Professor Hunt POV.
**Inside the room**
"Ughhh,, ang sakit." Napapapikit at namimilipit sa sakit at napapasigaw di makatiis sa subrang sakit na nararamdaman niya, naawa na ako sakanya diko alam kung anong gagawin ko para lang komalma siya ng mahagip ng paningin ko ang refrigerator, agad akong lumapit don at binoksan ito at komoha ng isang ice, hinobad ko ang sout kong pullo shirt nilagay ko dito ang isang ice na kinowa ko sa ref.
"Ito'na bibilisan ko." Pagbalik ko sa supa kung saan siya nakaupo agad kong dinampi sa kaliwang siko niya ang dala kong ice.
"Ughhh,,."
"Ughhhhh,,"
"Ughhhhhhh,,."
Paulit ulit at mahahabang ipit na ungol niya sa subrang sakit ng pilay niya.
"Dahan dahan lang ang sakit talaga huhuhu,,." Umiiyak na sigaw niya.
"Tiisin mo mona magiging okay din yan mamaya." Subrang namamaga na talaga pilay niya.
After a minute naging okay din siya, napansin kong pagod na siya kaya binohat ko siya paponta sa kama niya para makapagpahinga na siya ng maayos.
"I'm sorry." Paghingi ko ng tawad habang kinokomotan ko siya.
"Bakit ka nag sosorry?" Nagtataka niyang tanong.
"Because of me kaya ka napilay." Malongkut ako dahil sa nakokonsensiya ako sa nagawa kong kasalanan. Kong diko sana siya binohat at pinaupo sa taas ng supa di sana siya malalaglag sa likod edi sana di siya napilayan ang libog ko kase kasalanan ko to.
"It's not your fault honey wag mong sisihin ang sarili mo may kasalanan din naman ako ginusto ko din naman yong kanina." Nakangiti niyang sabi.
Lomapit ako sa tinga niya at bomolong, "Ang ganda mo talaga honey ko." Nakangiti kong bolong.
"Honey stop it I want to sleep." Pigil niya sakin at nilayo ang mukha niya sakin.
"Fine good night." Nakangiting pagsuko ko.
"Good night too honey." Pagkapikit ng mga mata niya, nahiga narin ako sa tabi niya at natulog.
***School***
"Does it still hurt?" Worried all over my face before i slowly reached out his left hand where his limp was.
"I'm fine honey don't worry." she smiled sweetly.
"if it still hurts tell me I'll take you to the hospital." Di'ko parin maiwasan na di magalala kasi alam kong kasalanan ko kung bakit siya nagkaganyan.
"I'm surely fine I promise don't worry to much honey." Ngumiti siya para ipakitang okay na okay lang talaga siya, pero di parin ako mapakali.
"Just tell me honey it's my responsibility to take care of you after all it's my fault." Gusto kong bumawi sa kasalanan ko.
"Honey wag mong sisihin ang sarili mo it's not your fault it's an accident okay?" Malambing niyang sabi.
"Just tell me if you are not feeling well oky? Andito lang ako I will take you to the hospital." Nagaalalang sabi ko, ayaw kong magdosa siya.
BINABASA MO ANG
The Game of Identity
RomanceTinay is destined to marry a mysterious man, they were arranged married by their grandparents for the sake of the heir and friendship. That person was his professor that what she thought but it's a different person. Because that professor was the tw...
