Chapter 5 (Lobenat) love-lagnat

8 1 0
                                    

Tinay POV.

"Huhuhuhuhu,,,," Bigla akung nagising ng maramdaman kung may dumamping balat sa noo ko. Wala sa sariling napaiyak ako diko alam kung bakit basta naiiyak lang ako.

"Napaka iyakin mo talaga."

"Sorry huhuhu,,,." Napatingin ako sakanya at mas lalo akung naiyak.

"For what." Nagtatakang tanong niya.

"For crying in front of you, kaya nagagalit kananaman kasi ang pangit pangit ko, huhuhuhuhu,,."

"No kiddo stop crying."

After a years ngayun kulang ulit siya nakitang nag alala para sakin, hindi ko nanga maalala kung kilan yong huling nag alala siya para sakin.

"I'm not a kid, huhuhuhu,,." Mas lalo lang lumalakas ang iyak ko, subrang init pa ng mga bata ko.

"I have some chocolate and am ah wait lang." May hinalongkat siya sa backseat. "Ohhh I see it here." Inabot niya sakin ang isang white teddy bear.

Agad ko naman yong inabot. "Thank you kuya huhuhuhu,,," At yomakap ng mahigpit sa teddy bear na malaki, kasing laki ng bata na 1 year old na.

"Here drink this." Pinonasan niya ang mga luha ko gamit ang panyo niya, tapos may pinasok siyang gamot sa bibig ko, at binoksan niya yong mineral water at pinainon sakin.

"Ang pangit ng lasa bakit mo pinakain yon sakin ang bad mo huhuhuhu,,"

"Sorry gamot kasi yan para sa lagnat." Nag aalalang sabi niya at pinonasan na naman ang pesngi ko.

"Wala akung sakit, huhuhuhu,,, alam mo kong anong masakit sakin ito yong ohhh yong puso ko. Huhuhuhu,,,." Turo ko sa dibdib ko kong nasaan banda ang puso ko.

"Why?"

"Ikaw kasi may iba kana iniwan mona ako, huhuhu,,." Turo ko naman sa mukha niya.

"Pero don't worry dina kita pipilitin na gustohin ako basta masaya kana kay professor Rose dina kita aagawin sakanya." Tumigil ako sa pag iyak at dahan dahang pinikit ang mga mata ko di kona kaya nahihilo ako tapos bigla pa akung inantok kapagud din kasi.

Galing kasi kami sa bahay nila lolo at lola nag over night kami don ngayong araw lang kami bumalik ng city kaso monday na bukas may pasuk na, kaming dalawang lang andito sa loob ng sasakyan hinatid niya ako sa apartment namin ni pipay, ang malas lang kasi ang sama ng pakiramdam ko subrang init pero nilalamig ako feeling ko may lagnat na talaga ako, diko alam kong bakit basta naiiyak ako pero pinipigilan ko sarili ko, subrang init kasi ng mga mata ko ang sakit.

Minulat ko ulit ang mga mata ko nang maramdaman kung may humawak sa likud ko.

"Anong gagawin mo?" Lumabas pala siya ng sasakyan at binoksan yong pinto sa tabi ko at akmang bobohatin niya ako ng pigilan ko siya ng isang kamay ko.

"You can't walk kaya bobohatin nalang kita." Binohat niya ako gamit ang mga bisig niya pa bride style.

"Ayaw ko gusto kong mag lakad nahihiya ako sayo mabigat ako ibaba mona ako." Pigil ko sakanya pero diritso lang siyang nag lakad, diko namalayan nakatulog na pala ako.

----

Nagising ako dahil sa tunog ng phone call pero hindi naman ganyan tunog ng phone ko ahhh, unti unti kung minulat ang mga mata ko, nakahiga na pala ako sa kama ang naalala kulang binulat niya ako.

The Game of Identity Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon