Rebirth of Draco Malfoy (Yarım bırakıldı)

(0).4

Bölüm adı: Kelebeğin Özgürlüğü

~1 Hafta sonra~ 12 Haziran

Sabahın ilk saatleriydi. Güneş ışığı 'Draco'nun yüzüne çarpıyordu. Bu sıcaklığa ve ışığa dayanamayan 'Draco' erkenden uyandı.

Gözlerini açtığında odasına bir süre bakındı ve etrafı tekrar inceledi. Aradan 1 hafta geçmişti ama hala bu odaya ve bu eve alışmamıştı.

1 Haftada evde ki çoğu kitapları okumuştu hatta gizlice büyüler bile öğrenmişti. Ama asası olmadığı için çalışamamıştı.

Asası olmadığından asa gerekmeyen şeylere yoğunlaşmıştı. İksir, süpürgeyle uçma gibi... Tabi ki de gizlice kendi dünyasıyla ilgili yani kitapta ki 'Muggle' dünyası hakkında da bilgiler edinmeye deniyordu.

Lucius ile Narcissa 'Draco' hakkında endişeleri giderek daha da büyümüştü. Lucius kitapta ki karakterden farklı yönde gelişim göstermeye başlamıştı. Oğluna olan endişesi yüzünden duygularını artık saklamamaya başlamıştı ve giderek endişesi ve korkusunu dışa vurmaya başlamıştı. Narcissa öncekinden daha telaşlı olmaya başlamıştı. 'Draco' Lucius ile Narcissa'nın endişesini 'Çok uğraştırıcı.' Diye düşünmeye başlamıştı.

"Draco tatlım istediğin bir şey var mı?" Endişesini gizleyerek gülümsemeye deniyordu Narcissa.

"Hemen söyleyebilirsin." Lucius hafifçe öksürdükten sonra "Hatta muggle dünyası hakkında bilgi edinmek için başka şeyler bile alabilirim." Dedi endişeli gözleri giderek daha da büyüyordu. 

'Draco' ailesine doğru baktı ve gülümsedi. 'Dobby...' düşündü. 'Her yada geç özgür olacak ve özgür olması benim işime yarayacaktır.' Düşünceleri bittikten sonra gerçekliğe döndü.

"Ben Dobby'nin özgür bırakılmasını istiyorum." Dedi Draco ve bu dediklerinden dolayı 'Ailesi' ona şaşkınlıkla baktı.

"Draco ne demek istiyorsun?" Lucius, 'Draco'nun dediklerini kavramaya deniyordu. Narcissa şaşkın bir şekilde 'Draco'ya bakmaktan bir şey demek aklına gelmemişti.

"Dediğim gibi özgür bırakılmasını istiyorum zaten çalışanımız var ve istemediği bir şeyde onu zorla çalıştırmak bir işimize yaramaz." Dediğinde Lucius tekrardan derin bir şaşkınlıkla 'oğluna' baktı. Ardından Narcissa 'Draco'ya baktı.

"Draco tatlım ona acıyor musun?" Narcissa sevgili 'Oğluna' baktı. Ne diyeceğini merak ediyordu.

"Ben duygularımdan önce mantığıma önem veririm." Lucius ile Narcissa, 'Draco'nun söylediklerine baktı bir şey daha diyecekleri anda...

"Eğer işime yarayacaksa kanı ve ırkı fark etmeksizin onu kullanırım. Eğer işime yaramayacaksa düşman olmayacak bir şekilde ondan kurtulurum." Kibirli gülümsemesi ile sevgili 'ailesine' doğru baktı.

'Draco'nun sözlerinden sonra Lucius ile Narcissa onun isteğini ilk baş endişeli yaklaştı bir kaç dakika geçtikten sonra isteğini kabul etti.

"Dobby gel buraya!" Bağırdı Lucius. Dobby, telaşlı bir şekilde yemek masasına yaklaştı. Lucius kibirli bir bakışla elinde ki eldiveni çıkardı ve "Dobby seni serbest bırakıyorum." Diyerek eldivenini Dobby'e verdi. Dobby şaşkınlıktan ne yapacağını bilemedi.

"Efendimiz Dobby'i serbest mi bırakıyor." Dobby şaşkınlığıyla beraber sorusunu sordu. Lucius kibirli bakışları daha da keskinleşti. "Dobby sözümü tekrarlatma. Gidebilirsin." Dediğinde Dobby 'Draco'ya doğru baktı.

Dobby konuşmalarının çoğunu duymuştu. 'Draco'nun isteğini duymuştu. Onu serbest bırakma fikrinin 'Draco'dan geldiğini anlamıştı.

"Teşekkür ederim efendim." Eğilerek söze devam etti. "Dobby efendi Draco'ya çok minnettar." Yalvarışlarına devam ederek Malfoy malikanesinden ayrıldı.

"Draco başka dileğin var mı tatlım?" Annesi sordu. "Hayır annecim teşekkür ederim." Cevapladı 'Draco'

'Dobby artık özgür.' Derin düşünceleriyle ona sakinlik maskesi takmış telaşlı ailesine baktı.

'Her şey değişti artık.' Gülümseyerek yemeğine devam etti.

Hikayenin akışı küçücük kelebeğin kanat çırpışı ile tamamen yerle bir olacaktı.

⁎⁎⁎