Ters küre

3. Bölüm

*sen yeni limanlara yelken açarken, ben hala sendeydim..."

Bazen uyanmak istemeyeceğiniz bir uykuya,rüyaya dalmak istersiniz,bazen o duyguyu ilmeklerinize kadar yaşarsınız,bazen korkarsınız,bazen heyecanlanırsınız,bazen kızarsınız ama bazı anlar vardır bazı kişiler vardır o insanlara kızamazsınız,o anlara kıyamazsınız ne yapıcam dersiniz,duvarlar üstünüze üstünüze gelir,bunalırsınız ama bazen bitsin dersiniz,kurtulayım dersiniz, ne olacak dersiniz ama sevinsenizde,üzülsenizde,korksanızda,bir cevher gibi parlasanızda o hale gelene kadar yaşanan anlar,o duygulardan vazgeçilir mi? Silebilir misiniz? İyide olsa kötüde unutulmaz,unutulamaz yada  ben öyle düşünüyorum. Ama ben unutamam. Şu anda anneme kızıyorum fakat bana baktı ne kadar azda olsa,sevmesede o benim annem. Ha bu şu olmuyor onu affedeceğim,onu affetmeyeceğim sadece onu değil beni bu hale getirenleri de
sadece altan alıcam sabah uyandığımda düşündüm altan almayarak onu takıyorum ve bu gene bana dokunuyor gene ben üzülüyorum ben bunu haketmiyorum ben sevilmeyi,sevmeyi,saygıyı istiyorum mutluluğu istiyorum bunun içinde takmamam gerek ve bende takmayacağım. Arkadaşlar şunu unutmayın alttan almak eziklik değildir daha çok büyüklüktür bende artık hayatıma yapabileceğim yerlerde büyüklük bende kalsın demeye karar verdim.

——————————————————————————
Sabah

Sabah erkenden uyandım kaç saat uyudum bilmiyorum ama sonunda uyandım. Esneyerek aynanın karşısına geçtiğimde sanki uykudan değil de ard arda 15 tane dünya savaşından çıkmışım gibiydim. Üstümde okul formam,saçlarım cadı kazanın içindeki karışım gibi tel tokalarla karışmış, yüzüm az kalsa patlayacak şekilde şişmiş bir vaziyetteydim. Aynaya kendimden bu halde bile olsa umutlu baktım, siz bu halde olsaydınız bakar mısınız bilmiyorum ama ben baktım. Hemen yedek okul formalarımı giyip çantamı hazırlayıp evden çıktım. Annemi görmemiştim,nerede olduğuda umrumda değildi dediğim gibi takmayacaktım. Kulaklığımı takıp yürürken yolda neredeyse araba çarpacaktı.

"Ya amca önüne baksana"

"Yav kızım sende o antenleri çıkar kafandan,yakında onlarla yatıcaksanız diye korkuyorum tövbe Estağfirullah ya"

"Tamam amca bana olan kaygıların için teşekkürler"

"Sade sana değilki yavrum"

Amca o kadar tatlı demiştiki yoksa banamı tatlı geliyordu bilmiyorum, ama sadece gülüp geçtim.

Sonunda okula geldiğimde okuldaki herkes bir diyalog içindeydi. Ne olduğunu anlamamıştım ama bir kızın balonun en güzeli ben olacağım dediğini duydum.

Sümüklü,nesin sen 1. Sınıf çocuğumu?

Kızların yanına gidip, "selamm" dedim. Onlarda sevinsizce selam diyerek karşılık verdi. Onlara ne olduğunu sorduğumda okul oyları çoğunluğuyla okulda bir balo düzenleneceğini söylediler.

Kızların yanından ayrıldıktan sonra Batınların geldiğini gördüm. Onlara el salladığında yüzüm,beynim eror verdi. Çünkü beni bu gün Batınlar evden alıcaklardı. Elimi kaldırdığım gibi indirdiğimde Araf hazretleri bunu görmüştü ve Batınlara ilk okul çocuklarının arkadaşını ispiyonlarmış gibi beni gösterip  kızgın bir şekilde  onlara bir şeyler dedi. Kesin beni söyledi ah Araf ah.
Nedense Batuhanın üstü ıslaktı sadece üstü değil saçları ve pantolonu. Ve Elifte nedense Batuhana bakıp bakıp gülüyordu, Batında sinirli sinirli birini arıyor gibiydi.

Kesin beni.

Daha sonra hepsi yanıma gelirken Batuhan iyice göz hizama girdi. Bütün kızlar ona dönmüştü çünkü sadece komik değildi,gömleği sanki bu güne özelmiş gibi incecikti. Kasları vardı, ve gömleği ıslandığı için kasları fazlasıyla dışarı çıkmıştı.