Lost on you- Minsung

annemin evi

Minho'nun agzindan:

Yaklasik 20 dakikadir taksideydik. havaalanina varmamiza daha yarim saat gibi bi sey kalmisti. Canim sikildigi icin telefonumdan sarki acip aynadan disariya bakmak icin kafami cama yasladim.

En sevdigim sarki caliyodu kulakligimda lost on you... Aslinda bu annemin en sevdigi sarkiydi. Eskiden hep beraber soylerdik yani 4 yil once onun mezarina kendi ellerim ile toprak atmadan once. Annem babama asikken hep bu sarkiyi dinlermis. Bu onlarin askinin sarkisi. Babam annem oldukten sonra agzini bicak acmaz bi insan olmustu daha yeni son bir kac aydir dogru duzgun konusabiliyoruz. Babam anneme gercekten cok asikti. O oldukten sonrada hicbir kadina bakmadi.

Bir keresinde annemin mezarini ziyarete gittigimde onu da orda gormustum. Fark ettirmeden sessizce yanina gittim. Ve napiyordu biliyo musunuz? Yemin ediyordu. Asla ona olan askina ihanet etmicegine, onu cennete beklemesine yanina gelicegine...

Peki ben? Ben annemin olsunu hicbir zaman kabullenmedim. O olmedi diye defalarca babamla kavga ettim. Geceleri uyumayip sabah olmasini bekledim. O kapidan beni uyandirmaya gelmesini, beni uyumadim diye azarlamasini bekledim. Hic bi ormanin ortasinda nefes alamadiginizi hissetiniz mi?
Ben her sabah hissediyorum.

Bunlari dusunurken coktan varmistik bile havaalanina. Arabadan kendimi atip nefes alamaya calistim. Her annemi dusundugumde boyle oluyordum.

Ucagin kalkmasina daha zaman vardi. Biz oturmus zamanin gecmesini bekliyorduk.

İcimden gecirdim " acaba gittigim okulda yeni arkadaslarim olur mu?" Seul'de cok arkadasim yoktu acikcasi. Cok yakin oldugum bi sanal arkadasim vardi o da Busan'da zaten. Onunla gercek hayatta tanismayi cidden cok istiyorum.

- Minho ucak kalkicak hadi gidelim.

Hemen ayaklanip, hizla ciktik. Neyse ki erken geldigimiz icin gec kalmadik. Zamaninda cok ucak kacirdigimiz icin babam artik hep erkenden geliyor.

-Minho kalk geldik.

-Baba? Vardik mi?

- Evet hadi toparlan 1 saatlik bi yolculukta nasil uyuya kaldiysan artik

Yaklasik 10 dur ne!? 1 saattir oturmus valiz mi bekliyoruz ne ara ya?

- Su gelen kirmizi valiz benimki degil mi?

Babam bana dondu

- Evet arkasindaki mavide benimki hadi alalimda cikalim. Babami onayladim.

Babam taksiyi aradi. Normalde babam iflas ettigi icin bi mal varligimiz yok. Ama soyleki bizim burada Busan'da daha onceden aldigimiz fakat tapusu dayimin uzerine olan bi evimiz vardi. Simdi oraya gidicektik.

Oraya gitmeyeli baya bi olmustu. Tam 4 yil kadar. Nedenini anladiniz sanirim. O evi annem almisti. Tipki simdi oldugu gibi zor bi durum olursa diye de tapusunu dayimin uzerine yapmisti. Ne kadar ongorulu dimi. Burada onunla cok animiz var. Ama ben alistim. Cocuk degilim. Artik eskisi gibi annem yapmadiysa yemek yemem diyen kucuk Minho yoktu. Artik bi lise ogrencisiyim.

Cidden buyudum dimi? Sonucta yasim ilerledi. Kimi kandiriyosam bende haha. Buyudugum falan yok sadece yasim ilerledi. Hala sabahlari annemin beni uyandirmasini bekliyorum. Ama boyle olmamasi lazimdi. Bana yasin buyudukce olgunlasirsin ve her seyi o kadarda kafana takmazsin diye ogretildi. Evet yasin buyudukce olgunlasirsiniz ama duygusuzlasmazsiniz.

İnsanlar niye hep boyle? Buyudukce duygusuzlasiyolar. Aglamaya utaniyolar bi insan neden aglamaya utanir ki ?. Oysa cocukken her duyguyu en zirvesinde yasardik kimse de karismazdi. Buyumek boyle bi sey mi anne? Oyleyse ben buyumek istemiyorum. Benide yanina al. Herkes beni 15 yasindaki bi genc olarak bilsin ha?

- Minho?

- Ha? e-efendim baba

- noldu bu kadar dalginsin bi seyler var sende sanki?

- Bi sey yok ya dalmisim o kadar.

Gozumu kirptigimda yanagimdan asagiya bir goz yasi suzuldu. Farkinda degildim ama gozlerim dolmustu. Ve babamda bunu fark etmis olmaliydi. Onun gozunde gucsuz gibi durmak istemiyordum. Yanlis anlamayin aglamayi gucsuzluk olarak gordugumden degil babam oyle gordugunden.

Oysaki bana sorsaniz erkek adam aglamaz cumlesi dunyadaki en gereksiz cumle. Niye ki ? Niye erkekegin aglayamicagini soylersiniz? Duygulari bile niye cinsiyet kaliplarina sokar ki bi insan? Evet ben erkegim ama agliyorum ve bu dunyadaki en normal sey. Cunku ben bi insanim robot degil.

Sonunda eve varmistik. Annemin evine... Evin bahcesindeki kiraz fidani ise bi agac olmustu. Evden ayrilmadan once komsularimizdan o agaca iyi bakmalarini istemistim. Cunku o agaci annemle beraber dikmistik. Hatirliyorum da onu dikerken ne kadarda heyecanliydim. O kadar hevesliydim ki sozde buyusunun her asamasinin fotografini cekicektim. Bazen isler istedigimiz gibi gitmiyomus iste.

Babam kapiyi actiginda o tanidik goruntuyu gorunce butun vucudum titremisti. Dizlerimin bagi cozulmustu. Derin bi nefes aldim ve 4 yildir ayak basmadigim eve sonunda girdim. Her sey tipki biraktigim gibi. Sonra odama girdim. Odamdaki oyun konsolum bile hala masanin uzerindeydi. Buyuk ihtimalle buraya 3 yildir kimse girip cikmadi dedim icimden. Pencereyi acip yatagimin uzerine uzandim.

Simsek mcqueen ortulu yatagima? HQNQJKQKKQ eskiden ne cok severdim. Surekli izler dururdum annem bile bikmisti ama ben bikmadan izlemeye devam ediyordum.

Zaman geciyor insanlar degisiyor. Bana 4 yilda en fazla ne kadar degistin demeyin ha sakin cunku ben 4 yilda da degil tek gecede degistim. Butun aliskanliklarimi biraktim. Yani sayilir diyelim.

________

BOLUM SANKİ GUZEL OLDU GİBİ HA? Kesin farkinda olmadan yazim hatasi falan yaptim AHQKQJQKKQLQ ins okurken sikilmamissinizdir. Neysw bolumu begenmeyi ve yorum yapmayi unutmayin asklarim gorusuruz hadib😨🤙