🔞HATE=LOVE🔞 || ✔️

< 5 >

ავტორის Pov.

მეი ოთახში ავარდა, ძალიან იყო აწითლებული, თან ეღიმებოდა წაღანდელზე, სულელივით იყო

მეი: ჯანდაბა. ჯანდაბა. ჯანდაბა. ახლა რაღა ვქნა  - ოთახში შევიდა, კარები დახურა და იქეთ-აქეთ სიარული დაიწყო - რა სირცხვილია. ჯანდაბა მეი შენს თავს. სულელი ხარ. სულელი - ისე იყო თავის თავთან საუბარით გართული, ვერც კი შეამჩნია თეჰიონი, რომელსაც კარი შემოეღო და გოგონას უყურებდა, თან იცინოდა

თეჰიონი: ალქაჯო შეიძლება? - გოგონა შეკრთა ამ ხმის გაგონებაზე, კარებისკენ შებრუნდა და თეჰიონი დაინახა.

მეი: რა გინდა?

თეჰიონი: მინდოდა მეთქვა რომ შენი ჩემოდანი ჩემს ოთახშია, ამიტომ შეგიძლია აიღო.

მეი: შენს ოთახში ჩემს ჩემოდანს რა უნდა?

თეჰიონი: მართლა სულელი ხარ თუ თავს მაჩვენებ? ხალხმა არ იცის ჩვენი ფიქტიური ქორწინების შესახებ და ერთ ოთახში დაგვაბინავეს,ჩვენი ყველა ნივთი იმ ოთახშია, ამიტომაც ახლა შენ ნივთებს ამ ოთახში გადმოიტან, ეს იქნება შენი ოთახი, ხოლო ჩემი ოთახი გვერდითაა.

მეი: კარგი, გამატარე - გოგონა გავარდა ოთახიდა და თეჰიონის ოთახში შევიდა, ბიჭიც მიყვა.

მეიმ ოთახს მოავლო თვალი და დაინახა ფანჯარასთან თავისი ჩემოდანი, მივიდა და აწევა დააპირა, მაგრამ ჩაფლავდა, ძალიან მძიმე იყო.

მეი: აჰჰ ჯანდაბა. რა მძიმეა - ეჯაჯგუნებოდა ჩემოდანს მაგრამ ამაოდ, ამ ყველაფერს კი თეჰიონი მშვიდად უმზერდა და ერთობოდა - რას მიყურებ არ შეგიძლია დამეხმარო?

თეჰიონი: არ მინდა. ეგ შენი ჩემოდანია. ხომ გამაფრთხილე რომ შენს ნივთებსა და შენ არ შეგხებოდით, ამიტომაც არა

მეი: მართლა რობოტი ხარ

დიდი ძალისხმევი შემდეგ მეიმ ჩემოდანი გამოიტანა ოთახიდან და თავის ოთახში შეათრია, ამ პატარა გოგონასთვის მართლაც ძალიან რთული იყო უზარმაზარი ჩემოდანის თრევა,რომელიც სხვადასხვა ნივთით იყო გატენილი.