O günden sonra 1 hafta geçmişti. Zora ile bu süre boyunca bolca dinlenmiş ve enerji toplamıştık. Şimdi ise Zora ve Jungkook ile vampir sinyali aldığımız yere gidiyorduk. Jungkook'u da yanımıza almıştık biz yokken evde olması tehlikeliydi. Vardığımızda gözüme lensimi takıp iğneleri alıp almadığımı kontrol etmiş sonrasında Jungkook'a dönmüştüm.
"Biz gelene kadar arabadan çıkma. Dediğim gibi burada güvendesin." Demiş ve arabanın kapısını açıp çıkmıştım.
Zora ile sinyali takıp edip vampirin yanına geldiğimizde zihni okunmamış birini öldürmeye çalıyordu.
"HEY! Önce zihnini oku! Zihnini okumadan onu öldüremezsin!" Demiştim sinirili bir ses tonuyla bu sırada da dönüşmüştüm. "Park Jino. Yaş 25. Rüzgar elementi. Orta derece güç. Acımasız."
"Siz kimsiniz?" Demişti Jino sakince. "Gördüğün üzere vampiriz." Demiştim alaycı bir sesle.
Ardından engel olmasına izin vermeden çocuğun kolunu tutmuştum. Zora da hemen iğneyi batırmıştı. Bu sefer çok kolay olmuştu. Çocuğa döndüğümde ise tuttuğum bileğindeki elime bakıyordu. Dönüştüğüm için tırnaklarım çıkmış ve damarlarım belirginleşmişti. Elimi çekmeden konuştum.
"Adın ne?" "Neden soruyorsunuz?" Ses tonu sakindi ancak dışından ne kadar çok korktuğunu belli ediyordu. "Sana isminle hitap edebilmek için." "Min Yoongi." "Yoongi şimdi seni arabama götürüyorum zihnini okuyacağım. Korkmana gerek yok. Doğruyu söylüyorsan sana zarar vermeyeceğiz. Sadece tüm vampirleri dünyadan yollayana kadar bizimle kalacaksın." Demiştim. O ise kafa sallamakla yetinmişti.
Arabaya geldiğimizide Onu arka koltuğa oturtup Zora öne geçip arabayı çalıştırırken tekrar Yoongi'ye dönüp Jungkook'u işaret ettim.
"Onun adı da Jungkook. O da senin gibi insan. Bize doğruyu söylediği için yaşıyor sen de doğruyu söylersen onun gibi yaşayacaksın. Elimi anlına koyacağım ve zihnine gireceğim. Sende söz vereceksin. Ben doğruyu söyleyip söylemediğini anlayacağım." Dediğimde yine kafasını sallamıştı.
Elimi anlına koyup söz vermesini söylemiştim. Doğruyu söylüyordu. Elimi anlından çekip bana sorarcasına bakan Zora ve Jungkook'a cevap olarak kafamı olumlu anlamda sallamış ve yine Yoongi'ye dönmüştüm.
"Şimdi seni evimize götüreceğiz. Boş oda yok o yüzden Jungkook senin içinde sorun olmazsa Yoongi seninle kalsa olur mu?" Diye sormuştum Jungkook'a. "Olur kalabilir." Demişti Jungkook'ta karşılık olarak.
Eve varınca Yoongi için yatak olmadığı için ona yer yatağı yapmıştık. Ona da yarın yatak alacaktık.
"Sana yarın yatak alacağız Yoongi. Bu günlük burada yat olur mu?" "Olur. Şey acaba adınız nedir?" Diye sormuştu Zora ve bana bakarak. "Ben Zora. O da Mira." Sonrasında Yoongi'nin dediği şey ile hemen Zora'ya baktım. "Gözlerin demin kahverengiydi şimdi neden mor?"
Bunu üzerine Zora'yı kolundan tuttup çekiştirerek odadan çıkarıp kendi odama sokmuştum. "Zora aşık oldun! İnanamıyorum!" Diye sevinçle konuştuğumda Zora da gülmüş ve koluma vurmuştu. "Bağırmasana! Duyacak!" Demişti sinirli görünmeye çalışarak. "Eee Zora sen duygularını saklamayı sevmezsin. Söyleyecek misin Yoongi'ye?" Dedim gülerek. "Hayır şimdi değil. En azından biraz süre geçsin. Bizi tanıyalı daha bir saat olmadı."
Kafamı sallayıp odadan çıkmadan önce lenslerimi çıkarıp onların yanına gittim. Jungkook kendi yatağına oturmuştu Yoongi'de kendi yatağına oturmuş konuşuyorlardı.
"Senin de mi gözün mor?" Demişti Yoongi bana bakarak. "Rengi değişiyor. Duygulara göre." "Mor hangi duygu?" Dediğinde gözlerimi kaçırmış ve kısık sesle konuşmuştum. "Üzgünüm bunu söyleyemem. Jungkook'ta senin gibi bilmiyor." "Jungkook ne zamandır burada?" Demişti Yoongi meraklı bir sesle. "Sanırım 3 ve ya 4 haftadır bilmiyorum ikisinden biri." Demiş sonra Jungkook'a döndüm konuştum. "Oturabilir miyim?" Dedim yatağın boş kısmını göstererek. "Ah tabi" Diyip biraz daha kenara kaymıştı.
"Yoongi şimdi sormasan da merak ettiğin veya söylemek istediğin şeyler olduğunun farkındayım. Çekinmeden sorabilirsin." Demiş ve susmuştum. Zora da o sırada gelmiş ve Yoongi'ye biraz uzak bir yere oturmuştu. Yoongi ise derin bir nefes alıp parmaklarıyla oynarken kısık ama duyulur bir sesle konuşmaya başladı.
"İlk olarak teşekkür ederim beni o vampirden kurtardınız. İkinci olarak yine teşekkür ederim bana kalacak yer ve yemek verdiniz. Jungkook sanada teşekkür ederim bana kıyafet verdin. Sormak istediğim sadece bir soru var. Siz tam olarak nesiniz? Yani vampirsiniz tamam ama bildiğim vampirler gibi değilsiniz biraz bana kendinizi tanıtsanız olur mu?"
"Tamam. Adlarımızı biliyorsun zaten. Benim ateş ve Rüzgar oluşturma gücüm var. Zora'nın ise su. İkimizde en güçlü vampirlerdeniz. Ben ateş ve rüzgar gücünü en iyi kullanan 2. vampirim. Zora ise Su gücünü kullanan en güçlü 2. vampir. En güçlüleri anne ve babalarımız. Anlatabileceğim pek bişi yok. Şuan dünyadaki biz ikimiz hariç tüm vampirler masum insanları öldürdüler bu yüzden biz dünyaya gönderildik onları gezegenimize geri gönderdikten sonra biz de burada yaşayabileceğiz." Demiştim.
"Sana zarar vermeyeceğiz bu konuda endişende olmasın. Eğer bu olanları unutmak vampirleri unutmak istiyorsan sana bir ilaç yapabiliriz. Tabi istersen." Demişti Zora. Gözleriyle adeta yalvarıyordu istememesi için.
"Hayır unutmak istemiyorum. Teşekkür ederim." Diyerek gülümsemişti Yoongi hemen ardındanda esnemişti. Zora ve ben aynı anda ayağa kalkıp odadan çıkmadan önce iyi geceler dilemiş ve odalarımıza gitmiştik.
Hikayeye Yoongi'yi de ekledim. Aslında böyle birşey düşünmemiştim ama bir an aklıma geldi ve eklemek istedim. Umarım beğenmişsinizdir. Beğendiyseniz oy vermeyi unutmayın.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
