Gulat na sumilip ako sa bintana ng may bumusina mula sa labas. Si Preston na ba iyon? Tumigil ang kotse kaya hindi muna agad ako umalis para makita kung ano ang susunod na mangyayari, may lalaking bumaba at nanlaki ang mata ko ng makitang si Preston iyon. Siya na nga!
Nakangiti akong kumaway ng tumingala siya at nag tama ang paningin namin. He smiled and waved back.
Hindi na rin ako nag tagal at bumaba na rin ako pagkatapos non. Kilala na rin nila mama at Daddy si Preston dahil syempre kaibigan siya ni Kuya, kaya naman pag kababa ko ay nakita ko na si Preston na nakaupo na sa sala habang nag hihintay sa'kin.
Seryoso lang siyang nakaupo pero nag mag tama ang paningin namin ay ngumiti siya at tumayo. Mabilis akong nag lakad palapit sa kaniya ng hindi nawawala ang ngiti sa labi. Ang gwapo niya talaga at kahit anong suot niya bagay sa kaniya. He's wearing a plain white t-hirt and maong pants, iyon lng namn pero ang lakas ng dating niya tapos at ang bango-bango pa, shems.
"Hi, Good evening," He greeted.
I smiled and waved my hand. "Good evening!" Masiglang bati ko.
Ilang sandali pa ay bumaba na rin sila mama kaya nag paalam na kami wala namang problema sa kanila iyon basta huwag lang sobrang mag papagabi.
"Thanks, Pres!" I said when he opened the car door for me.
"No worries," He then winked at me bago rin siya umikot sa driver seat. Sumandal ako sa backrest ng upuan at napangiti na lang. I can't believe this is happening. Akala ko talaga walang mangyayari dahil hindi ko agad nalaman ang pangalan niya. Hays, trust the process lang talaga.
"Let's go," Sumipol pa siya bago tuluyang pinaandar ang kotse. He also open the streo at saktong lany ang bandang nakanta kaya naman hindi na ako nagulat ng sabayan niya iyon.
"Saang resto pala tayo?" Tanong ko, sandali niya akong nilingon pero mabilis ding binalik ang tingin sa harap.
"Secret," he smirked.
Mahina akong natawa at hindi na lang din siya kinulit tungkol doon, tutal ay malalaman ko rin naman mamaya. Hindi rin naman nag tagal at nakarating kami sa resto. Bumaba agad siya ng maiprada ang sasakyan sa car park ng resto at pinag buksan ako pagkatapos.
"Thank you!" I said and he smiled.
Napangiti na lang ako ng hawakan niya ang kamay ko bago kami nag lakad papunta sa restaurant. Hindi ko maiwasan ang hindi mamangha sa aliwalas ng paligid at may mga pailaw din. Puwede roon sa restaurant mismo at meron ding mga kubo kubo rito kung saan mo gusto. Ngayon lang ako nakapunta rito.
"Sa kubo tayo o sa loob? you choose." Lumingon ako sa kaniya ng mag slaita siya. Malawak akong ngumiti at tinuro ang malapit na kubo.
He smiled and pat my head. "Gusto ko rin diyan." Nakangiti akong tumango tsaka kami nag lakad papunta sa isang bakanteng kubo. Napatingin pa ako sa taas at doon ko nakita ang pangalan ng restaurant.
"Enrique's," Basa ko ng tuluyan kaming makapasok at ng inalalayan niya aki paupo.
"Dito ang paporito kong restaurant," Sabi niya bago rin umupo sa hrap ako. Napatango naman ako.
"Siguro lagi mo ring dinadala rito 'yong ex mo," Tumingin ako sa kaniya ng hindi siya nag salita at nanlaki na lang ang mata ko ng marealize ang sinabi ko.
Ang tanga naman, Saffira! You didn't watch your words!
Awkward akong ngumiti at nag peace sign. "S-sorry,"
He smiled and shrugged.
"Actually ayaw niya sa ganitong restaurant. She prefers expensive things always. Kaya hindi ko siya madala dala rito eh isang beses na nag tangka ako, nagalit siya," He chuckled. Napanguso naman ako, pero wala namang problema sa restaurant na ito ah, ang ganda kaya at sigurado akong masasarap ang pagkain dito..kahit hindi ko pa nararanasan.
"I'm always here lalo na kapag stress sa school." He added.
I smiled widely and thumbs up.
"Hindi ako kokontra riyan, you know sa totoo lang this place is really relaxing."
"You felt what I felt, I love that." Gulat man sa sinabi niya ay napangiti na lang ako. Matapos pa ng ilang sandali naming pag uusap ay may dumating ng waiter kaya nag order na kami, hindi rin naman nag tagal at dumating na rin.
"Nakain ka ba ng sisig?" he asked.
Narito na ang mga pagkain sa harapan mamin marami at halatang masarap ang mga ito.
Tumingin ako sa kaniya at tumango. "Isa iyan sa paborito kong niluluto ni mama."
"How about chopsuey?" he asked again.
"Oo naman 'no,"
"Eh itong—" I cut him off.
"Ano ka ba, lahat iyan kinakain ko."
"I don't really know why she hates these foods," rinig kong bulong niya. Wala siyang sinabing pangalan pero alam ko kung sino ang tinutukoy niya.
Nakaramdam man ng lungkot ay pinag sawalang bahala ko na lang iyon, syempre hindi pwedeng masira ang araw na ito 'no! ang mahaga naman ako ang kasama niya.
Nag simula na kaming kumain at tama nga ako kung gaano kaganda ang lugar gano'n din kasarap ang mga pagkain. Anong oras na rin ng matapos kami. Akala ko uuwi na kami pagkatapos non dahil niyaya niya pa ako pero tumigil kami sa isang viewing dec.
He opened the door again for me and held my hand.
"Tara," I nodded and followed him.
"Tambay naman ako rito kapag ganitong kaganda ang gabi," Sabi niya at sumandal siya sa railings at gano'n din ang ginawa ko. Malamig ang gabi pero hindi iyon alintana.
"Alam mo kung bakit?" tumingin siya sa akin na para bang nag hihintay ng sagot ko, umiling ako.
"Dahil dito ko malayang nakikita ang ganda ng kalangitan," he smiled sweetly and looked up.
Ilang segundo pang napako ang tingin ko sa kaniya habang nakatingala bago ko napag desisyunang tumingala rin at namangha na lang ako dahil sa ganda ng kalangitan. Ang daming bituin at ang liwanag ng buwan at tama nga siya mas malaya mong makikita rito ang ganda ng kalangitan.
Napapikit ako at napahinga ng malalim. Hindi ko na alam ngayon kung simpleng pag kaka-crush na lang ba ang narararamdaman kong ito. He's giving me weird feeling pag mag kausap kami online at lumalala iyon pag mag kasama kami.
