beautiful ||

12

Babamın gitmesi üzerinden 1 hafta geçmişti ve ben hala korkuyordum çünkü babam herşeyi yapabilirdi.

Tom ise fazla umursamıyordu sonuçta kendine göre çok güçlüymüş klasik ego.

Her zamanki gibi sabah uyandım yüzümü yıkayıp üstümü değiştirdim ve aşağı indim günüm hep böyle geçerdi.

Derslere girdim fakat içimde kötü bir his vardı ve fark ettim ki milan'la hiç konuşmuyordum.

Ders çıkışı onu aradım ama bulamadım odasına gitmek istemediğim için odama gittim ve direkt yattım

Sabah aşağı indiğim zaman herkes bir şeyler konuşuyordu

"hey ! lury ne oluyor?"

bana bir şey demeden duvarda asılı olan resmi ve yazıyı gösterdi

Üzerinde Milan'ın olduğunu ve onu benim öldürdüğüm yazıyordu

"B-bu olamaz !"

Etraftaki herkes bana acınası bakıyorlardı bu sinirimi bozuyordu ne yapacağımı bilemiyordum

Dumbledore'un yanına hızla gittim şifreyi söyleyip içeri girdim

"Profesör neler oluyor?"

"Bayan eden, kanıtlar sizi gösteriyor üzgünüm"

"Ben son zamanlarda onunla buluşmuyordum bile !"

"Hatta madison blur'a sorabilirsiniz"

"Soracağız bayan eden, lütfen şimdi dersinize dönün"

Hızlıca odadan çıktım ve derse girdim  geç kalmadan son dakika yetişmiştim

Değişmeyen şeyler vardı insanların bana bakışları.Bu bakışları her yerde hissediyorum

Odama giderken birisi beni durdurdu

"Yaptıkların yanına kalmayacak !"

yüzüme inen tanımadığım insanın yumruğuyla yere düştüm tam bir büyü yapacakken başka bir büyü onu durdurdu

Tom'du yine beni kurtarmıştı.Her zaman beni kurtarıyordu.

Büyüyü yaptıktan sonra yanıma geldi ve elimi tuttu fakat ben onun suratına bakamıyordum

"Yüzüme bak hannah ! iyi misin?!"

"i-iyiyim"

Ayağa kalkmaya çalıştım fakat dengemi kaybettim tom beni kucağına alıp odama götürdü

"Gerek yoktu"

"Yürüyemiyordun hannah abartma"

yüzüme pansuman yapıyordu ağlayacaktım veya o ağlayacaktı çünkü bu yediğim kaçıncı yumruktu kim bilir sayamıyordum

En sonunda dayanamayıp ağladım

"Hannah ne oldu ?!"

"Her zaman fazlalıktım"

"Hayır öyle düşünme sen fazlalık değilsin"

Bana sarıldı bende karşılık verdim

"Ben hiç bir şey yapmadım tom gerçekten"

yüzümü avuçları arasına aldı

"Biliyorum,biliyorum seni bu beladan kurtaracağım"

daha sonra beni yatırdı ve odadan çıktı ve bende yavaş yavaş uykuya daldım...