Tainted Series#7 : The Billionaire's Temptation ( Gaden Lucas Montenegro)

Prologue

"Ma'am,  ten minutes na lang po magsasara na itong restaurant. Ipapaligpit niyo po ba itong mga pagkaing inorder niyo?"

Hindi ako sumagot sa waiter na kamakausap sa akin sa halip tiningnan ko ang relong pambisig para tingnan kung anong oras na. It's ten minutes before twelve. Kaya siguro magsasara na sina kuya. 

"Ma'am?"mahinahong tawag niya sa akin. Pagtingin ko sa kanya niya nakita ko ang awa sa mga mata niya habang nakatingin sa akin kaya kahit na naiiyak man pinilit ko ang sariling ngumiti kay Kuya. I don't want him to pity on me. 

I've been here since nine in the the evening. Wearing red one shoulder bodycon midi dress that I personally designed for myself for this occasion. To complete my look I wore black pumps and accentuate with black beaded purse. Nag-make up pa ako at nagkulot ng buhok. Pina-book ko ang isang VIP room para sana sa birthday celebration ko  with him. But I guess, I will be celebrating my birthday alone. As usual...

Sabagay, hindi lang naman ito ang unang beses na nagcelebrate ako ng birthday mag-isa. Simula ngayon kailangan ko na talaga sigurong sanayin na ako lang talaga.

Hindi ka pa rin ba sanay, Adriana? I smirked at that thought.

"Five minutes Kuys." nakangiti kong sabi pero alam kong hindi ito umabot sa aking mata. Pinasigla ko pa ang boses ko pero alam ko lang din na niloloko ko lang ang aking sarili. Just give me time to sing for myself and blow my candle. Sayang naman itong aura ko.

 Ano ngayong kung walang gustong bumati sa akin? Ano ngayon kung walang gustong maki-celebrate sa akin? E di ako ang babati sa sarili ko. Happy birthday self! 

Happy 18th birthday Adrianna Averleigh Martinez! Ganda mo kaya girl! Laban lang!

"Five minutes lang Kuys, after this aalis din ako." nakangiti kong sabi sa kanya. Sumaludo pa ako para kunwari astig pero naiiyak na talaga ako. Hindi bagay, naka-dress pero astig-astigan.

Tumango siya saka tumalikod sa akin pero bago siya tuluyang makalayo muli ko siyang tinawag. "Kuys, please bring this food with you." sabi ko sabay turo sa mga pagkain.

"Sigurado ka, Ma'am?" nag-aalangan niyang tanong, ngumiti ako sa kanya saka tumango. Kesa naman masayang ang pagkaing nasa harapan ko mas mabuti pang ipamigay na lang. Hindi din naman kakain si River nito.

This is the reason why I don't like celebrating my birthday dahil ako lang din naman mag-isa.

Akala ko ngayon may makakasama na ako, yung pala wala pa rin. Pero ayos lang ganun talaga ang buhay e. Cheer up, Addy! Life should be celebrated. Sing for yourself girl!

Inayos ko ang cake sa aking harapan at sinindihan ang kandila gamit ang lighter na pinahiram sa akin ni Kuya kanina. 

"River, come here." tawag ko sa alagang aso. River is my white pomeranian dog. I named my baby, River, dahil sa ilog ko siya natagpuan at muntik ng malunod. Kinawag ni River ang buntot niya saka kiniskis ang mukha niya sa akin.  Buti pa itong si River, kahit kailan hindi ako iniwan. 

Nang maayos na ang posisyon ni River sa kandungan ko saka palang ako nagsimulang kumanta. 

"Happy birthday to me." 

"Happy birthday to me"

"Happy birthday, happy birthday..."

"Happy birthday to me."

The song ended, hindi ko alam kung ano ba ang dapat kung maramdaman. I was hugging river tightly na tila ba sa kanya ako kumukuha ng lakas. Hindi nagpumiglas ang aso ko , bagkus hinayaan niya pa akong yakapin siya na tila ba pinapalakas niya ang aking loob.