ep.5

121 1 0
                                    

***တားဆီးမရတဲ့အချစ်***

Bright POV

ကျွန်တော်အလုပ်လုပ်ပြီးအိမ်လာရောက်ခဲ့တော့ winကအခန်းမှာငိုနေသာတွေ့ရတော့ ကျွန်တော်လန့်သွားတယ် ကျွန်တော်သူ့ဘေးနားကိုသွားထိုင်ပြီး သူဘာကြောင့်ငိုသလဲမေးတော့ 'ထွက်သွား'ဆိုတဲ့စကားကိုကြားရတော့ ကျွန်တော်ဘာအမှားလုပ်မိလို့လဲတော့မေးချင်ပေမယ့်လည်း သူကထပ်ခါထပ်ခါထွက်သွားခိုင်းတော့ ကျွန်တော်မျက်ရည်ကစီးကျလာတယ် အရမ်းနာကျင်ရတယ် သူ့မျက်လုံးထဲကလည်း ဒေါသနဲ့ကြည့်တဲ့မျက်လုံးပဲမြင်ရသာ အဲ့မျက်လုံးကကျွန်တော်မကြိုက်ဘူး သူဘာကြောင့်နှင်ထုတ်လည်းလို့မေးတော့ သူမဖြေဘူး မေကဆေးရုံမှာရှိတယ်လို့သူပြောသံကြားတော့ကျွန်တော်လန့်သွားပါတယ် ကျွန်တော်လည်းအမြန်ဆုံးဆေးရုံနားပြေးသွားတယ် လမ်းတစ်ဝက်မှာရောက်ပြီးကျွန်တော့်ခြေလှမ်းရပ်သွားတယ် ကျွန်တော့်အမေကဘာ်ဆေးရုံမှာရှိမှန်းကျွန်တော်မသိဘူး ဖုန်းလည်းwinအိမ်မှာမေ့ကျန်ခဲ့တယ် ခုကျွန်တော်အတွက်ဘယ်လမ်းကိုသွားရမှန်းမသိဘူး winကိုပြန်သွားတွေ့လည်းသူကအခုငါ့ကိုမောင်းထုတ်သာ သူငါ့ကိုထပ်ပြီးမတွေ့ချင်တော့ဘူး ဆေးရုံသွားမယ်ဆိုလည်းဘယ်ဆေးရုံကိုသွားရမှန်းမသိဘူး အိမ်ပြန်မယ်ဆိုလည်းမပြန်ချင်သေးဘူး ကျွန်တော်ဘာလုပ်ရမှန်းမသိပဲ လမ်းပေါ်မှာ ကား ဆိုင်ကယ် သွားလာသာကိုထိုင်ပြီးကြည့်နေမိတယ် မျက်ရည်ကတော့အဆက်မပြတ်စီးကျလာတယ် ကျွန်တော်ကားလမ်းပေါ်မှာထိုင်သာ မနက်မိုးလင်းအထိထိုင်မိတယ် ဘယ်ချိန်အိပ်ပျော်သွားမှန်းကျွန်တော်မသိဘူး ကျွန်တော်လည်းလမ်းဘေးကတယ်လီဖုန်းကို ငွေသွင်းပြီး Tu ဆီဖုန်းဆက်သွားတယ် အမေကဘယ်ဆေးရုံရောက်နေလည်းဆိုသာသူ့ကိုမေးရတယ် ဆေးရုံနေရာသိရတော့ကျွန်တော်လည်းအမြန်ပြေးသွားတယ် ဆရာမဆီမှာအမေအခန်းနံပါတ်ကိုမေးလိုက်တယ် သိသာနဲ့အမြန်ပြေးသွားလိုက်တယ် ပြီးတော့အခန်းထဲဝင်သွားတော့ ဘယ်သူမှမရှိဘူး အမေအိပ်နေသာကိုမြင်ရတယ် အမေအတော်ဖြစ်မဲ့ပုံပါပဲ ကျွန်တော်လည်းအမေ့ဘေးမှာဝင်ထိုင်လိုက်တယ် ပြီးတော့ အမေရဲ့လက်ကလေးကိုနမ်းလိုက်ပြီး ကျွန်တော်မျက်ရည်စီးကျပါတယ် ခဏကြာတံခါးဖွင့်သံကြားတော့ ဖေကကျွန်တေည့်ကိုဒေါသတကြီးနဲ့ကြည့်နေသာကိုမြင်ရတယ် ကျွန်တော်လည်းမတ်တပ်ရပ်ပြီး အဖေကကျွန်တော့်ကိုရိုက်တော့မယ်ဆိုသာကျွန်တော်သိပြီးသားပါပဲ ဖေလည်းကျွန်တော့်ပါးကိုတကယ်ရိုက်ထည့်လိုက်ပါတယ် အဖေရိုက်ချက်နာကျင်သာကြောင့်ကျွန်တော့ပါးကနီရဲပြီးကျွန်တော်ရဲ့ဘားကိုလက်တစ်ဖက်နဲ့ပွတ်သပ်လိုက်ပြီး မျက်ရည်ကျလာတယ်

တားဆီးမရတဲ့အချစ် (စဆုံး) unicode + zawgyi Onde histórias criam vida. Descubra agora