GİZLİ ODADAKİ SIR

5.BÖLÜM

Merhaba ben Pırıltı sizinle eşref amca hakkında konuşmak istiyorum.isminizi öğrenebilir miyim?
Adam: Adım murat Eşref'i nereden tanıyorsun,neden hakkında bilgi öğrenmek istiyorsun?
Eşref amcayı çok uzun süredir tanıyorum kitap satın almaya gittigim zaman tanışmıştık ama eşref amcanın üzüldüğü herkesden sakladığı bir şeyler var onu biliyorum ve sizden öğrenmek istiyorum
Adam:Neden ben benim eşref ile ne gibi bir bağlantım olabilir?
Çünkü bir iki gün önce bir yere giderken eşref amcanın 39 numaralı eve girdiğini gördüm ve eğer sizin yanınıza geliyorsa onu çok iyi tanıyor olmalısınız ve söyle garip bir şey varki hiç sizden bahsetmemişti eşref amcanın nesi oluyorsunuz?
Adam:Ben Eşref'in küçüklük arkadaşıyım ve eşref sana ne anlattiysa o başka bir şey söyleyemem üzgünüm.
Ama lütfen bir şeyler söyleyin biliyorum sizde bir şeyler saklıyorsunuz merak etmeyin sadece aramızda kalıcak lütfen 🙏
Adam: Tanımak sana ne ifade edecek ne işine yarayacak neden araştırıyorsun?
Eşref amcaya yardımcı olmak istiyorum.
Adam:Peki anlatacağım ama sakın Eşref sana anlattığımı duyarsa işte o zaman olacaklardan ben sorumlu olmayacağım dedi ve anlatmaya başladı.Esref amca ne anlattı ise onu anlattı annesine ne olduğunu sorunca
Adam: Eşref'e annesini sorma annesi küçükken babasının ölümünden sonra terk edip kaçıp gitmiş ve annesine büyük bir öfke saklıyor içinde bu konuyu her açtığımda bana da kızıp başka konular açıyor.
Peki o harita ne ve kitapların arasında bulunan o oda neresi ne var orada?
Adam:Bunu sana söyleyemem ama bu konuda sana diyebileceğim tek şey o odayı ve haritayı unut yoksa senin için çok zor günler başlar dedi ve bu kadar soru yeter eşref sana anlattığım şeyleri duymasın dedi.
Teşekkür edip evden çıktım sessiz sessiz bı yarım saat yürüdüm ilerde gördüğüm bir banka oturdum saat epey geç olmuştu ve ben ne yapacağımı bilemiyordum neden o odayı ve haritayı unutmam isteniyordu araştırır isem başıma ne gibi olaylar gelebilirdiki...
Hemen banktan kalktım ve eşref amcanın dükkanına gitmek için yola çıktım evet saat epey geçti zaten bilerek geç saatte gidiyordum ki eşref amca dükkanda olmasın.Dukkana vardigim zaman bir sorun vardı Eşref amca yok ama kapıyı açmam için bir anahtar da yoktu kiramazdim o zaman bir şeylerden şüphelenebilirdi ve işim daha da zorlaşırdi.Ne yapmam gerektiğini düşünürken aklıma bir fikir geldi yarın sabah gelip bir şekilde anahtarın kalıbını çıkarmalıydım hemen  eve gitmek için yola koyuldum. Eve geldiğim zaman annem de içerde sofrayı kuruyordu.
Annem: saat tam 20.00 neredesin kızım çok geç olmadı mı ve tek başına geç saate kadar kalma ne olacağı belli olmaz dedi ve ellerini yıkadı gelde yemek yiyelim.
Hemen ellerimi yıkayıp geldim yemek yiyip odama çıkıp yarın için anahtarın kalıbını nasıl çıkarabileceğimi düşünmeye başladım sonra aklıma geçenlerde izlediğim video geldi sabun kullanabilirdim hemen banyoya gidip dolaplara bakmaya başladım sabun...sabun...EVET BULDUM! diye bağırdım bir an aşağıdan annem ve babam "kızım ne oldu bir sorun mu var"? diye bağırdılar yok anne sadece bir an heyecanlandım o kadar üzgünüm lütfen dedim. Hemen sabunu alıp bir poşete koyup poşeti de çantama koydum sıra anahtarı eşref amcadan nasıl alacağımdaydı çünkü eşref amca anahtarını hep cebinde taşırdı ve bu da anahtarı almam da bana çok büyük bir zorluk çıkaracaktı.Neyse bir şekilde hallederim diyip yatağıma uzandım ve ondan sonra zaten uyumuşum sabah erkenden uyanıp kahvaltıya inmeden önce duş aldım kıyafetlerimi giyinip saçımı kuruttum dişlerimi fırçalayıp aşağıya indim daha evdekiler uyanmamıştı dolaptan bir şeyler çıkarıp atıştırdım küçük bir not yazdım notta söyle yazıyordu:

gunaydin valide sultan , günaydın kaptan ben bir şeyler yedim
canım biraz dolaşmak istiyor geç gelirsem merak etmeyin bir
de gökyüzünün kahvaltısını vermeyi unutmayın içerisine sütte
koyarsanız çok daha iyi olur şimdiden teşekkür ediyorum
                                                                Kızınız PIRILTI...:)
Hemen evden çıkıp yavaş adımlar ile taksi durağına yürümeye başladım durağa geldiğim zaman bir taksiye atlayıp eşref amcanın dükkanına gitti. Eşref amca daha gelmemişti sanırım çok erken gelmiştim ya da eşref amca geç kalmıştı çünkü diğer dükkanların hepsi açıktı bir tek eşref amca almamıştı beklemeye karar verdim beklerken de karşı esnaflar ile tanışmaya karar verdim bu sayede belki bir kaç bilgi de öğrenmiş olurdum.
Karşı dükkana doğru ilerlemeye karar verdim yavaş yavaş gidip içeriye merhaba gelebilir miyim?diye seslendim.
İçerden bir ses tabiki buyurun hoşgeldiniz dedi karşıma siyah saçlı uzun boylu gözlüklü çok tatlı bir kız geldi ve bana nasıl yardımcı olabilecegini sordu bir kaç dakika kızın yüzüne baktım sonra merhaba ben Pırıltı şey eğer yanlış anlamaz iseniz aslında eşref amcanın dükkanına gelmiştim ama açık değil onu beklerken sizler ile tanışmanin iyi bir fikir olduğunu düşündüm rahatsızlık verdiysem kusura bakmayın lütfen hemen giderim dedikten sonra...
Kız:aaa lütfen lütfen hayır hiç sorun değil neden olmasın buyurun tabiki benim de canım sıkılıyordu zaten iyi olur dedi ve ben KEVSER dedi gülümser bir yüz ifadesi ile.
Ooo isminiz güzelmiş sizin gibi dedim ve kendimi tanıtmaya başladıktan sonra kendini tanıtması için sözü kevser'e verdim.
Kevser:Ben de babamlara yardım için buradayım aslında üniversite sınavına hazırlanıyorum   ama şuanda ailemin bir kaç sağlık sorunundan dolayı buradayım sen eşref amcayı nereden tanıyorsun?
Eşref amcaya sürekli kitap almaya geliyorum bir ara yine kitap almaya gelmiştim o zaman tanıştık dedim ve ona eşref amca hakkında bir şeyler bilip bilmediğini sordum ne zamandan beridir tanıdığını sordum
Kevser: Küçüklükten beri ben eşref amcayı hep görürüm yani ben doğmadan önce burada çalışıyormuş ama ailesi falan hakkında hiç bir şey bilmiyorum arada sırada uzun boylu kır saçlı zayıf bir adam ziyarete gelir o zaman bir kaç saat hiç dükkandan ayrılmadan soluksuz sohpet ederler hep merak etmişimdir ne konuştuklarını 😅diye ekledi
Sonra normal konuşmaya başladık kısa kısa sorular sorup cevaplıyorduk en son kalkacak iken telefon numarasını istedim bende ona verdim aslında kevser'e kanım ısınmıştı çok nazik kibar naif bir kızdı ona hoşçakal diyip sarıldıktan sonra eşref amcanın yanına gittim o da tam dükkanı açıyordu EŞREF AMCA! diye bağırdım el kaldırıp selam verdim o da selam verdi koşarak dükkana girdim günaydın amca nasılsın
Eşref amca: Günaydın kızım iyiyim teşekkür ederim sen nasılsın
İyiyim amcacim teşekkür ederim seni görmeye geldim bir de seni beklerken yeni bir arkadaş edindim karşı esnafın kızı KEVSER çok iyi bir kız dedim
Eşref amca: Bakıyorum da sen çok sevdin buraları aferin sana arkadaş edinmiş olmana sevindim dedi.
Bir sandalyeye oturdum anahtarı nasıl alabilirim diye etrafa bakınmaya başladım.Tam o sırada duvarda asılı duran bir kaç anahtarı farkettim belki de yedek anahtarlardan biriydi.Onlari almalıydım içimden bir ses o anahtarların bir işe yarayacağını söylüyordu tek sorun nasıl alabilirdim o sırada eşref amca:
Kızım ben hemen geliyorum diyip dükkandan dışarı çıktı ve biraz uzaklaştı bunu fırsat bilip duvardaki anahtarları alıp çantama koydum sonra hiç bir şey olmamış gibi oturdum ve eşref amcanın gelmesini bekledim gelince gitmem gerektiğini söyleyip vedalaştım dükkandan çıkıp bir deniz kenarına gittim akşam olmasını beklemeliydim saat daha 14.30 offf daha çok fazla saat var ne yapmalıyım diyip çantamı karıştırdım bir de kitabı gördüm KARANLIKTAKİ IŞIK evet ya kitap okuyabilirim hem kitabım biter hem de vakit geçer dedim tam kitabımı okuyacak iken karşıdan gelen simitçiyi gördüm karnım da acıkmıştı gidip iki tane simit aldım bir de meyvesuyu gelip oturdum karnımı doyurup kitabımı okumaya başladım.Biraz ilerledikten sonra kitabın bir sayfasında şöyle yazıyordu "NE OLURSA OLSUN HİÇ BİR ŞEY SONSUZA KADAR SAKLANAMAZ İLLAKİ BİR GÜN ORTAYA ÇIKAR"bu söz bana o odada olan şeyin ve haritanın sırrını çözebilecegim konusunda büyük bir motive olmuştu.Kitap okumaya devam ettim kaç saat okuduğumu bilmiyorum ama havanın epeyce karardığını görebiliyordum etrafta hiç kimseler yoktu,ay tam tepede etrafı aydınlatmaya çalışıyor,deniz suları sakin sakin dalgalanıyordu ,hafif bir rüzgar esiyor,sokak lambaları yanıyordu ve benim için ne olacağını bilmediğim bir yolculuğun ilk akşamıydı bugün her şeye bir açıklık getirecek ve tüm sırları çözecektim.Kitabımı kapatıp çantama koydum,kalkıp yürümeye başladim az iki sokak ötede dükkan vardı yiyecek bir şeyler aldım bir de fener aldım her ihtimale karşı.Çıkıp kitap dükkanına doğru yürümeye başladım dükkana az kala bir şey farkettim eşref amcanın dükkanının önünde maskeli siyah giyinmiş sanki hırsız kılıklı bir adam duruyordu ve elinde belirli bir kaç şey vardı ama elindekileri göremiyordum çünkü görüş açımın tam tersinde duruyordu.Bir kaç dakika uzaktan adamı izlemeye devam ettim sonra beklemenin bir fayda etmeyeceğini düşündüğüm için gidip bir şeyler yapmalıydım tam gidecek iken adam etrafını kontrol edip telefonunu çıkardı bir kişiyi aradı ve;
Etraf temiz ben burada bekliyorum elinizi çabuk tutun ve yanıma biran önce gelin bu gece bu iş bitmek zorunda yoksa eşref'i alıkoymak zorunda kalacağız dedi.
Sonra telefonunu kapatıp cebine koydu bir daha etrafı kontrol edip cebinden çıkardığı bir kaç tane anahtarı kapıya denemeye başladı teker teker anahtarları deniyordu...
Acaba bu adam kimdi, eşref amcadan ne istiyordu, eşref amca ne saklıyordu da bu kadar önemliydi ki eğer istediklerini alamazlar ise kaçırma gibi bir şey düşünüyorlardı.Artik çok büyük bir şeyler sakladığına emindim ve ne olursa olsun o sırrı bu adamlardan önce bulacaktım bir şeyler yapmalıydım ama ne...