චීමී මගේ ජීවිතේට ඇවිත් දැන් අවුරුදු එකාමාරක් වෙනවා..
එයා තමා ග්‍රීස්ම කාලෙට පස්සෙ මට වසන්තය අරන් ආවේ..
එයා එක්ක ඉද්දි මගේ දුක හේදිලා යනවා..
එයා හරියට වේලුන ගොයමට වැස්සක් වගේ...
කලුවර අහසට පායපු පුන් හද වගේ..
සුරන්ගනා කතාවක ඒන්ජල් කෙනෙක් වගේ..
ඔව් ඒන්ජල්...ඒක තමයි එයාට ගැලපෙනම නම...
මගේ ශබ්ද කෝෂයෙන් ඉරිලා ගියපු සතුට කියන පිටුව වෙනුවට එයා අලුත් පිටුවක් එකතු කලා...
ඒ පිටුවට සතුට වගේම ආදරේ කියන දේත් එකතු වෙලා තිබුනා...
මගේ ශබ්දකෝෂයට විතරයි මන් හිතන්නේ..
චිමී වෙනුවෙන් ඕන දෙයක් කැපකරන්න මන් දෙපාරක් හිතන්නෑ..
දැන් මගේ පවුලට කියලා ඉන්නේ අජුම්මයි චිමියි විතරයි...
මගේ සෝලේ..
(කටකොනේ හිනාවක් එක්ක ටේටේ මුමුනනවා)
"ඒ ටෙයියෝ"
"ඕ කියන්න"
" මේ අර බලන්නකෝ අතන ඉන්න කපල් එක.."
"කොතන ඉන්න අයද.."
"අර ඉන්නේ අර අතන රැල්ල පාගන්න දගලන්නේ.."
"ආ..අර රැල්ල පාගන්න බය හියුන්ග්නුයි ඒකට හිනා වේවී ඉන්න හියුන්ග් ගැනයිද කියන්නේ..."
"ඕ...ඒ කපල් එක ගැන තමයි කියන්නේ"
"එතන රැල්ලට බය හියුන්ග්නම් පූසෙක් වගේ නේද"
"ඒකනේ...පූසොත් වතුරට බයයිනේ..🤭"
"ඉතින් මොකටද ඒක මට පෙන්නුවේ.🤔."
"එයාලා දෙන්නා මරු නේද..හරි සතුටින් වගේ ඉන්නේ.."
"හ්ම්ම්..."
"එතනින් කවුරු ටොප් කියලද ඔයා හිතන්නේ.."
"ඒක මොකටද අපිට"
"නිකන් ගෙස් කරන්නකෝ.."
"ම්ම්ම්...මන් හිතන්නේ අර හිනාවෙලාම ඉන්න හියුන්ග් වෙන්න ඇති.."
"ඔහ්...ඔයාටත් එහෙම හිතුනද...මට හිතුනෙත් එයා වෙන්න ඇති කියලා"
"ඔයා කැමති කෝකටද"
BINABASA MO ANG
Songs of love... //𝗰𝗼𝗺𝗽𝗹𝗲𝘁𝗲𝗱//
Short Story(completed) මගෙ සැනසීම..... මගෙ පවුල.... මගෙ චිමී... මන් ආදරෙයි ගොඩාක්.... මගේ චිමීට... මාත් ආදරෙයි...
