Yerimde duramazdım,
Dağlar yar idi bana,
Oturmayı sevmezdim,
Yollar dar idi bana.
Yaş kırka vasıl oldu,
Tembellik hasıl oldu,
Bir göz açtım kapattım,
Bİlmem ki nasıl oldu?
Güneş az önce doğdu,
Gönlüme henüz doldu,
Bu günü yaşamadan,
Ne zaman yarın oldu?
Koltuğa yayılırım,
Uykuya bayılırım,
Çalışmaya gerek yok,
Daha genç sayılırım.
Tek hasletim rehavet,
Tembelliğim keramet,
Nefsim her gün isyanda,
Kendi ister merhamet.
Ak düşmedi başıma,
Zor çıkmadı karşıma,
Her şeyin sonu gibi,
Çok takıldım yaşıma.
Şeytanı taşlamadım,
İrşata başlamadım,
Nefsin hevasındayım,
Tebliğe tuşlamadım.
Kırk yaş yolun başıdır,
Medeniyet taşıdır,
Putların ürperdiği,
Nübüvvetin yaşıdır.
Hira'ya da çıkmadım,
Cibril'le buluşmadım,
Vahyin yükü altında,
Rab'bimle konuşmadım.
Nübüvvet'in doğuşu,
Karanlığı boğuşu,
Kırk yaşında yıkıldı,
Putperestlik koğuşu.
Nefisler cilalandı,
Gönüller aydınlandı,
İman avizeleri,
Tam 40 yaşında yandı.
Kırk yıl ömrün miladı,
Masumiyetin adı,
O yılda kalbe düştü,
Leziz İmanın tadı.
Taifte taşlanmadık,
Hicrete zorlanmadık,
İşkenceyi bilmeyiz,
İtilip horlanmadık.
Henüz fetih yapmadım,
Şirk surunu yıkmadım,
Şehadet aşkı ile,
Bir gazaya çıkmadım.
Bedir'e ulaşmadan,
Uhut'ta savaşmadan,
Yorgunluk neyin nesi?
Hendeği dolaşmadan.
Var mı kırk yaşın eşi?
Ezilmişin neşesi,
Zifiri karanlığa,
Doğan İslam Güneşi.
At şeytanın sazını,
Yık nefsin arazını,
Ya rab! kaldır üstümden,
Tembellik marazını.
Yaradılış gayesi,
Değil nefsin payesi,
Artık bir son bulmalı,
Asalak hikayesi.
Kendime gelmeliyim,
Rab'bimi bilmeliyim,
Nurlu bir hayat içibn,
Geşmişi silmeliyim.
Kötüye ısrar hata,
Olmaz yeni ihata,
Derhal başlamaz isek,
Nefis ile cihata.
