ဒီေန႔ကေတာ့ က်မရဲ႕မဂၤလာပြဲေန႔ေလးပါ
ဇာတ္လမ္းကစလာကတည္းကမင္းသားနဲ႔မင္းသမီးညားေနၿပီးလို႔ထင္ေနၾကတဲ့ပရိသတ္ေတြကိုေတာ့အားနာမိေလရဲ႕
တကယ္ေတာ့က်မရဲ႕မင္းသားေလးကသူမဟုတ္သလိုမ်ိဳး က်မကလည္းသူရဲ႕မင္းသမီးေလးလံုးဝမျဖစ္ႏိုင္ပါဘူး
ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့အေၾကာင္းျပခ်က္က ပုစၧာတစ္ပုဒ္ကိုေျဖရွင္းဖို႔ပံုေသနည္းတစ္ခုလိုအပ္သလိုမ်ိဳး
က်မလက္ထပ္ရမယ့္လူဆိုတာလည္း က်မထက္သံုးႏွစ္ႀကီးတဲ့အိမ္ကအကိုရဲ႕ငယ္သူငယ္ခ်င္းျဖစ္ေနလို႔ပါပဲ
^ ငါ့ေနရာမွာနင္တို႔ဆိုရင္ေကာဘယ္လိုမ်ိဳးခံစားေနရမလဲ ??? ^
ဒီဇာတ္လမ္းျဖစ္ေပၚလာပံုကိုအစကေနရွင္းျပရရင္ေတာ့ ေသခ်ာေပါက္က်မအေမရဲ႕ၾကက္ေၾကာ္ဆိုင္ကပါပဲ
.
.
.
Flashback (ေနာက္ေၾကာင္းျပန္)
* ေယာက်ာ္းေရ ဒီမွာၾကက္ေၾကာ္သံုးပြဲတဲ့ *
** ရေစရမယ္ေဟ့ **
* ကေလးတို႔ ဘာမွာၾကဦးမလဲ ? Arin (အာရင္း) ေရ ဘာလုပ္ေနတာလဲ ျမန္ျမန္လာမခ်ပဲနဲ႔ *
Arin:..လာပါၿပီး အိုမား 🗯️
ဆိုင္ရဲ႕မီးဖိုခန္းအေပါက္ဝမွၾကက္ေၾကာ္ပန္းကန္ယူၿပီးျမန္ျမန္ထြက္လာတဲ့ေက်ာင္း uniform ဝတ္စံုျဖင့္အသက္ 18 ႏွစ္အရြယ္ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္
* ၾကာလိုက္တာဟယ္ ျမန္ျမန္မလုပ္ပဲနဲ႔ ေအာ္ဒါမွာထားတဲ့ေနရာေကာသြားပို႔ၿပီးၿပီးလား *
Arin:...အခုသြားပို႔မွာပါေနာ္
* အိုက္ဂူး အသက္ကျဖင့္ငယ္ငယ္ေလးရွိေသးတာကိုအဘြားအိုေပါက္စလိုပဲ ဒီကေလး *
Arin:..အိုမားကသမီးကိုပဲအျပစ္ေျပာေနတယ္
အိုမားရဲ႕သားကိုက်ဘာအလုပ္မွမခိုင္းပဲနဲ႔ !
ေျဖာင္း !!! (ေက်ာျပင္ကိုေဗ်ာတင္ခံထိျခင္း)
Arin:..အား အိုမား နာတယ္လို႔ 🗯️
* ငါ့သားကစာေတာ္တဲ့အျပင္ Seoul တကၠသိုလ္ေတာင္တက္ေနတာ...နင္လည္းဒီအလုပ္ေတြမလုပ္ခ်င္ရင္ နင့္အကိုလိုစာႀကိဳးစားေပါ့ အခုေတာ့ဘယ့္ႏွယ္ စာလည္းေသခ်ာမလုပ္အဆင့္လည္းမေကာင္းနဲ႔ တကၠသိုလ္ေတာင္တက္ရပါ့မလားေနာ္ *
