime hakim olmadım Burak'a çok sinirliydim. Birkaç saniye sonra bildirim sesi geldi. Ege'den mesaj gelmişti. Vakit kaybetmeden mesaja girdim.
"Sen istiyorsan neden olmasın güzellik:)" yazıyordu. Bende hızlıca birşeyler yazdım.
"Bugün kafamı dağıtmam lazım" yazdım ve yolladım. Ege'den cevap gecikmedi.
"O zaman bugün eğlenicez. Okul çıkışı seni okuldan alırım."yazıyordu. Aslında bu cevaba sevinmiştim. Ege kafa çocuktu ne kadar ondan hoşlanmasamda yalan söylemem hemde Burak'ın beni Ege'yle görmesi belki onu sinirlendirirdi ve bu benim hoşuma giderdi. Ege'ye kısa bir cevap yazdıktan sonra telefonu çantama attım. Diğer derslerin çoğunu uyuyarak geçirdim. Sonunda çıkış zili çaldığında hızlıca toplanmış tam sınıftan çıkacaktım ki Burak önüme geçti.
"Bugün bir şeyler yapalım mı?"diye sordu. Tam gözlerinin içine baktım daga sonra yüzüme sahte bir gülümseme yerleştirdim ve;
"Kusura bakma bugün işim var "dedikten sonra konuşmasına izin bile vermeden yanından geçtim. Konuşmaya yeltendiğinde ise"Görüşürüz Burak"dedim ve sınıftan ayrıldım. Okulun dışına çıktığımda Ege beni bekliyordu. Etrafa baktığımda çoğu kız çaktırmadan ya da çaktırmamaya çalışarak onu kesiyordu. Bu durum hafifçe kıkırdamama sebep oldu. Birkaç adım sonra Ege'nin yanındaydım. Arabaya binerken göz ucuyla okula baktığımda Burak bize bakıyordu ve biraz gerilmiş görünüyordu ona aldırmadan arabaya bindim. Ege'yle vakit geçirmek güzeldi. Bir şeyler yedik, yürüdük ve sohbet ettik. En sonunda beni eve bıraktı. Üzerime pijamalarımı çektikten sonra yatağıma girdim ve kendimi uykunun kollarına teslim ettim. Telefonum zil sesini duyduğumda gözlerim hafifçe aralandı. Ekranda Burak'ın adını görünce bir süre şaşkın şaşkın telefpna baktım. Ardında telefonu açıp kulağıma götürdüm.
"Burak-"demiştim ki Burak bağırarak.
"Hemen aşağıya iniyosun! Duydun mu Hemen!" dedi ve telefonu kapattı. Ses çıkarmadan evden çıkıp aşağıya indim. Burak'ın kafasının dumanlı olduğunu burdan bile anlayabiliyordum ve oldukça sinirli görünüyordu. Benim geldiğimi görünce bana doğru yürümeye başladı. Gelir gelmez bağırarak konuşmaya başladı.
"Beni bugün o piç kurusu yüzünden mi ektin! Bugün ki işin o muydu! Bak kızım eğer benimle takılıyorsan orospu gibi-" cümlesinin devamını getirmesine izin vermeden yüzüne tokat attım. Beni ne sanıyordu bu salak! Daha sonra bağırarak.
"Hemen burdan defol! Anladın mı beni! Seni görmek istemiyorum!"dedim ve hemen eve geri dödüm. Eve geldiğimde ağlıyordum. Aldırmadan hemen yorganın altına girdim ve bir süre sonra kendimi uykunun kollarına teslim ettim..

Yarım KalanlarHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin