*Edited*
POV April
Ik word wakker door Louis die tegen me aan drukt. Ik open slaperig mijn ogen en kijk om me heen. Oh ja ik ben in het bos. 'De maan is al onder. Je kunt terug veranderen. Ik let op haar' hoor ik Louis zeggen. Ik knik en ga achter een paar bomen staan. Ik verander terug en wacht even. Dan loop ik terug. 'Ga maar naar huis Lou. Maak een bed klaar. Ik denk niet dat ze weet waar haar ouders zijn.' zeg ik tegen Louis. Hij knikt en staat op. Ik kijk hem na tot hij in de bossen is verdwenen. Ik kijk weer naar het meisje. De wond op haar arm is al bijna genezen. 'Meisje? Meisje?' vraag ik terwijl ik haar voorzichtig wakker schud. 'Huh? Wat? Waar ben ik?' vraagt ze verbaast. 'Je bent in het bos. Ik zag je hier liggen wou weten of alles goed is aangezien ik niet elke dag een gewond meisje vind die omringt is door dode wolven. Weet je nog wat er is gebeurt?' vraag ik. Ze knikt. 'Ja, ik was met mijn ouders aan het wandelen toen er opeens 2 wolven uit de bosjes sprongen. Mijn ouders renden weg en toen ik me wou omdraaien sprong er een wolf op me. Hij beet in mijn been en ik gooide hem van me af. Ik schreeuwde uit angst en de wolven stonden op het punt me aan te vallen toen er ineens een grote witte wolf uit de bosjes sprong. Ze vocht met de wolven en doodde ze. Ze likte over mijn arm en ging bij me liggen tot ik sliep. Er kwam ook nog een andere wolf maar die heeft niks gedaan.' Ik glimlach even naar haar. 'Okay, dat kan, er zitten hier wel meer wolven. Ga je mee naar mijn huis? Dan kun je jezelf even opfrissen en gaan we daarna opzoek naar je ouders' stel ik voor. Ze knikt en staat op. Ze pakt mijn hand vast als we het bos verder in lopen. 'Hoe heet je?' vraag ik. 'Rose Brooks' zegt ze 'en jij?' 'April Tomlinson' zeg ik. Ze staat stil en kijkt me met grote ogen aan. 'Wat? Heb ik iets verkeerds gezegt?' vraag ik verbaast. 'Nee maar ben jij familie van Louis Tomlinson?' 'Uhm hoe ken jij Louis?' 'Van One Direction.' Oh dus daar ken ik ze van. 'Maar ben je familie van hem?' 'Uh ja ik ben zijn zusje.' 'Hij heeft geen zusje die April heet!' 'Ik leg het je thuis wel uit. Je moet eerst douchen en die wond moet verzorgt worden' zeg ik snel. Ze knikt en pakt mijn hand weer vast. Ik begin weer te lopen en na een uurtje komen we bij de rand van het bos aan. Als we net de straat in lopen gaat mijn mobiel. 'Onbekend' staat er. 'Hallo?' 'April waar ben je? Ik ben al anderhalf uur thuis en jij bent er nog steeds niet!' hoor ik Louis' bezorgte stem zeggen. 'Louis rustig. Ik ben bijna thuis. Maak even eten klaar. Ik heb iemand bij me die vast honger heeft' zeg ik. Rose staat stil bij het horen van Louis' naam. 'Is da-' begint ze maar ik onderbreek haar met een gebaar dat ze stil moet zijn. 'Waar ben je nu dan? Want de jongens zijn helemaal aan het stressen.' 'Ik ben bijna thuis. Geef me anders even aan een van hun. Ze maken zich veel te druk.' 'Okay wacht even' zeg Louis. Ik hoor gekraak en dan de stem van Niall. 'April?' 'Hey Niall.' 'God April waar ben je?' 'Voor de deur. Doe je de deur even open?' vraag ik als we voor de deur staan. Ik hoor een klik en maak de poort open. Ik hang op en trek Rose mee naar de voordeur. 'Ga ik nu echt One direction ontmoeten?' vraagt ze me. Ik knik. 'Houd je in. Okay vertel me wie is je favo?' vraag ik met een lach. 'Niall' zegt ze zacht. 'Okay, als ik knik spring je boven op Niall dan doe ik het bij Louis deal?' Ze knikt hevig. Ik grinnik en bel aan. De deur gaat open en ik zie Niall staan in alleen een jogginbroek terwijl hij een zak chips eet. 'Niall serieus? Chips om 8 uur s'ochtens?' vraag ik lachend. Hij knikt en doet de deur verder open. Ik stap naar binnen en merk dat Rose nog buiten staat. Ik knip voor haar ogen en ze knippert een paar keer. Ik pak haar hand en neem haar mee naar de keuken. 'Wat wil je eten?' vraag ik haar en ik loop naar de koelkast. 'Uhm wat heb je?' 'Kom maar kijken.' Ze loopt naar me toe en kijkt in de koelkast. 'Wortels alsjeblieft.' Ik knik en geef haar een wortel. 'Wie zei hier wortels?' hoor ik Louis' stem van uit de deuropening vragen. 'Ik?' zeg ik. Hij kijkt naar mij en dan naar Rose. Hij kijkt van Rose naar de wortel in haar hand en weer terug naar Rose en weer naar de wortel en weer naar Rose. Hij krijgt grote ogen als hij ziet dat ze een hap heef genomen van de wortel. 'April hoe komt zij aan MIJN wortel?' vraagt hij streng. 'Gegeven?' zeg ik vragend. Rose kijkt met grote ogen naar Louis. Hij loopt naar me toe en gaat voor me staan. 'NIEMAND maar dan ook echt NIEMAND geeft mijn wortels weg!' sist hij. 'Jawel, ik deed het dat zie je toch?' zeg ik. God hij moet echt van wortels houden.
JE LEEST
Adopted a werewolf?!
FanfictieApril is geen normaal meisje. Ze verloor haar hele leven op een jonge leeftijd en moest in haar eentje omgaan met het verlies dat het met zich mee bracht. Nu, 13 jaar later, veranderd haar leven voor het betere. En wie weet, misschien vindt ze einde...