gülümsememle daha fazla gülümsemişti sanırım kimse benim bir şey yapamayacağımı biliyordu
Zeki,safkan, güzel biriydim fakat gittiğim tüm okullarda hiç kimse beni övmemişti
Daha fazla umursamdan dersi dinlemeye başladım ama düşüncelerimi susturamıyordum
Dersler bitince hızlıca odama gittim arkamdan bir kaç kişi seslense de dinlemedim odama girdim kapımı kitledim ve derin nefes aldım
Her şeyden nefret ediyordum herşeyden kendimden bile banyoya girdim ve aynanın karşısına gittim
Açık kahve saçlar, yeşil gözler,beyaz ten, güzel burun ve çil bunlar yeterli miydi güzel olmak için?
Kesinlikle hayır duşa girdim üstlerimi çıkardım suyu açtım, vücudum ıslanırken yaralarla dolu tenime bakıyordum
Kimse umursamadı beni kimse.
Daha fazla düşünmek istemediğim için duştan çıktım ve üstüme beyaz elbise giydim
Bugün makyaj yapmak istedim sade bir şeyler yaptım ve yemek için aşağı indim
Masaya oturduğumda tom farklı bir kız ile konuşuyordu daha sonra riddle başını onaylamış gibi salladı daha sonra kız yanağını öptü ve gitti
Sanırım beni fark etmemişlerdi kafamı eğdim ve yemek yemeğe başladım o sırada tom yanıma geldi
"Hey,hanna-"
"Beni sevmiyorsan söylemen yeterliydi"
"Neyden bahsediyorsun?"
"Az önce gördüm"
"Bu yaptığın çok aptalca-"
"Ne ! benimle sevgiliyken başka bir kız seni öpüyor ve aptalca mı bu?!"
"Hannah-"
"Daha fazla konuşmak istemiyorum bitsin"
Hızlıca masadan kalktım odama doğru sakince yürüyordum ve karşıma lonera çıktı uzun zamandır görüşmüyorduk
"Hey,lonera !"
"Ah,hannah nasılsın?"
"iyiyim sen?"
"Bende iyiyim"
çok sevinçliydi
"Ne oldu bu kadar sevinçlisin?"
"Sevdiğim çocukla çıkıyorum !"
"Ah, senin adına sevindim"
"Üzgünüm bu aralar yanına gelemiyorum ama aramızı düzelteceğim görüşürüz !"
"Görüşürüz nera !"
Gülerek odama gittim bugün dersleri tam dinleyemediğim için biraz çalıştım daha sonra uyudum
Sabah uyandım üstümü değiştirdim yüzümü yıkadım tam çıkacakken kapım çaldı açtığımda karşımda lonera vardı
"Ah, günaydın hannah birlikte gidelim diyecektim kahvaltıya"
"Olur gidelim şimdi"
Kapımı kapattım ve kitledim birlikte ortak salona indik ve tom'un yanına doğru gidiyordu ki onu durdurdum
"Neden onun yanına gidiyoruz?"
"Görürsün sadece takip et"
Gözlerimi devirdim ve tom'un yanına oturdu bende karşılarına oturdum o sırada lonera konuştu
"Günaydın sevgilim"
Ağzımdaki yemek boğazımda kalmıştı hemen su içtim
"Niye öyle bakıyorsun hannah?"
Bunu diyen lonera'ya cevap verdim
"Sadece garipsedim"
"Tabii kii garipser hiç sevgi görmemiş sonuçta"
Bunu diyince hemen gözlerimi hızlıca ona çevirdim bana acınası bir şekilde bakıyordu fakat ben asla bir duygu göstermiyordum
Daha fazla dayanamadım lonera'ya kötü kötü bakıp masadan kalktım insan bi savunur sonuçta arkadaşız
O gün hiç derslere girmek istemediğim için girmedim tüm günü odamda geçirdim
Akşam yemeğine inmek istemedim ve odamda oturup kitap okudum biraz okuduktan sonra kapım çaldı ve kapıyı açtım karşımda tom vardı
"Ne işin var burda?"
"Konuşmamız gerek"
"Benim seninle konuşacak hiç bir şeyim yok"
"Şuan zamanı değil"
Israr ettiği için odama davet ettim kitaplıktaki kitapları görünce şaşırmış gibiydi
"Bunların hepsini okudun mu?"
"Konuya dön riddle"
"Baban,muggle olan insanlara saldırı düzenleyecek bir tür topluluk kurmuş ve ilk saldırısı yarın"
"Ne yapabilirim?"
"Çok güçlü olduğun için seni de yanında istiyor-"
"Yanında olmayacağımı biliyorsun"
"En önemlisi şu aslında annen yaşıyor hannah annen yaşadığı için onu temelli öldürmek istiyor"
Son dediği şeyle donmuştum cidden bu kadarı çok ağırdı sanırım artık temelli kurtulmam gerekiyordu..
ŞİMDİ OKUDUĞUN
beautiful ||
Fanfictionkaranlık gecede gözüken tek şey marvolo'nun asasından çıkan yeşil ışık olmuştu...