MANİSE LALESİ 🥀

annesizlik eşittir kimsesizlik 🥀

Bu bölümde biraz sizle sohbet tarzında bir şeyler yapmak istiyorum kitaptaki çaresizliği size daha iyi anlatabilecek annesizliğin anne tüm insanların zayıf noktası hakkında kendim hakkında biraz bilgi vermek istiyorum okumak istemez iseniz geçebilirsiniz romanın devamı değildir yazardan diyelim ve başlayayım :

Ben öncelik ile kendimden biraz bahsetmek istiyorum 19 yaşında 3 kardeşten en küçük ve tek kızım . Küçük bir köyde yaşıyoruz her ailede olduğu gibi benim ailemde de bazı problemler var tabi ama o kadar derine inmek istemiyroum burda sadece kitaptaki baş karakterim olan tubayi daha iyi anlamanız için gerçek manada size Tuba ile ortak bir kaç duygumu paylaşacam öncelikle yalnızlık demek istiyorum çünkü bende yalnız büyüdüm denilebilir çocukken abilerim beni pek aralarına alamzlardi 😅 ama şimdi iyiler tabi fakat şu anda evdeki herkes çalıştığından dolayı evde sadece tek kalıyorum yaz tatilim bu şekilde kışın ise okulda( yurtta ) geçiyor bilmiyorum hiç yaşadınız mı ama herkes eve geçtiği akşam saatlerinde ben bizimkilerin işten gelemsini bekliyorum insan o kadar kötü hissediyor ki kendini anlatamam tek başıma, yalnız , işte sırf bu yüzden bir kız kardeşim daha olsun çok isterdim ama malesef ki olmadi yani aslında doğmuş ama bir gün yaşamış sadece çok isterdim bana destek olan beni anlayan her şeyimi paylaşabileceğim akıl arkadaşım olacak beni çok iyi anlayacak çünkü yaşam koşulları aynı şimdi diyeceksiniz ki arkadaş edinebilirsin kendine edindim hemde çok güzel arkadaşlar edindim ama olmuyor bir kız kardeşin yerini asla tutmuyor dediğim gibi yaşam koşulları farklı olan bir insana kendi koşullarını anlatmak da çok yoruyor yıpratıyor insanı bu bölüm böyle olsun istedim yazım kuralları yok düzen yok içimden geldiği gibi ...

Şimdi gelelim anne meselesine annem canım , birtanem herkesin annesi kalbindeki en derin ,en dipsiz kuyudur.
Seni koşulsuz seven koruyan gözeten düşünen bir canlı nasıl önemsiz olabilir ki hele de benim için benim tek yaşam kaynağim , hayatıma son vermeme ümidim nefesim kalbim herseyimmm. Annem o olmaz ise ... Daha fazlasını düşünmek bile bana çok koyuyor Allah'ım sevdiğin adamı bile tek hamlede yok sayabiliyor insan unutmam dediklerini unutuyor . Yapmam dediklerini yapıyor şu hayatta hala var isem bu annem sayesindedir ve umarım beni böyle kenara çekilen ezik bir karakter olarak kurgulamamissinizdir çünkü annem yanımdayken ben asla kabul etmem boyun eğmem hep güçlü dimdiktir başim annem sultanım canım kıymetlim iyi kim iyiki varsın hiç gitme olur mu bırakma beni gerçi sen görmezsin ama eğer bir gün gidersen bil ki bende gelirim peşinden beni lütfen kendimi asla anlatamadiğim , gereksiz ,yetersiz , köle gibi hissettiğim şu evde tek başıma çaresiz bırakma olur mu annem bana bu acıyı yaşatma lütfen

Annenizin kıymetini bilin lütfen bir şeyler için geç olmadan yapın bunu oksijensiz bir dünyada akciğerler ne işe yarar ki sen benim oksijenimsin annem 😭😭😭