Before Midnight

Chapter 35

Unavailable!!!

Ryleigh.

Kinabukasan, sabay kaming pumasok ni Kent. Masaya ako kasi pinapansin niya na ako ulit kaso, hindi ko pa rin talaga alam kung bakit bigla niya nalang akong hindi pinansin kahapon.

"Pupuntahan kita ng break time, okay?" he said, happily.

I nodded as a response.

Pag pasok ko sa room sinalubong agad ako ni Kesh ng isang mapang-asar na ngiti. Ang creepy ni Kesh, gosh.

"Can you drop that creepy smile of yours, Keyshia?" I said, as I was fixing my chair.

"Ay, wow! may pahatid na ah?" Sabi niya na halata naman na sinisimulan na naman niya akong asarin.

"Shut up, will you?" Bakit ba hindi matigil si Kesh sa kasasalita? Gosh, hindi siya nauubusan ng sasabihin.

Buti nalang dumating agad yung Teacher namin at natahimik din si Kesh.

Two subjects had passed, at gaya ng sabi ni Kent, sinundo niya ako sa room namin dahil break time.

"Ang lawak ng ngiti natin ah? anong meron?" Curious kong tanong. Nagtataka lang ako dahil ngayon ko lang ulit siya nakita na ngumiti ng ganyan.

"I have a surprise for you" He said, while still smiling. Hmm, surprise? ano naman kaya? tsaka anong meron? Bakit may pa-surprise? Ah, shocks! Daming tanong ah.

"Ano yung surprise mo sa akin?" Nagtatakang tanong ko. Pinitik naman niya kaagad ako sa noo, hala Daddy oh huhu. Ang sakit kaya.

"Tsk, bakit ko naman sasabihin e surprise nga" He said, as he raised his left eyebrow.

Pang-tanga naman kasi yung tanong ko, kaloka.

"We're here, close your eyes" Sabi niya na agad ko naman sinunod.

Naramdaman ko nalang na sinuotan niya ako ng blind fold.

I don't know why but, I felt nervous.

"Walk, I'll guide you" Utos niya sa akin, tsk. Sumunod nalang ako dahil ayokong madapa.

Habang naglalakad kami nakakarinig ako ng mga bulungan na hindi ko nagustuhan.

"Stop" he whispered. Lalo akong kinabahan nung dahan dahan niyang inalis yung blind fold na nakasuot sa akin.

"Wait, don't open your eyes til' I said so" He said, sounds nervous. Mas kinakabahan pa ata siya sa'kin hahaha.

Nothing to worry about, magugustuhan ko naman kahit ano pa 'yang surprise niya na yan. Inalis niya nga yung blind fold ayaw naman niyang imulat ko yung mga mata ko, hays.

"Now, open your eyes" He said as he walked behind me. I slowly opened my eyes.

Namangha ako sa nakita ko, nandito kami sa garden ng school namin. Ang ganda ang daming bulaklak. Ang dami rin na nagkalat na petals ng rose sa damo.

"I'm gonna be here for you baby
I'll be a man of my word
Speak the language in a voice that you have never heard" Agad akong napalingon ng makilala ko yung boses nung kumakanta, at hindi ako nagkamali si Kent nga.

Patuloy lang siya sa pagkanta habang naglalakad papalapit sa akin. Pakiramdam ko, kaming dalawa lang yung tao dito.

Sobrang gwapo ni Kent.

"And I'm gonna love you like nobody loves you
And I'll earn your trust making memories of us"

Nakatingin siya ng diretso sa mga mata ko habang kumakanta.

Mayamaya ay lumabas nalang bigla sila Rence, Mico, Clyde at si Kesh out of nowhere. May hawak silang cardboard na kulay puti, para saan naman kaya yon?

Ngiting-ngiti na naman yung bff ko, sigurado ako na maraming baon to na pangaasar.

'I'M SO SORRY RYLEIGH'

Basa ko pagtapos nila itaas ang mga hawak nilang cardboard.

"I'm really sorry, Ry" He said sadly.

"Why are you sorry?" I asked.

"Because I ignored you, yesterday" He sincerely look straight to my eyes.

"Don't worry, it's okay" I answered, then sweetly smiled at him.