1.Bölüm

869 38 16
                                    

Takemichi bir kereliğine bencil olmak istedi. Acıdan kurtulmak, arkadaşlarıyla mutlu zaman geçirmek ve ölümler olmadan sonuna kadar birlikte kalmalarını istedi. Evet biliyordu fazla şey arzuluyordu ama elinde değildi. Kan görüşünü kapadı. Arkadaşlarının feryatlarını duydu. Vücudundaki keskin acı ona açıkça bağırıyordu:Yaralandın.

Zemine devrildi. Yağmurun kokusu et ve kanı süpürdü. Draken yerdeki arkadaşını destekledi. Kan giysilerine bulaşmış onu hisizleştiriyordu. Chufuyu'nun da geldiğini gördü. Diğerleri bıçağı saplayan kişiyi arıyordu. Ona dayanmasını söyleyen Mikey'i dinlemedi.

Zihinsel olarak yorulmuştu ve yarası da pek yardımcı olmuyordu. Diraken ve Chufuyu ambulansın birazdan burada olacağını söylemelerini aldırmadı. O kahrolası ambulans ne zaman tam zamanında gelmişti ki?
.

*Şimşek çakması*

.

Şokla yatakta uyandı. Evindeydi. Yataktan kalkıp aynada kendine baktı.
Takemichi:"BU NE BÖYLE!!!!!"diye bağırdı."LAN BİR KERE OLSUN RAHAT BIRAK BENİ DÜNYA!!!"

Annesinin öfkeli çığlığı duyuldu:"TAKEMİCHİ SAAT KAÇ BİLİYOR MUSUN SENİ KÜÇÜK HIYAR TARLASI!?!??!"

Takemichi anında ağzını kapattı. Annesinin terliği eline almasını istemiyordu. Kabul etmesi gerekirse annesi harika bir terlik atıcısıydı. Özellikle eve akşam iki ya da üçte geldiğinden uykulu ve huysuz olurdu ama buna rağmen çoğunlukla sevgi doluydu.

Takemichi kendine bakmaya geri dönerken küçük olduğunu düşündü. Fazlasıyla küçüktü. Hızla telefondaki tarihe baktı. 22 yıl geri gitmişti yani şu anda beş yaşındaydı. Saçma bir şekilde iki mafya arasında kalmış üstelik bıçaklanıp can vermişti.

Sakın olmalıydı ilk kez 22 yıl geri gitmişti ve belli ki bu onun son şansıydı. Eline günlüğünü alıp olacakları sıraladı. Bu sefer kesinlikle başaracaktı ama bundan önce dövüşmeyi öğrenmesi gerekiyordu.

Takemichi:"Haydi başlayalım o zaman!" Küçük kahramanımız eskisi gibi değildi coşkulu olmaya çalışıyordu ama belli ki kendini zorluyordu. Gözleri cansizdi..."Pekala ilk hedef shinichiro Sano"dedi defteri karalarken.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
Beğendiyseniz devam edeceğim fikrinizi belirtirseniz sevinirim😉

Tokyo Revengers: göz yaşlarıHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin