beautiful ||

20-final-

O günün üzerinden 3 yıl geçmişti bu sürede değişen çok şey olmuştu marvolo ile evlenmiştim

Üstüne bir de kızım olmuştu ellen riddle

marvolo kızınıda kendisi gibi yapmak istesede buna hiçbir zaman izin vermemiştim

Yine bir gün akşam ellen'ı uyuttuktan sonra masadaki gazete dikkatimi çekmişti muggle gazetesiydi ne alaka anlamadım ve incelemeye başladım

yapılan saldırılar, ölen insanlar kesinlikle marvolo'nun yaptığı bir şeydi bu hızlıca odaya onun yanına gittim

Gazeteyi ona doğru fırlattım

"Neyden bahsediyor bu?"

"Muggle'lara mı sardın bu ara?"

"Evde buldum"

Eline aldı ve incelemeye başladı

"Klasik muggle'lar"

Yüzünü buruşturdu

"Son günlerde eve geç geliyorsu-"

"Ben bir şey yapmadım hannah kes şunu"

"Büyücüleri anladım,melez olanları da anladım ama suçu olmayan insanlara bunu yapamazsın !"

"Sen benim yanımda olmak zorundasın !"

"Değilim !"

"Kızı-"

Tam konuşacakken kapı açılma sesi bizi böldü

"Anne?"

"Ellen"

Hızlıca ona sarıldım

"Bir şey mi oldu?"

"Uyuyamıyorum"

"Tamam yatağına gir beni bekle"

marvolo sadece bakıyordu hızlıca ona döndüm

"Daha sonra konuşalım,tekrar"

Bir şey demeden hızlıca çıktım ve ellen'ı uyutmaya gittim uyuturken yanında uyuya kalmışım

Sabah uyandığımda ellen daha uyuyordu yavaşça yanından kalktım

Odama gittim üstümü değiştirdim ve salona indim marvolo orada uyuya kalmıştı yine çok çalışmış ve yorulmuştu klasik marvolo...

"Marvolo uyan uyuya kalmışsın"

Bir şey demeden kalktı ve yüzünü yıkamaya gitti o sırada ellen'i uyandırdım

Birlikte sofraya oturduk ve kahvaltı yaptık

Ellen'i odasına götürdükten sonra hızlıca marvolo'nun yanına gittim

"Konuşmamız lazım"

"Şuan olmaz hannah"

Derin nefes aldım

"Yanında olamam"

"Olmak zorundasın kızım-"

"Senden kızım olması yanında olmamı gerektirmez !"

"Benim kanlarımı taşıyor kesinlikle seninle kalamaz"

"Ne dediğinin farkında mısın?!"

"Yoluma engel oluyorsun !"

"Kaldır o zaman engelleri hadi !"

Tam bir şey diyecekken hızlıca odadan çıktı daha sonra da evden.

Ellen'e bakmaya gittim baktığımda ağlıyordu

"Ellen !"

Hızlıca ona sarıldım sonra ona baktım

"Bir şey mi oldu !"

"Anne babam-"

tekrar sarıldım sonra gözyaşlarını sildim elinden tuttum

"Biz aileyiz unuttun mu?hem babanın işleri var"

Ağlamayı kesince yatağına yatırdım

"Biraz dinlen iyi olacaksın"

Alnından öptüm ve odadan çıktım

Daha sonra kıyafetlerimi değiştirerek dışarıdaki ağacın altına gidecektim ki marvolo da oradaydı beni görünce gözleri yere doğru baktı yanına gidip oturdum

"Seninle bu konu hakkında konuşmaktan hoşlanmıyorum,marvolo"

Derin nefes aldım

"kızım..."

"Kızımız"

Hızlıca ayağa kalktı kalkınca bende kalktım havanın karanlık olduğunu fark etmemiştim

"Ne oluyor marvolo ?!"

"Üzgünüm hannah"

"Yolumdan çekilmenin tek yolu bu !"

"Indir asanı delirdin mi?!"

Resmen marvolo beni öldürecekti ben ona bu kadar aşıkken...

"Bizim kızımız var delirdin mi?!"

"Tek başıma büyütebilirim !"

"Bana ihtiyacı var !"

"Yok !"

Sözleri söylemişti fakat bana isabet etmemişti çünkü birisi beni kurtarmıştı ama tanımıyordum

Marvolo hızlıca cisimlendi

Bende hızlıca eve girdim ellen'in valizini hazırladım ve kendi valizimi de hazırladım

"Anne nereye gidiyoruz?"

"Annaannenin yanına kızım"

"Babam-"

"Babanın işi var"

Ellen'in üstünü değiştirdikten sonra hızlıca arabaya bindirip başka bir yere götürdüm.annemin yanına

____________________

Yerleşmemizin üzerinden 5 yıl geçmişti ellen 16 yaşına gelmişti bense hâlâ marvolo'dan kaçıyordum beni her yerde aradığını bulunca yarım kalan işini tamamlayacağını söylüyordu

Yine bir gün akşam dışarı çıkmıştım.Taa ki onu görene kadar hızlıca uzaklaştım ama beni fark etmişti

"Benden kaçamazsın hannah"

"Kızımı benden almanın bedelini ödeyeceksin"

Hızlıca eve girdim kapımı kitledim ama arkamı döndüğümde oradaydı

"Yarım kalan işimi tamamlayacağım şimdi"

"Marvolo yapma ellen içeride"

"Ona tek başıma bakacağım"

Gözlerimden yaşlar süzülürken bana yaklaştı ve sözleri söyledi

___________________

Ellen'den

Annemin mezarının önündeydim babam ne kadar beni inandırmaya çalışıp yalan söylese de inanmamıştım

Çünkü o gece herşeyi görmüştüm eğer bir şeyler yapsaydım belki yaşardı...

Elimdeki karanfilleri mezara bıraktım ve beni bekleyen babamın yanına gittim

Arabaya bindim bu annemi son kez görüşümdü çünkü artık buralardan gidiyorduk ebediyen...

Annemi terk etmek istemesemde babam beni buna mecbur bırakmıştı...

-FINALLL DESTEK OLANLARA ÇOK TEŞEKKÜR EDERIMM