Winter Begonia【BL】Türkçe Çeviri

16 - Ebedi Saray'da Yang Guifei

İkinci yıl kışın başında Cheng Fengtai, uykulu bir öğleden sonra Ticaret Odası'ndaki genç ve yaşlı işadamları tarafından "kaçırıldı" ve "yenildi.

Cheng Fengtai Kuzey'deki yük işini tekeline aldı. Kuzey ve Güney'deki Fan Ailesi ile bağımsız olarak işbirliği yaptı. Ayrıca Komutan Cao'nun desteğiyle, Mançurya ona zorluk çıkarmaya cesaret edemedi.

Önemli eşyaları söz konusu olduğunda vergiden kaçınmak için dağları aşarak patika yollardan gitmeyi seçti. Dağ soyguncuları sorunu da onun tarafından halledildi. Çok geçmeden, bir satış ve alım yaptıktan sonra elde ettiği net kâr oldukça büyüktü.

Cheng Fengtai  aydınlık ve karanlık iş yoluna ayak bastı ve engelsiz ilerledi. Ticaret Odasındakiler bundan yararlanamadan yalnızca izleyebiliyorlardı.

*

Cheng Fengtai dün bütün gece kart oynamıştı. Gün ortasında biraz kestirip öğleden sonra uyandığında öğle yemeğini kaçırmıştı ve açlıktan ölüyordu.

Ticaret Odası tarafından düzenlenen bir bağış kampanyasına katıldı. Restoran fena değildi, yemek yedi ve sohbet etti. Yuvarlak bir masada oturmuş tavuk göğsünü parçalayıp şarap içerken kötü adamlar ve kahramanlar gibi davranan insanların saçmalıklarını ve kimsenin bir şey yapmaktan suçlu olmadığına dair hikayeleri sabırla dinledi. Uzun bir oyunun yegâne özü açık bir iş bölümüdür.

Sıcak yemek servis edildiğinde, Cheng Fengtai yemek çubuklarını yiyecek almak ve yemek için sağa ve sola hareket ettirdi. Neredeyse bitmek üzereyken garsondan bir kâse daha pirinç getirmesini istedi.

Ticaret Odasındakiler konuşmaya devam ettiler, uzun süre övdüler ve şikâyet ettiler, Cheng Fengtai yorum yapmadan yemeye devam etti, bu ne anlama geliyordu?

Cheng Fengtai doyduğunda yemek çubuklarını bıraktı, ağzını bir havluyla yavaşça sildi ve ellerini temizledi.

Herkes şaşkınlıkla ona baktı.

Cheng Fengtai, "Hepiniz bitirdiniz mi?" dedi.

Herkes başını salladı ve "Evet" dedi.

"Öyleyse benim sıram mı?"

Herkes tekrar başını salladı ve "İkinci Efendi, lütfen devam edin." dedi.

Cheng Fengtai'nin gözleri kısıldı, ona en yakın olan orta yaşlı adama baktı. "Dükkân Ustası Li, diğerleri konuşmazken bana işten bahsetmeye nasıl cüret edersin? Geçen yıl Hangzhou'dan getirdiğin ipeğin fiyatı neydi? Ve bana ne fiyat verdin? Aptal olduğumu mu düşünüyorsun? Bana gelemeyecek kadar yaşlısın, seni reddetmeye dayanamıyorum. Sana kârsız bir pazarlık yaptım ama sen hala şikâyet ediyorsun!"

Dükkân Ustası Li, Cheng Fengtai'nin bu kadar açık konuşmaya cesaret edebileceğini hiç beklemiyordu. Yaşlı yüzü kızardı, dili sertleşti, cevap veremedi.

Sonra Cheng Fengtai oturma sırasına göre herkesin karanlık sırlarından teker teker bahsetti. Herkes ondan utanıyordu.

Bu işadamları her zaman çok küstah ve ikiyüzlü olmuşlardı. Kim kiminle oynadı, kim kiminle hile yaptı, kim komplo kurdu, Cheng Fengtai ne eksik ne fazla her şeyi açıkça ortaya koydu. Ziyafet sırasında herkes sustu. Seyirciler sessizdi, hepsi donup kaldı.

Cheng Fengtai ayağa kalktı. Bir eli pantolon cebinde, diğer elinde havlu rulosu, onları işaret etti.

"18 Eylül'den* sonra, kuzeyde Japonlar ve vergi memurları varken gitmeye cesaret edemediniz. Ben, Cheng Fengtai, hayatımı riske attım, beş sınır ve altı generalden geçtim, tek tek! Her sınırın yönetilmesi için çok paraya ihtiyaç var! O yolu gümüşle döşedim! Şimdi her şey yolunda gidiyorken, hepiniz dışarı çıkıp bir parça turta mı yemek istiyorsunuz? Adalet bu dünyanın neresinde?"