At morning
ထံုးစံအတိုင္းSuတို႔မ်က္လံုးႏွစ္လံုးပြင့့္ထဲကအလုပ္လုပ္ေနပါၿပီ ဒါေပမယ့္စိတ္ပါလွသည္ေတာ့မဟုတ္
Baby don't cry...tonight...
Su-"yeoboseyo...jongdae..ah.."
Jongdae-"noona...ommaအေျခအေနသိပ္မေကာင္းဘူး ေဆးရံုက္ိုျမန္ျမန္လာခဲ့"
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
At hospital
Suတစ္ေယာက္အေရးေပၚခန္းဆီသို႔ေျပးသြားလိုက္တယ္ အျပင္ဘက္မွာသူ႔ေမာင္ေလးjongdaeနဲ႔jonginကိုေတြ႔လိုက္တယ္
Su-"jongdae..ah..ဘယ္လိုျဖစ္တာလဲ"
Suအသံၾကားေတာ့jongdaeထိုင္ေနရာကထလိုက္ၿပီး
Jongdae-"မနက္ကဆန္ျပဳတ္ေသာက္ၿပီးေသြးေတြအန္လို႔ အခုအေရးေပၚခန္းထဲမွာ noona..ကြၽန္ေတာ္တို႔ဘယ္လိုလုပ္ၾကမလဲ"
Su's POV-ကြၽန္မေျခေထာက္ႏွစ္ဖက္လံုးအားမ႐ွိေတာ့သလိုပါပဲ မတ္တပ္ေတာင္မရပ္ႏိုင္ေတာ့ပါဘူး ommaသာတစ္ခုခုျဖစ္ရင္ကြၽန္မေၾကာင့္ ommaအတြက္လိုအပ္တဲ့ေဆးဖိုးကိုမ႐ွာေပးႏိုင္တဲ့ကြၽန္မေၾကာင့္ ေငြေၾကာင့္ကြၽန္မappaဆံုးသြားခဲ့ရတယ္ ommaကိုေတာ့ဒီလိုအျဖစ္မခံႏိုင္ဘူး
Suေဆးရံုၾကမ္းျပင္ေပၚမွာထိုင္ခ်လိုက္ၿပီးငိုေနတယ္ jongdaeကေတာ့Suကိုဖက္ထားၿပီးႏွစ္သိမ့္ေပးေနတယ္ သူမေမာင္ေလးjonginလည္းသူမငိုေတာ့လိုက္ငိုေနတယ္
Jongin-"noona....ငိုနဲ႔..."
Su-"ေအးပါ...jonginေလးရယ္...noonaမငိုေတာ့ဘူး...jonginေလးလည္းမငိုနဲ႔ေနာ္"
Suမ်က္ရည္ေတြကိုသုတ္ပစ္လိုက္ၿပီးjonginေလးကိုခ်ီထားတယ္ ထိုစဥ္အေရးေပၚခန္းထဲကဆရာဝန္ႏွစ္ေယာက္ထြက္လာတယ္
Su-"ဆရာ..ဆရာ..ommaအေျခအေနဘယ္လို႐ွိလဲဟင္"
Dr.-"အခုေလာေလာဆယ္ေတာ့အႏၱရာယ္႐ွိတဲ့အေျခအေနကေက်ာ္လႊားႏိုင္ပါၿပီ ဒါေပမယ့္ျဖစ္ႏိုင္ရင္တစ္ပတ္အတြင္းခြဲစိတ္ေစခ်င္ပါတယ္ ေရာဂါအေျခအေနကဆိုးလာေတာ့"
