Adopted a werewolf?!

✨Chapter four✨

*Edited*

Pov April

Ik word wakker van een heerlijke geur. Ik sta op en loop naar m'n kast en pak een croptop met een muzieknoot erop en een skinny jeans. Ik loop naar de badkamer en stap onder de douche. Als ik klaar ben met douchen droog ik me af en stijl mijn haren. Ik kleed me aan en loop naar beneden. Ik loop de keuken in en zie iedereen al zitten en dat de geur van pannenkoeken komt. Ik glimlach en ga aan tafel zitten. Harry zet een bord voor me neer en ik begin te eten. Wauw deze pannenkoeken zijn echt hemels. 'Wauw deze zijn echt lekker.' zeg ik als ik mijn pannekoek op heb. 'Dankje.' zegt Harry. Ik lach even naar hem. 'Even over gisteravond,' begint Liam. Oh God nu komt het. Ik krijg op me kop en moet weer terug naar het weeshuis. 'Hoe komt het dat je niet te pletter viel en dat je zo lang en snel kon rennen zonder moe te worden?' vraagt Harry, Liam's zin afmakend. Fuck, dit had ik niet verwacht. 'Uhm, ik heb een goeie conditie en had gewoon geluk?' zeg ik. Okay het klinkt eerder vragend. Louis knikt me bemoedigent toe. 'Ik denk dat April en ik iets bekent moeten maken.' zegt hij. Iedereen kijkt hem vragent aan. 'Louis is mijn uhm broer?' zeg ik. Iedereen kijkt ons verbaast aan. Louis staat op en geeft me een knuffel. 'Maar je hebt toch geen zusje Louis?' 'Jawel maar ik ben haar kwijt geraakt in het bos. Ik heb haar overal gezocht maar ik heb haar niet gevonden. En nu zit ze hier.' legt hij uit. Harry vormt een o met zijn mond. Niall en Liam kijken nog steeds geschokt. Ik kijk Louis aan en hij mij. We tellen af en rennen naar ze toe. Nog steeds kijken ze verbaast. We tillen ze op en rennen naar buiten. Als ze eindelijk uit hun trans komen is het al telaat want ze liggen al in het zwembad. Louis en ik liggen helemaal dubbel. Ik voel dat ik word geduwt en even later voel ik dat ik in het water lig. Ik besluit ze te laten schrikken. Ik hou mijn adem in, sluit mijn ogen en blijf onderwater. Niet veel later voel ik een plons en dat ik word opgetild. Ik word neergelegt op de grond en hoor Louis Liam roepen. Ik hou mijn ogen dicht en adem nog in. Ik voel dat iemand op mijn borst drukt en even later stopt het. Gelukkig kan ik lang mijn adem in houden. Een uur ofzo. (Ik weet dat dat niet echt kan maar in dit verhaal wel :))

'Ik kan niks meer doen Lou' hoor ik Liam zeggen. Ik hoor Louis huilen en de rest begint ook te snikken. Ik voel dat ik word opgetild en even later word ik op bed gelegt. 'Het spijt me zo zusje.' hoor ik Louis' gebroken stem zeggen. Ik hoor dat hij opstaat en de deur dicht doet. Ik open mijn ogen en haal diep adem. Dan barst ik in lachen uit. Ik ga rechtop zitten en sta op. Ik loop naar mijn kast en pak droge kleren. Ik kleed me om en loop naar beneden. Als ik voor de deur van de woonkamer sta hoor ik zacht gesnik. Ik open de deur en zie dat iedereen huilt. Beteken ik dan toch wat voor hun? Ik loop de woonkamer in en ga op de bank zitten. 'Waarom zo triest?' vraag ik. 'Omdat je dood bent.' zegt Louis. Ik grinnik zacht. Iedereen kijkt op behalve Louis. Hij heeft het nog niet door. Liam, Harry en Niall kijken me verbaast maar opgelucht aan. 'Wacht wat?! April?' zegt Louis verbaast als hij het door heeft. Ik knik. 'Maar, jij. Verdronken.. wat? Maar hoe?' stottert hij. 'Ik was niet verdronken. Ik hield mijn adem in.' 'Maar je hart klopte niet meer...?' zegt Liam verbaast. 'Geen idee hoe dat kan.' zeg ik schouder ophalend. Ik voel opeens een paar armen om me heen. 'Grouphug!' schreeuwt Louis. Dan voel ik nog 3 paar armen om me heen. Ik lach en knuffel terug. 'Doe dat nooit meer!' zegt Liam als we los laten. Ik knik. 'Louis kan ik even met je praten?' vraag ik als ik op sta. Hij knikt en loopt achter me aan. 'Weten de jongens van onze soort?' vraag ik als we op mijn kamer zijn. 'Nee maar ik snap dat ze er niks van snappen omdat we opeens heel snel en lang rennen en perfect landen.' 'Moeten we het ze niet vertellen dan? Ik bedoel ze komen het ooit te weten en nu kunnen ze er rekening mee houden om ons niet boos te maken.' vraag ik. Louis trekt een bedenkelijk gezicht maar knikt dan toch. 'Je hebt gelijk. Ze komen het ooit te weten maar we vertellen niet alles. Voor hun veiligheid.' zegt hij dan. Ik knik. 'Gaan we het vertellen? Want er is een kans dat ze ons voor gek verklaren.' 'Ja we vertellen het en als ze ons niet geloven laten we het zien.' 'Okay, nu?' Louis knikt. We lopen naar beneden en gaan naar de woonkamer. We treffen de jongens aan op de bank verdiept in de tv. Louis schraapt zijn keel. Ze kijken ons aan en Louis begint te praten. 'Waarschijnlijk hebben jullie wel gemerkt dat April en ik sneller kunnen rennen zonder moe te worden?' Ze knikken. Ik ga verder. 'We hebben een groot geheim en als jullie willen vertellen we het. Maar onthoud dat er een groot risico aan vast zit als jullie het weten.' Iedereen kijkt ons vragend en verbaast aan. 'Willen jullie het weten?' vraagt Louis. Ze knikken twijfelend. 'Okay, uhm hoe zeg je dit goed. Wij uhm zijn uhm weerwolven.' zeg ik. Ze kijken ons aan met een blik van -are-you-kidding-me en beginnen keihard te lachen. 'Okay die is goed!' zegt Niall tussen het lachen door. Louis en ik kijken elkaar aan en knikken. 'Volg ons.' zegt Louis. We lopen naar buiten en de jongens volgen ons. Als we buiten staan zegt Louis: 'Niet schrikken, niet gillen en niet wegrennen!' Ze knikken verbaast. Ik kijk Louis aan en tegelijk veranderen we in onze wolven. De jongens kijken ons aan met verschillende uitdrukkingen. Bang, geschrokken, verward. We veranderen terug en kijken de jongens aan. Ze kijken ons bang aan. Als ze het een beetje verwerkt hebben rennen ze naar binnen en doen de deur dicht. Sh*t ze zijn bang en sluiten ons buiten. 'Fijn dat word buiten slapen.' mompel ik. Louis grinnikt. 'Denk je?' Ik kijk hem niet begrijpend aan. Hij maakt een gebaar dat ik hem moet volgen dus ik loop achter hem aan. Hij loopt naar mijn balkon toe en stopt als we eronder staan. Ik kijk hem vragend aan. 'Zie je die vensterbank?' vraagt hij en hij wijst naar een vensterbank schuin onder mijn balkon. Ik knik. 'Spring erop, zet je af en klim op het balkon. Simpel.' Ik knik en neem een aanloop. Ik spring, zet me af, pak de reling beet en slinger me erop. 'Goed zo nu ik' roept Louis. Even later staat ook Louis naast me. We lopen naar de balkon deur en ik duw de klink omlaag. Yes hij is open. We lopen naar binnen en sluipen de trap af. We horen dat ze allemaal in de woonkamer zitten dus lopen we naar de keuken. Ik loop naar de koelkast en pak een wortel. Raar er lag gewoon een rauw stuk vlees in de koelkast en ze vragen niet waarom? 'Hey! Die was van mij!' roept Louis nepboos. 'Pech nu is ie van mij' zeg ik met een grijns. Hij kijkt me nep boos aan maar krijgt dan een grijns op zijn gezicht. Oh god nu komt het. Hij loopt naar een kastje en haalt er een pakje Oreo's uit. 'Neeeee die zijn van mij!! Hands off bitch!' roep ik dramatisch. 'Ruilen?' Ik knik. Hij rijkt zijn hand uit om me mijn Oreo's te geven. Ik rijk ook mijn hand uit en geef hem zijn wortel als ik mijn Oreo's heb. Snel neem ik een hap van mijn Oreo. Oh I love this stuff. Louis knaagt op zijn wortel. Ik kijk op de klok en zie dat het al 10 uur is. 'Zullen we naar de woonkamer gaan?' vraag ik. Louis knikt en loopt de keuken uit. Ik loop achter hem aan. In de hal kijken we elkaar even aan en lopen dan naar binnen. Zo te zien zijn ze nog bang want ze kijken geschrokken op en deinzen gelijk terug als ze zien dat wij het zijn. Ik zie dat ze allemaal iets van zilver vast hebben. 'Doe rustig man. We vallen jullie niet aan.' zeg ik. Ze kijken iets minder bang maar blijven nog steeds afstand houden. Ik zucht en loop naar de bank. Louis snapt wat ik doe en volgt mijn voorbeeld. De jongens volgen iedere beweging die we maken. Ik ga op de bank zitten en Louis komt naast me zitten. Nu zitten we tegenover de jongens die ons nog steeds bang aan kijken. 'Luister, als Louis jullie had willen aanvallen had hij dat toch al lang gedaan aangezien jullie in het zelfde huis wonen?' zeg ik. Ze knikken en ontspannen zich een beetje. 'Bewijs dat je ons niet aanvalt.' zegt Niall en de anderen knikken. Ik zucht. 'Hoe?' vraag ik. Ze denken even voordat Liam spreekt. 'Vertel je zwaktes.' Ik kijk Louis aan en hij knikt. 'Uhm okay, zilver doet ons relatief weinig behalve als het zilveren kogels zijn. Die doen erg pijn en vertragen ons helings proces. Verdere zwaktes hebben we niet echt.' 'Okay dus jullie vallen ons niet aan?' vraagt hij voorzichtig. Ik schud mijn hoofd. Ze zuchten opgelucht. 'Vertel is iets over weerwolven?' vraagt Niall nieuwschierig. Ik knik en kijk naar Louis. Hij snapt mijn hint en begint te praten. 'Als weerwolf verander je op je 16e. Er zijn verschillende rangen. Net zoals bij normale wolven hebben we een Alpha, hij is de leider van een roedel. Hij heeft een vrouw. Die heet een Luna en is de moeder van de roedel. Dan heb je nog de Beta, hij is de rechterhand van de Alpha. En je hebt de roedel leden. Ze beschermen hun Alpha in een strijd en doen er alles aan om hem en de Luna veilig te houden. Ook heb je nog Rogues, dat zijn wolven die uit een roedel zijn gestuurd of gestapt. Ze zijn extreem agressief. Elke wolf heeft een mate. Een mate is een zielsverwant, of Soulmate. Ze voelen elkaar aan en een band tussen mate's is sterker dan de band van een moeder met haar pasgeboren kind. Je vind je mate doordat hij/zij een geur heeft die alleen jou wild maakt. Je wolf wordt gek en wil het lieft meteen in zijn/haar armen vallen. Als je in een roedel zit heb je de link. Zo kun je met elkaar praten als je in wolfvorm bent, ook als je in mensvorm bent kun je die gebruiken. Als we bang, boos of verdrietig zijn veranderen onze ogen in de kleur van onze wolvenogen. Bij mij geel en bij April ook.' 'Wie heeft zijn/haar mate al dan?' vraagt Harry nieuwschierig. Ik steek mijn hand op. 'Wie? Matt?' vraagt Niall. Weer knik ik. 'Ja, toen ik in de auto zat rook ik zijn geur al en gister in het park kwam ik hem tegen. Hij word de nieuwe Beta van zijn roedel.' 'En de volle maan? Worden jullie dan beesten?' vraagt Liam nu een beetje bang. Ik begin te lachen. 'Ligt eraan.' zegt Louis. 'Hoe bedoel je "ligt eraan"?' Nu klinkt Niall ook een beetje bang. 'Ligt er aan of je je wolf in bedwang kunt houden.' 'En kunnen jullie dat?' 'Ik wel, ik weet niet hoe het met April zit.' 'Uhm... Ik kan het wel maar ik ben dan erg agressief en snel boos. En ik moet snachts in het bos zijn anders word ik gek en kan ik jullie aanvallen.' zeg ik zacht. 'Oh' zeggen ze tegelijk. 'Welke rang hebben jullie in de roedel?' vraagt Liam. 'Ik ben een Alpha zonder roedel dus eigenlijk een rouge. Maar ik kan mijn agressie beter in houden.' zegt Louis. 'Ik heb Alpha bloed omdat ik familie ben van een Alpha maar ik ben ook een rogue. Soms kan ik mijn agressie niet in houden maar dan ga ik altijd sporten.' zeg ik. 'Dus jullie zijn rogues die hun agressie onder controle hebben?' vraagt Niall voorzichtig. Ik knik. 'Wanneer is het volle maan?' vraagt Liam. 'Geen idee, ik vraag Melodie wel even.' zeg ik. 'Wie is Melodie?' hoor ik Harry verbaast vragen maar ik negeer hem en open de link tussen mij en Melodie. 'Hey Mel!' 'Hey wassup?' 'Wanneer is het volle maan?' 'Uhm morgen avond' 'Ohw oke. We gaan morgen avond rennen in de bossen oke?' zeg ik. 'Yay!' antwoord ze enthousiast. Ik sluit de link af.

'Aarde aan April' hoor ik Liam zeggen en hij zwaait met zijn hand voor mijn ogen langs. 'Wat is er?' vraag ik verbaast. 'Wie is Melodie?' 'Mijn wolf.' zeg ik simpel. 'Je wolf?' 'Ja, iedere weerwolf heeft een wolf in zich waar die mee kan praten. Je wolfvorm is als het ware je wolf, een tweede bewustzijn. Melodie is mijn wolf en is wit.' leg ik uit. 'Owh, en hoe heet jou wolf?' vraagt Harry aan Louis. 'Axel,' zegt hij. 'Maar wanneer is het volle maan? Want Axel wist het niet' 'Uhm Melodie zei morgen avond en ik heb met haar afgesproken om dan in het bos te gaan rennen.' zeg ik. 'Okay, moet ik morgen mee gaan rennen in het bos?' vraagt Louis. 'Nee! Ik ren liever alleen.' zeg ik snel. Hij kijkt even verbaast maar gelukkig laat hij het erbij. Een deel is waar, ik ren liever alleen omdat met volle maan mijn vacht zilver word en de tatoo om mijn pols licht geeft. Ik ben de maanwolf. Ik ben de 'dochter' van de maangodin. Niemand mag het weten en mijn moeder was de enige die het wist. Daarom verzon ze de naam muziekwolf. 'De maan komt om 8 uur op. Zorg dat we dan in het bos zijn.' zegt Melodie in mijn hoofd. 'Ja, ik zit er niet op te wachten om in mijn wolf te veranderen bij de jongens' antwoord ik. 'Ja ik ook niet. Ik wil ze niet bang maken omdat je dan mijn ogen krijgt.' zegt ze. Ik voel dat ik heen en weer word geschud. Ik knipper mijn ogen krijg de schrik van me leven. Liam zit met zijn gezicht 2 centimeter verwijdert van de mijne. Ik schrik zo erg dat ik voel dat ik verander. Louis merkt het ook en trekt Liam snel bij me weg. Net op tijd want ik zit al op 4 poten. Liam is nog steeds in schok. 'Alles okay?' Vraagt Louis. Als antwoord knik ik met mijn kop. Ik verander weer terug en loop naar Liam toe. 'Sorry Li, ik schrok en dan kan ik me niet inhouden.' Hij knikt even. 'Als het morgen volle maan is moeten julllie me niet laten schrikken of boos maken okay?' waarschuw ik ze. Ze knikken allemaal. 'Hebben jullie ook en sportkamer ofzo? Want dit huis is gigantisch.' vraag ik. 'Ja, ik zal hem laten zien.' Zegt Harry en hij staat op. Ik sta ook op en volg Harry naar boven. We lopen de gang uit waar de slaapkamers zijn en slaan dan rechts af dan links en dan weer rechts. Hij stopt voor een deur en maakt hem open. Ik loop naar binnen en zie dat er een loopband, een boksbal, een boksring, gewichten en een fiets staat. 'Genoeg om je woede op te uiten?' Vraagt Harry. 'Ik hoop het' mompel ik. Blijkbaar heeft hij het gehoord want hij kijkt een beetje bang. 'Hey, ik heb mijn woede in kunnen houden in het weeshuis waar het 10x erger is dan hier, dus het moet wel lukken om de neigingen te negeren,' stel ik hem gerust, 'en anders kan ik altijd met Louis gaan stoeien. Ik weet zeker dat het hem ook oplucht.' Hij knikt even. 'Hoelaat komt de maan op?' 'Volgens Melodie om 8 uur dus ik ga om 7 uur naar het bos.' Zeg ik. Hij knikt en loopt de kamer uit. Ik loop met hem mee en ga naar de keuken. Ik pak het stuk vlees uit de koelkast en loop weer naar de woonkamer. Ik tref de jongens aan die allemaal lang uit op de kop op de bank zitten. Ze kijken me aan en ik zie dat Harry, Niall en Liam verschrikt kijken en dat Louis aan het staren is naar het vlees en het water uit zijn mond loopt. 'Honger Louis?' Vraag ik. Hij knikt. 'Gaan jagen dan?' Vraag ik als hij nog steeds aan het staren is. Hij reageert niet dus ik loop naar hem toe en til hem op. Ik ben sterker dan de meeste vrouwelijke wolven. Als ik me omdraai zie ik dat de jongens me verbaast aan kijken. Ik kijk ze vragend aan. 'Hoe kan jij hem optillen? Dat is alleen Paul gelukt.' Vraagt Liam. 'Ik heb geen idee wie Paul is maar ik ben sterker dan de meeste vrouwelijke wolven. Maar ik ga nu jagen met Louis aangezien hij MIJN stuk vlees opeet.' Dat laatste zeg ik tegen Louis. Ik loop naar de achter deur, zet Louis neer en trek een sprintje naar het bos. Louis volgt me en als we bij het bos zijn veranderen we en gaan op jacht.