Tʜᴇ Dᴇᴍᴏɴ Sʟᴀsʜᴇʀ (Rᴇɴɢᴏᴋᴜ X Rᴇᴀᴅᴇʀ)

Rozdział 15

Po kilku minutach Rengoku dotarł do lasu.

,''A-AGHHHHH!.. P-POMÓŻCIE...MI!..'' krzyknął jakiś mężczyzna. Rengoku natychmiast podbiegł do mężczyzny, który wołał o pomoc.

~~(T/N) POV~~

,''C-co to jest..? h-huh..? Dlaczego ten mężczyzna wygląda na przestraszonego... Muszę mu pomóc...'' (T/N) powoli zbliżała się do mężczyzny i nagle wyjęła swój miecz.

,"N-Nie.!! P-proszę... n-nie zabijaj mnie..!" krzyknął mężczyzna

,"h-huh..? Za-zabić... go...? N-nie..! Nie chcę zabić niewinnej osoby!"

Nagle usłyszała głos w swoim umyśle. ,,HAHA! ZABIJ GO! NIE WAHAJ SIĘ .. ALBO TO TY ZOSTANIESZ TYM, KTÓRY ZOSTANIE ZABIJANY" demon powiedział, śmiejąc się złośliwie.

,"N-nie..! Nie chcę.. a-ale.. nie mogę kontrolować swojego ciała... Niech ktoś.. pomoże.. pomocy..!"

,"(T/N) znalazła się zamknięta w ciemnym miejscu. „D-dlaczego.. k-kiedy.. to się stało...?" powiedziała do siebie, wciąż pamiętając wszystkie wydarzenia, które jej się przydarzyły.

,"Zastanawiałam się... tak... na wsi... A potem co...? S-stałam się  głodna..C-czy coś zjadłam..?.. Ach..! Boli mnie głowa! W ogóle tego nie pamiętam..

,"Chcesz... wiedzieć, co ci się przydarzyło...? WIĘC ZACZNIJ OD ZABICIA CZŁOWIEKA PRZED TOBĄ~~" – powiedział demon.

,"C-co..? Z-zabić go..? a-ale..-"

,"Chcesz się dowiedzieć co ci się przydarzyło.. tak~~? Więc zabij tego mężczyznę a przypomnisz sobie wszystko!"

,"M-mam zabić tego.. czlowieka.. tak..? T-tylko jego..? To chyba n-nic się nie stanie.. j-jeśli go zabije.."

,"TAK!! DOKŁADNIE!! WIĘC ZABIJ GO I WRÓĆ DO SWOJEGO SZCZĘŚLIWEGO ŻYCIA~~!!"

,,Dobrze.. więc.. po zabiciu.. wrócę do.. normalnego życia.. zero demonów.. ludzka ja.."

~~Nikt POV~~
,"(T/N) powoli uniosła miecz, a potem wskazała go na mężczyznę"

,"P-proszę.. n-nie.." mężczyzna zamknął oczy, czekając na swoją śmierć..

,"Oddech płomieni... Czwarta forma:
Falowanie kwitnącego płomienia!"

,"A-AGGGHH..! GRRRR" Atak (T/N) został przerwany, gdy zeskoczyła ze swojej pozycji. Dostała lekkiego poparzenia na rękach z powodu ataku, który otrzymała.

,"Nic Ci się nie stało?" Filar płomienia zapytał się przestraszonego mężczyzny.

,"C-co się stało..? m-moje ręce.. są poparzone.."
(T/N) powiedziała.

,"Tsk... kiedy dopiero zaczynam się bawić... ZABIJ TEGO CZŁOWIEKA! ZABIJ GO! ZABIIJJJJJ GOOO!! TERAZ JESTEM TAK WKURZONY!! ZABIJ GO!" powiedział ze złością demon w jej umyśle.

A potem... kiedy (T/N) szykowała się do kolejnego ataku...

(T/N)..!! Co ty wyprawiasz..?! Proszę obudź się!!" Filar płomienia powiedział.

,"H-huh..? Czy on wymówił moje imię..?"
i wtedy nagle..
,"ZABIJ GO!! ROZKAZUJE CI GO ZABIĆ!!"
demon powiedział ze złością zmuszając (T/N) do bycia zmuszonym przez moc demona.

,"G-GRAAAHH! AHH! AGHH!" (T/N) Krzyczała zakrywając uszy.

,"ZAMKNIJ SIĘ.. ZAMKNIJ SIĘ.. ZAMKNIJ SIĘ!!" (T/N) nie wiedziała co zrobić, głowa bolała ją jak diabli i była zmuszana mocą demona.

,"ZABIJ GO!!" a potem (T/N) znowu zaczęła atakować.
,"Nie podchodź.. schowaj się za drzewem!!" Filar płomienia powiedział, gdy jego miecz ścierał się z mieczem (T/N).

,"T-tak" Mężczyzna ukrył się za drzewem, obserwując Filara i (T/N) walczących ze sobą.

,"(T/N)..! Obudź się!! T-to ja.. Kyojurou!"Powiedział, wciąż zaciskając swój miecz.
,"GRAAHH! GRRR!"

,"K-kyou.jurou..? co on tutaj robi.." (T/N) powiedziała.

,"ZABIJ TEGO MĘŻCZYZNĘ!! O-ON JEST NIEBEZPIECZNY" powiedział demon panikując.

,"A-ale.. był dla mnie miły.. i troszczył się o mnie.. był.. jedynym, który zaakceptował moje.. prawdziwe ja.." (T/N) powiedziała gdy łzy zaczęły płynąć z jej oczu.

,"N-NIE OBCHODZI MNIE TO! ZABIJ GO! INACZEJ ON ZABIJE CIEBIE!" powiedział demon.

,"N-nie..! Nie zrobie tego już nigdy!!"
,"C-CO?!" A potem nagle ciemne miejsce, w którym się znajdowała, stało się tak jasne,że demon nie mógł już znieść światła.

,"AGGHH!! C-CO.. M-MOJE CIAŁO PŁONIE..! N-NIE..!! TO NIEMOŻLIWE!!"

,"(T/N).. proszę wróć do mnie.."
,"G-GRR.. P-przepraszam.."
Kiedy filar ognia to usłyszał, rozszerzył oczy, gdy zobaczył (T/N) płaczącą i wracająca do siebie.

,"P-przepraszam.."(T/N) puściła swój miecz, a następnie Rengoku mocno ją uściskał.
,"(T/N).. wróciłaś.. tęskniłem za tobą.." Powiedział przytulając ją mocno.

~~JAKIŚ CZAS PÓŹNIEJ~~

Po godzinach płaczu (T/N) zemdlała, a Rengoku musiał zabrać ją do Posiadłości Motyli, jednocześnie odzyskując przytomność.

Rengoku również zobaczył nieprzytomnego mężczyznę, który zemdlał przez to co się stało. Zabrał go do Posiadłości Motyli.