Othello ;; taekook

5. bölüm: "köle?"

taehyung, jimin, yoongi ve ben rahatsız edici bir şekilde karşılıklı koltuklarda oturarak birbirimize bakmayı sürdürüyorduk. taehyung ve jimin'in bize karşı olan bakışları öldürücü derecede korkutucuydu ancak yalnız olmadığımız için yoongi ile korkma gereği duymuyorduk. ayrıca sessizliğin ilk kimin tarafından bozulacağı herkes tarafından bir merak konusu olmuştu. onların bakışları her şeyi anlatıyordu, konuşmaya gerek bile yoktu.

"aahh.." sesli bir şekilde iç çeken yoongi, uzun süreli sessizliğin ardından bakışların odağı olmuş ve konuşma sürecini başlatmıştı. "açık alanda olmak seni darlamış olmalı, min." lafı ilk atan jimin olmuştu ve söylediği şey oldukça tehditkârdı ancak yoongi pek ürkmüş gibi durmuyordu. "senin ininden çıktığım için boşluğa düşeceğimi mi sanıyorsun?" yoongi'nin jimin'e karşı bakışları keskin ve sertti. sanki yıllardır onun himâyesi altında değilmiş gibi takındığı tavrını sürdürüyordu. ben taehyung'a karşı böyle olabilir miyim diye kendimi sorguluyordum, o denli etkilenmiştim güçlü ve cesur oluşundan ancak sorumun yanıtı koca bir hayırdı tabii ki. yoongi'ye kıyasla tırsak biriydim ve onun kadar güçlü kalamayacağıma emindim. bu yüzden sesimi çıkarmamayı tercih edip onların atışmasını dinlemekle yetinmeliydim.

"sanmıyorum, boşlukta dolanıyorsun zaten görebiliyorum." yoongi sinirle dişlerini sıkıp jimin'den bakışlarını çekti ve kollarını göğsünde bağlayıp beni dürttü. "susma, sen de konuş." yoongi'nin uyarısıyla karşımdaki taehyung'a göz ucuyla baktım. odadakilerden birine bakmak yerine pencereden dışarı bakmayı tercih ediyor gibiydi. ayrıca uzaklara dalmıştı. aklından ne geçiriyordu tahmin edilemezdi. taehyung'u bu şekilde ilk görüşümdü. bana yaptığı pislikler olmasaydı ve ilişkimizi normal bir şekilde sürdürebilseydik ona şu an sımsıkı sarılırdım gibi hissediyordum. sanki buna ihtiyacı varmış gibi duruyordu.

onun hakkındaki tatlı düşüncelerimi uzaklaştırmak için bakışlarımı önce yoongi'ye daha sonra jimin'e kitledim. kedi ve köpek gibiydiler, birbirlerine karşı nefretleri ve kinleri uzaktan bile belli oluyordu. "neden aşağıda değilsin biliyorsun sanırım, hiç sormadın?" sorunun hedefi yoongi'ydi. yoongi küstahça gülümseyip "tabii ki biliyorum." dedi ve göğsündeki kollarını çözüp bacak bacak üstüne atarak rahat bir oturuş pozisyonuna geçti. "bildiğinden şüpheliyim." yoongi hiç istifini bozmadan yanıt olarak sadece sessizliğini sundu ve yüzündeki gülümsemeyi silmedi. "konuşmayışın sinirimi bozuyor." jimin'in yavaş yavaş sinirleri yükseliyordu ve buna bağlı olarak yüzü kızarıyor, bakışları sertleşiyordu. yoongi ise onu fazla umursamadığını belli edercesine omuz silkip yeniden bir sessizlik oluşturmuştu bu koskocaman odada.

"her neyse," yoongi'nin umursamaz tavırlarına dayanamayıp benimle iletişime geçme kararı almıştı, jimin. oturuş yönünü benden yana çevirerek benimle göz kontağını çoktan kurmuştu bile. "yoongi'nin kim olduğunu biliyor musun?" bunun sebebini ben de merak ediyordum. kendi pisliklerini ifşa edip güvenimi sarsması için tanıştırdığına inanmıyordum. başka bir nedeni olmalıydı. "hayır." uzun süre konuşmamamdan ötürü sesim çatallı ve derin çıkmıştı. göz ucu ile taehyung'a baktım. sesin benden çıkmadığına inanmış gibi şaşkınlıkla bana bakıyordu. göz devirip jimin'e bakmayı sürdürdüm. "yoongi benim seks kölem ve aramızda daha süresi dolmamış bir anlaşma var. anlaşmanın maddelerinden biri de yoongi'nin aramızdaki her şeyin yaşanmış olduğu bodrumda kalması. kendisi buna ve diğer her şeye rızalık gösterdi ve anlaşmayı imzaladı. benim zorla yaptığım bir şey yok."

"aranızdaki ilişki yalnızca bundan mı ibaret yani?" kafam fazlasıyla karışmıştı. "evet, istersen sana anlaşma kağıdını bile getirebilirim." şaşkınlıkla hem yoongi'ye hem de jimin'e dönüp bakıyordum. jimin'in elinde kanıtlar vardı ve inanasım pek gelmiyordu ama yoongi sadece sözleriyle beni kendisine inandırmıştı. mantıklı olan tabii ki jimin'e güvenip ona inanmamdı ancak yoongi'nin söyledikleri de oldukça gerçekçiydi.