Bu bölümü yazdığım bu hekayədə hər bölümü sıxılmadan, sevərək , mənimlə birlikdə eyni hissləri keçirərək oxuyan əziz dostlarıma bəxş edirəm.
Sizlər mənimçün çox dəyərlisiniz. Məni heç vaxt yalnız qoymadınız , hər daim dəstək oldunuz . Ən çətin anlarımda , həmçinin ən xoşbəxt günlərimdə də.
Gözyaşlarımı sildiniz, yerinə parlayan gülüşləru qoydunuz...
Bəziləriniz çox yaxınımda , bəziləriniz isə kilometrlərlə uzaqda olsa belə varlığınızı həmişə yanımda hiss etdirdiniz.
Zaman hər şeyi çox dəyişdi, dəyişməyən isə siz oldunuz. Siz və sizin sevginiz...
Bugünki gün əgər belə gözəl gülməyi bacarıramsa , bütün bunlar sizin dəstəyinizlə ərsəyə gəldi...
Həqiqətən yıxıldığın zaman səni qaldıra biləcək birilərinin olması necədə gözəldir , elə deyil mi?!
Sadəcə sizə təşəkkürlərimi bildirmək istəyirdim. Hər şeyə görə sizə minnətdaram. Kim bilər , bəlkə başqa bir hekayədə yenə görüşəcəyik?
O zamana qədər özünüzə yaxşı baxın, hələlik....
A.Nəbizadə
03.01.2022
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Son Ümid Yeri
Non-FictionHər şey bir iplik kimi bağlanmışdı bir-birinə. Sanki kiçik bir səhvlə söküləcəkdi bütün iplər ... Birdən-birə baş verdi hər şey , söküldü ipliyin bütün ipləri . Yanlız biri qalmışdı barmaqlarımın arasında , o ip də dilək ipi idi. Ən balaca və gücsüz...
